Kinderen worden niet geboren met zelfvertrouwen, al lijkt het ene kind wel meer aanleg te hebben voor het ontwikkelen van zelfvertrouwen dan het andere kind. Het krijgen van zelfvertrouwen is een ontwikkelingsproces dat doorloopt tot in de volwassenheid.
Naar mate een kind ouder wordt, gaan reacties uit de omgeving van een kind een rol spelen bij de vorming van zijn zelfbeeld. Een kind merkt dat de omgeving een oordeel heeft over hem en dat dit niet altijd overeen stemt met de beleving van het kind. Dit oordeel uit de omgeving kan het zelfbeeld enorm beïnvloeden. Het karakter van een kind bepaalt hoeveel invloed de reactie van de omgeving hem heeft. Het ene kind is veel gevoeliger voor reacties uit zijn omgeving en trekt zich dit veel meer aan dan een andere kind.
Om een goed zelfvertrouwen te kunnen ontwikkelen moet een kind een goed gevoel over zichzelf hebben. Ouders kunnen veel doen om bij te dragen aan dit goede gevoel. Door een kind te waarderen en de ruimte te geven zichzelf te ontwikkelen.
Het is heel belangrijk dat ouders eisen en verwachtingen aan hun kind stellen die aansluiten bij hun ontwikkelingsniveau. Geen of te weinig verwachtingen stellen aan een kind, stimuleert een kind niet zich te ontwikkelen. Dit geeft een kind ook het gevoel dat zijn ouders er niet op vertrouwen dat hij aan deze eisen kan voldoen. Te veel eisen stellen werkt daarin tegen weer demotiverend.
Hoe stimuleer je het zelfvertrouwen van een kind?
- Bied structuur, stel duidelijke grenzen en regels. Zo weet een kind waar hij aan toe is.
Teveel vrijheid of juist over bescherming zijn minder goed voor het zelfvertrouwen - Stimuleer een kind om nieuwe stappen te zetten en te experimenteren. Geef ze de ruimte om fouten te maken. Help kinderen diverse kanten in zichzelf te ontdekken.
- Waardeer wat een kind doet en wie ze zijn. Waak ervoor uitsluitend prestaties te prijzen. Focus niet alleen op hun cijfers
- Stimuleer passie
Ga op zoek naar de passie van een kind. Dat hoeft niet per se iets te zijn waarin hij goed is; het gaat erom dat hij er plezier aan beleeft en er energie van krijgt. Stimuleer een kind hierin. - Neem echt de tijd voor een kind
Speel met een kind. Dit toont dat ze belangrijk zijn en wat ze doen belangrijk is. Ook al lijk het soms onbenullig wat ze aan het doen zijn met hun speelgoed, ga er gewoon bij zitten en speel mee. - Betrek een kind bij beslissingen
Het is belangrijk dat een kind al jong leert om zelf beslissingen te nemen. Dat maakt een kind niet alleen zelfstandig, maar leert hem ook dat hij, door keuzes te maken, zijn leven zelf kan beïnvloeden. Als een kind nog klein is, kan je hem laten kiezen tussen twee soorten beleg of twee paar sokken. Bied niet teveel alternatieven aan, dan maak je het een klein kind te moeilijk. Is een kind gewend aan het maken van dergelijke kleine keuzes, dan zal hij ook, als hij ouder is, zich zelfverzekerder voelen bij het maken van meer belangrijke keuzes. - Vraag zijn mening
Je versterkt het zelfvertrouwen van een kind ook door het te vragen naar zijn mening als jij een beslissing moet nemen - Vergelijk niet met anderen
Sommige ouders zijn geneigd de prestaties van hun kind te vergelijken met die van andere kinderen, broertje, zusje of vriendje. Doe dat niet, zeker niet waar je kind bij is. Elk kind is uniek. Vergelijk je het met anderen, dan kan een kind denken dat het ook zo moet zijn of juist niet. Een kind kan het gevoel krijgen dat het niet goed genoeg is zoals het is.
Mooi artikel met bijhorende tip
Het artikel zelf begint met:’Een kind wordt niet geboren met zelfvertrouwen’.
Als je goed kijkt naar een baby dan zie dat het geboren wordt met zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Als ouder hoef je alleen maar te zorgen, door het voorbeeld te zijn, dat een kindje daar mee in contact blijft. We hebben de taak een veilige leider in het leven van onze kinderen te zijn.
De tips uit het artikel helpen daarbij.
Aanvulling op tip 4:
Wanneer je een kind alleen Waardeert op wat hij doet, dan zorgt dat er juist voor dat ze zichzelf minder gaan waarderen en vertrouwen. Immers er moet gepresteerd worden om erkenning en waardering te ontvangen. Hee ik voelde dat ik goed ben zoals ik ben maar mijn ouders, mijn voorbeelden, geven aan dat ik eerst iets goed moet doen en dan ben ik ok. Wat fijn is voor een kindje is wanneer er onderscheid gemaakt wordt tussen wie hij is en wat hij doet. ‘Jij bent lief, wat je nu doet mag niet ‘. Jij bent slim wat je nu doet is onhandig’.