Mijn juf is zo gemeen. Ze mag me niet. Als je kind een ADHD brein heeft, weet je dat ‘ gemene juffen’ zelden expres wreed zijn. Maar soms betekent hun gebrek aan kennis en training over ADHD dat ze verwachtingen – en opmerkingen – hebben die volkomen ongepast en / of nutteloos zijn voor kinderen. 7 onbehulpzame opmerkingen welke kinderen met adhd vaak te horen, maar waar ze niks mee kunnen. 

 1: “Als je alleen maar harder zou proberen, zou je …”

Kinderen proberen zo hard als ze kunnen. “Harder proberen” is geen optie. Kinderen met ADHD verwerken informatie anders. Hun leerstijl is veelal anders dan de lesmethoden, of ze kunnen gewoon problemen hebben om aandacht te schenken aan wat er in de klas gebeurt . Het idee dat ze “harder moeten proberen” maakt dat ze zich gaan schamen voor hun manier van denken en informatie verwerken.

2: “Als je eens iets netter zou werken, maak je minder fouten”

Ja, kinderen met ADHD maken vaak ‘achteloze fouten’. Die fouten komen echter niet voort uit een gebrek aan zorg. Ze komen voort uit hun anders denken (neurodivergentie). Ze denken vaak sneller dan ze schrijven. Ze interpreteren informatie te snel. Ze vergeten te controleren.

3: “Hoe vaak moet ik u vertellen?!?”

Het antwoord: Steeds opnieuw, omdat we ADHD hebben. Die eerste twee letters staan ​​voor ‘aandachtstekort’, en ze betekenen dat ze moeite hebben om aandacht te besteden aan dingen die andere mensen niet volgen, vooral als ze die dingen saai vinden. Dus ze de klas rond kijken voor amusement. Wat zich buiten dat venster bevindt, is vaak interessanter voor ons dan wat er in de klas gebeurt.

4.Je bent slim. Je zou het beter moeten doen in deze klas. ”

Ja, kinderen met adhd zijn slim, maar ook neurodivergent in een wereld en een schoolsysteem exclusief ontworpen voor het gemiddelde talig denkende kind. Dus hoe ‘slim’ ze ook zijn, ze werken ook met een aanzienlijke handicap. Hoe kunnen ze het “beter” doen in een klas die niet voor hen ontworpen is? Ze doen altijd ons best. Deze opmerking maakt dat ze zich schamen en zich alleen maar dom voelen. Ze krijgen het gevoel dat ADHD hun schuld is.  Ze gaan geloven dat ze lui zijn. 

5 Stop met drummen op je potlood / tikken op je been / schoppen tegen de stoel van je buurman.”

ADHD-lichamen zijn bedoeld om te bewegen. Ze zijn niet geprogrammeerd om stil te zitten: hun hersenen werken gewoon niet op die manier. Het moderne klaslokaal is ontworpen voor neurotypische kinderen, die urenlang gelukkig op hun achterste kunnen zitten. Kinderen met ADHD kunnen dat niet. Dus nemen ze hun toevlucht tot dingen zoals steeds opnieuw klikken op pennen of met potloden drummen omdat ze behoorlijk wanhopig op zoek zijn stimulatie.

Lees meer over verschillende manieren van prikkelverwerking

6 “Nee, je mag niet meer naar het toilet gaan.” Of “Nee, je hoeft je potlood niet opnieuw te slijpen.” 

Sommige kinderen met ADHD nemen hun toevlucht tot het toilet of het slijpen van hun potlood om de broodnodige stimulatie te krijgen. Ze moeten opstaan ​​en hun benen strekken, en naar het toilet gaan of hun potlood slijpen is de enige manier waarop ze hun stoel mogen verlaten. 

7  Stop met tekenen over je papieren.”

Veel kinderen met adhd, vooral degenen onder ons met het onoplettende type, proberen hun neurodivergentie te maskeren door aandachtig naar hun bureau te staren, terwijl ze dingen doen zoals kleuren in alle o’s, a’s, e’s, enz. Op een pagina, tekenen in plaats van nemen notities, papieren voetballen enzovoort. 

bron: additudemag.com