Kinderen zijn spiegelaars. En kunnen door wat zij zeggen en met hun gedrag laten zien, wat zij bij jou zien, aanvoelen en oppikken. Of je nu een ouder bent of een leerkracht, we hebben er allemaal dagelijks mee te maken.
Eigenlijk is dit iets heel moois, want hierdoor wordt jijzelf elke keer bewust gemaakt van wat er bij jou van binnen leeft…
Hoe werkt dit precies
Elk mens straalt energie uit. Dit kan een hele mooie en liefdevolle energie zijn, wat maakt dat je letterlijk ‘straalt’ als de zon. Kinderen zullen dit vaak oppakken als fijn en aanvoelen als geborgenheid. En als jij van binnen rustig bent, dan is een kind dat vaak ook, ook van buiten.
Natuurlijk komt het wel eens voor, dat jij een keer niet lekker in je vel zit of zelfs gedurende een lange periode niet. De energie die je uitstraalt verandert en ook dat voelen kinderen aan. Het kan dan lijken alsof het toeval is, dat net nu jij een slechte dag of periode hebt, een kind ook een slechte bui heeft of zich vervelend en dwars gedraagt.
Ook kan het op toeval of extra pech lijken, dat als jij voor de klas staat en je voelt de werkdruk zwaarder worden, dat ook de kinderen in de klas nog eens een extra uitdaging gaan vormen met onrustige gedrag. Dat is het echter niet, de kinderen voelen de druk van jou aan en worden letterlijk druk van buiten.
Mooi of confronterend?
Het is niet voor niets, dat kinderen spiegelen. Eigenlijk willen zij jou liefdevol vertellen wat zij voelen en zien en wat er in jou leeft. Dit kunnen kinderen niet altijd goed in woorden zeggen en daarom laten ze het letterlijk zien… ze geven het aan je terug in hun gedrag.
Dit gedrag kan niet altijd liefdevol lijken, maar toch doen ze dit met de juiste intentie.
Als je dus als ouder of leerkracht open staat voor dit mooie en gratis stukje zelfreflectie, dan kan je hierdoor enorm groeien in je eigen zelfbewustzijn.
Ook kan het soms vrij pijnlijk of confronterend zijn, als je er bijvoorbeeld achter komt, dat de manier waarop jij zelf kinderen ziet en opvoedt, lijkt op de manier waarop jouw eigen ouders of een oude leerkracht dat deed. En die je zelf als kind ook als onprettig hebt ervaren. En nu doe je het zelf ook!
Door hier bewust van te worden, kan je deze oude manier van denken, opvoeden en kijken achter je gaan laten. Al dan niet met een stukje persoonlijke coaching.
Eigenlijk helpen kinderen ons weer herinneren en opnieuw te kijken, waardoor je innerlijk kan helen op oude stukken.
Een blije begeleider, een blij kind
Zo zie je maar, hoe waardevol kinderen zijn. Ze zijn wel klein aan de buitenkant, maar ze zijn zo groots, wijs en waardevol van binnen.
Het zou mooi zijn als wij deze waarde steeds meer gaan zien en durven te gaan erkennen. Door hun vervolgens ook als ‘gelijkwaardig’ te gaan behandelen.
Ik heb het eerder geschreven, de kinderen leiden ons ook in het leven. Durf je door hen te laten leiden en durf in deze mooie spiegel, dat ‘kind’ heet, te kijken. Een maak hernieuwde keuzes.
Een blije begeleider is een mooie basis voor een blij kind…
Warme groet,
Barbara
