Iedereen wordt wel eens boos, zo ook kinderen. Woede is de “vecht” -reactie van het lichaam om ons te beschermen als we ons bedreigd voelen. Als iemand onze grenzen overschrijdt, worden we boos. Hoe kun je omgaan met woede.
Kinderen worden niet alleen boos op bedreigingen van buitenaf. Als er vandaag iets gebeurt dat ze herinnert aan iets vervelends uit het verleden, worden ze boos om zichzelf te beschermen. Ook als de bedreiging van vandaag niet echt een bedreiging is. De woede lost de pijn niet op, maar zorgt ervoor dat ze zich minder machteloos voelen en verdooft de pijn tijdelijk.
Kinderen hebben nog geen context voor hun onrust, daardoor kan een kleine teleurstelling het einde van de wereld lijken. Erger nog, aangezien ze geen volledig ontwikkelde frontale cortex hebben om hen te helpen zichzelf te reguleren, zijn kinderen nog meer geneigd om uit te halen als ze boos zijn.
Gelukkig, naarmate de hersenen van kinderen zich ontwikkelen, krijgen ze de capaciteit om hun woede constructief te beheersen
Omgaan met woede
Hoe ziet ‘constructieve’ omgang met woede eruit voor een kind
- Agressieve impulsen beheersen
Wanneer je de emoties van een kind accepteert en ermee inleven, leert een kind dat emoties niet gevaarlijk zijn en kunnen worden gevoeld, zonder dat er per se naar wordt gehandeld. Door de woede van een kind te accepteren en zelf kalm te blijven help je een kind. Een kind legt de neurale paden aan en leert zo de emotionele vaardigheden om zichzelf te kalmeren. Hij leert te communiceren hoe hij zich voelt, zonder mensen of eigendommen te kwetsen. Rond hun vierde jaar kunnen kinderen vaak de spoeling van adrenaline en andere ‘vechtstoffen’ in het lichaam verdragen zonder ernaar te handelen. - De woede erkennen, evenals de meer bedreigende gevoelens onder de woede
Als een kind zich begrepen en gehoord voelt als hij van streek is, zal zijn woede beginnen te kalmeren. Dat zal hem helpen zich veilig genoeg te voelen om de meer kwetsbare emoties de woede te laten voelen. Zodra een kind zijn verdriet om de gebroken schat kan ervaren, zijn pijn dat zijn moeder oneerlijk was, zijn schaamte als hij het antwoord niet wist in de klas, of zijn angst toen zijn klasgenoot hem bedreigde, beginnen die gevoelens te genezen. Als die kwetsbare gevoelens beginnen te vervagen, heeft hij zijn woede niet langer nodig om zich ertegen te verdedigen. Dus verdwijnt de woede. - Constructieve probleemoplossing
Uiteindelijk is het de bedoeling dat een kind de woede gebruikt als een aanzet om de dingen zo nodig te veranderen, zodat de situatie niet zal worden herhaald. Dit kan inhouden dat hij zijn schatten buiten het bereik van kleine broertjes moet brengen. Of hulp van ouders moet krijgen om met de pester om te gaan. Het kan ook inhouden dat hij zijn eigen bijdrage aan het probleem erkent. Met hulp zal een kind leren zichzelf te kalmeren wanneer hij boos is. Zo kan hij zijn behoeften en wensen uiten zonder de andere persoon fysiek of verbaal aan te vallen. Hij leert de andere kant van het probleem te zien en te zoeken naar win / win-oplossingen voor het probleem. In plaats van te veronderstellen dat hij gelijk heeft en dat de ander ongelijk heeft.
bron: ahaparenting.com
