Bij dyslexie wordt vaak gedacht aan kinderen die problemen hebben met lezen en of schrijven. Het is echter zo dat er verschillende soorten van dyslexie zijn. Er zijn bijvoorbeeld kinderen die moeite hebben met het visuele woordbeeld, andere hebben meer problemen met het taalbegrip en klanken. Het gros van de dyslectische kinderen blijkt niet zozeer moeite te hebben met de herkenning van een visueel woordbeeld, maar wel met het maken van een verbinding tussen een letter en een klank.
Soorten dyslexie
Als er wordt gesproken over soorten dyslexie, gaat dit over de verschillende manieren waarop kinderen met dyslexie kunnen worstelen met lezen.
Er zijn geen officiële vormen van dyslexie. Maar experts hebben mogelijke ‘subtypen’ onderzocht. Het doel van dit onderzoek is om de oorsprong van verschillende leesuitdagingen beter te begrijpen en uiteindelijk betere manieren te vinden om ze te ondersteunen.
Onderzoek naar subtypes van dyslexie betekent niet dat iemand de ene of de andere ‘soort’ dyslexie heeft. Het is niet alsof je diabetes type 1 of type 2 hebt.
Subtypen van dyslexie zijn meer als stukjes in een puzzel. Samen vormen ze een uniek profiel van wat iemands leesuitdagingen zijn. Dit soort details kan scholen en gezinnen helpen de juiste ondersteuning te vinden die past bij de behoeften van elke kind
Fonologische dyslexie
Het merendeel van de mensen met dyslectisch brein heeft moeite om spraak in individuele geluiden te breken. Elke taal heeft een reeks gemeenschappelijke geluiden die het keer op keer hergebruikt worden om woorden te vormen. Mensen met een dyslectisch brein hebben geen moeite met het produceren en verwerken van de geluiden die ze nodig hebben om hun moedertaal te spreken. De moeilijkheid komt met het identificeren van de individuele geluiden waaruit een woord bestaat.
Het lijkt misschien niet alsof geluiden belangrijk zijn bij het lezen, maar een van de eerste stappen die kinderen moeten nemen om te leren lezen, is het decoderen van woorden. Dit houdt in dat je ze één letter of een groep letters tegelijk moet laten klinken.
Oppervlaktedyslexie
Kinderen met dit subtype vinden het misschien prima om nieuwe woorden te laten horen, maar hebben moeite om gewone woorden op het gezicht te herkennen. Het kan langer duren voordat ze het punt bereiken waarop ze een bepaald woord onmiddellijk herkennen zonder het uit te hoeven spreken.
Veel kinderen hebben zowel oppervlakkige als fonologische dyslexie. Dat kan zijn omdat problemen met het decoderen, het beheersen van zichtwoorden in de weg kunnen staan. Worstelende lezers komen een woord misschien niet vaak genoeg tegen om het in één oogopslag te herkennen.
Snelle naamgevingstekort
Veel maar niet alle kinderen met een dyslectisch brein hebben er moeite mee om dingen als letters, cijfers en kleuren snel een naam te geven als ze die zien. Ze kunnen de namen uitspreken, maar het duurt langer voordat ze er veel op een rij noemen. Experts denken dat dit probleem verband houdt met problemen met de verwerkingssnelheid . Ze denken ook dat het verband houdt met de leessnelheid .
