In haar praktijk komt Laura veel ouders tegen die niet tevreden zijn met hoe zij het ouderschap invullen op bepaalde punten. De meest terugkomende hulpvraag is hoe zij weer meer geduld kunnen hebben in de omgang met hun kinderen. Ouders voelen zich schuldig, hebben het gevoel te falen als opvoeder.
Inzicht
Nog even los van wat de specifieke problemen thuis waaraan iemand zijn geduld verliest in irritatie, kun je dit patroon met een beetje oefenen vrij snel en makkelijk doorbreken. Wat je hiervoor nodig hebt is dat je eerst begrijpt wat er precies gebeurt op die momenten waarin jij je geduld verliest.
Wat gebeurt
Er zijn tal van voorbeelden van situaties waarin jij je geduld verliest in het contact met je kind. Als voorbeeld voor nu: Stel je voor, je kinderen liggen weer eens met elkaar overhoop over een stukje speelgoed ‘Nee, IK wil die’, Nee IK had hem eerst’… Je kent het wel toch? Op het moment dat jij je geduld in dit soort situaties verliest aan irritatie, gebeurt er binnen een paar seconden van alles in jou: gedachtes die je irritatie bevestigen poppen in rap tempo op ‘Daar gaan we weer’, ‘pfff, kunnen ze nou echt geen seconde gewoon leuk spelen?!?’, ‘Ik ben echt helemaal klaar met dat geruzie’ etc. Vervolgens adem je heel diep in door je neus en houd je adem vervolgens vast, hoog in je borst. Met opgetrokken schouders en een hoge stem reageer je naar je kind met de intentie de situatie even snel te stoppen. Helaas weet jij ook dat de keren dat je het op deze manier hebt aangepakt, het vaker veel tijd en energie in beslag neemt en situaties behoorlijk gecompliceerd kunnen worden.
Wat kun je doen?
Het lijkt erop dat je op deze momenten even vergeten bent dat JIJ de ouder bent en ZIJ de kinderen. De irritatie die je voelt is waarschijnlijk omdat het gebeuren jouw aandacht vraagt en je misschien wel net even wat anders aan het doen was, je zorgen aan je hoofd hebt of misschien de negatieve sfeer vervelend vindt. Belangrijk is het om je te beseffen dat kinderen gewoon niet het vermogen hebben hun momenten van leren in te plannen op de momenten wanneer het jou uitkomt. Daarnaast voelt het misschien als negatieve sfeer. Vanuit deze gevoelens is een veel voorkomende lichamelijke reactie dat je een diepe inademing door je neus naar binnen haalt om deze vervolgens vast te houden hoog in je borst. Herken je dat? Zo ja, dan kun je beter even pas op de plaats nemen. Je bent een paar essentiële stappen vergeten.
Twee belangrijkste stappen
- Uitademen. Zonder uit te ademen is je stem hoog, snel, kort en overspannen. Het uitademen is dus echt belangrijk want daardoor ontspant je lichaam en kun je met een lage, rustige maar krachtige stem je kinderen benaderen.
- Kijk vanuit je ouderlijke ogen naar je kinderen. Jij bent de volwassen ouder en zij zijn kind. Alles in het leven hebben zij nog te leren en daarvoor hebben zij jou als ouder heel hard nodig. Je kind heeft er niets aan als jij de energie van hem/haar overneemt en de negatieve sfeer oppakt en daar aan mee gaat doen. Als jij door de frustratie van je kind van dat moment, ook gefrustreerd raakt en vervolgens ook vanuit die emotie reageert, is er feitelijk nog een probleem bijgekomen. Want als jij je net zo bent verloren in de situatie als je kind, wie behoudt dan de rust om het grote probleem van het stuk speelgoed op te lossen?
Dus kijk eens goed naar je kind en zie de behoefte aan begeleiding vanuit jou om te leren over het leven, over samen spelen, delen, omgaan met anderen, sorry zeggen en sorry accepteren etc etc.
Als jij als ouder dan rustig je kind benadert is het voor een kind makkelijker uit zijn frustratie te stappen en mee te gaan in jouw rustige energie. Het werkt stukken sneller, houdt de sfeer prettig en creëert blije ouders en dus blije kinderen. Heerlijk toch!!
Wil je hulp bij dit proces of doorpraten over dit onderwerp? Stuur een email naar laura@watwel.nl
