Elke jaar weer die stress. Een kleine maand voordat het kind jarig is, schiet ik erin. De keuzes die gemaakt moeten worden, de spullen, de datums. Verjaardagstress!
Er moet worden uitgedeeld op school en, op donderdag jarig dit jaar, ook op ballet. Haastig struin ik Pinterest af op zoek naar leuke ideeën. Maar de eisen die ik stel maken het er niet makkelijker op: gezond, niet duur en vooral eenvoudig. Dochterlief heeft zo haar eigen wensen. Meestal iets met verse aardbeien. Kom daar maar eens om half februari.
Dan haar partijtje. Op woensdag of liever op zaterdag? Gewoon thuis ouderwets koekhappen en spelletjes doen, zoals voorgaande jaren? Of naar de Paardenkamp (wie is er bang voor paarden?), het zwembad (heeft iedereen een diploma?) of toch maar iets creatiefs in één of ander atelier?
Dan de familie. Wie en wanneer? Bak ik taart of laat ik er een maken? Zouden de opa’s en oma’s gezamenlijk een duur cadeau willen aanschaffen? Wat vragen we aan de andere gasten? Niet nóg meer knuffeltjes en prullaria graag.
Wat geven wij zelf eigenlijk? Na Sinterklaas en Kerst is mijn cadeau-ideeënstroom wel een beetje opgedroogd. Oké, dit jaar mag ze dan ein-de-lijk oorbellen. Maar één klein cadeautje vind ik ook wat treurig. Haar verlanglijstje is verder niet heel reëel: naast de Lego Friends Cruiser (€ 60) wil ze de Lego Friends Toerbus (€ 50), een Spacescooter (vanaf € 100) en nog wat van dien aard.
Maar weet je, naast alle stress heb ik er ook gewoon heel veel zin in. Mijn baby van weleer wordt zeven. Ik kan niet wachten om haar stralende gezichtje (mét enorm fietsenrek dit jaar) te zien als ze beneden komt en alle slingers en ballonnen ziet hangen. Om haar de cadeaus te zien openscheuren. Om haar naar school te brengen met een mand vol kleurige traktaties. En om haar zeven vriendinnen na het partijtje weer naar huis te brengen en de rust in mijn huis te ervaren. Daarna heb ik elf maanden om me weer op te laden.
“Verjaardagstress valt in het niet, als je verjaardagpretogen ziet”
Ach ja, dure kado’s vind ik ook niet zo nodig. Dochterlief wordt 11, krijgt een hockeystick (die we samen hebben gekocht) maar die heeft ze natuurlijk toch ook nodig. Verder krijgt ze, net als 3 jaar geleden een dwerghamstertje met 2e hands hok. De 1ste is overleden. Wij hebben verder geen huisdieren en ze heeft een keertje opgenoemd dat ze dat wel wilde hebben. Ze heeft mijn oude mobiel en omdat ze in groep 8 zit dacht ik een nieuwe te geven (of met geld dat ze dan krijgt) maar dat vond ze niet nodig… Zo vlak na Sinterklaas zit ze ook nog goed in de knutselspullen, stiften enzo. Dat het niet zo duur is vind ik niet zo erg. Oh ja van mijn ouders krijgt ze een nieuwe rugzak voor de brugklas, net als mijn zoon kreeg.
Ik doe ook niet altijd heel veel moeite voor een traktatie. Dochter mag alleen geen gluten. Koek is dus al niet handig. Ze willen op school ook liever iets gezonders maar dat vind ik zelf zo saai. Nu maak ik er dus iets leukers van.
Succes met denken!
Hoi Jane,
en, is alles gelukt?
Mijn dochter kreeg ook iets dat ze gewoon ‘nodig’ had: een vestje voor ballet en beenwarmers. En wat was ze er blij mee!
Simone
Waarom al die stress? ‘Gewoon’ een kant en klare koek met een leuk kant en klaar vlaggetje op een vrolijke schaal (of zoiets). Verzamel in de maanden voor de verjaardag al kado-ideetjes. Een DUUR kado van opa’s en oma’s, waarom? Als je weet waar je kind het allerblijst mee is, dan doe je dat. Is dat iets duurs? Dan samen doen met de grootouders. Een kind maakt geen onderscheid in duur en goedkoop. De kids zijn langzamerhand wel heel erg verwend, ouders weten van gekkigheid niet meer wat te doen. En de verwachtingen van anderen spelen ook nog eens mee. Maak er gewoon een vrolijk feestje van met heerlijk veel vrolijke aandacht voor je kind. Zonder gedoe.
Hoi Jessica,
columns zijn er natuurlijk ook om lekker wat te overdrijven…
Op lijstje.nl noteer ik inderdaad al door het jaar heen cadeau-ideetjes – da’s handig joh!
Het ging me bij de opa’s en oma’s niet om het geven van een DUUR cadeau omdat ik dat belangrijk vindt. Het ging om de Lego Friends Cruiser, die ze al zeker twee jaar wil hebben. Maar ik vind 60 euro een belachelijk hoog bedrag. En nu heeft ze het van beide opa’s en oma’s gekregen en wat was ze BLIJ! En ik ben het helemaal met je eens, over dat kinderen geen besef hebben van bedragen. De volgende dag zei ze ook nog: “mama, ik vind de beenwarmers zoooo gaaf’. Die kosten nog geen 7 euro.
Groet, Simone
Hmm, er staat 23:16 als tijd…. zo erg is het ook niet hoor! het was nog maar 22.16!!
Hier maandag een jarige… morgen visite… trakteren moet dus ook maandag…moet ik het dus eigenlijk NU gaan maken of anders morgenavond HELP! Omdat ze op 18 januari jarig is heb ik niet zoveel tijd om in de stress te raken. Ik ga er pas aan beginnen te denken na de feestdagen. Daarvoor sluimert het alleen maar. Ik neem dus altijd te weinig tijd. Gelukkig wil ze haar partijtje dit jaar met een vriendinnetje vieren als het weer wat mooier is.
Hoi! 18 januari – net als mijn oma en neefje 🙂 Minke is jarig in de periode dat het voorjaarsvakantie is. Al paar keer meegemaakt dat veel genodigden voor het feestje zijn skieen. Ik vind dat vervelend voor mijn dochter, maar haar deert het niks. Grappig hoe zij daar dus heel anders mee omgaat dan ik.
Simone
Benieuwd naar de uitkomsten van deze gedachtekronkels? Minke is 11 februari jarig. Daarna doe ik het allemaal uit de doeken 😉 Simone