Volkswagen introduceert de gratis app ‘Snelweg Sprookjes’. Een interactieve luisterapp speciaal voor kinderen. Dagelijks brengen veel kinderen tijd door in de auto. Met deze app creëert Volkswagen een interactief voorleesmoment voor het hele gezin.
Snelweg Sprookjes is afgestemd op objecten langs de snelweg, het tijdstip, het weer en het overige verkeer en geeft daarmee de buitenwereld een actieve rol in de luisterverhalen. Kinderen kijken namelijk tegenwoordig eerder naar een beeldscherm dan naar buiten. In 2018 is schermtijd onder kinderen zelfs sterk toegenomen. Door kinderen op een interactieve manier ‘voor te lezen’ in de auto, worden ze op zowel taalkundig als creatief gebied gestimuleerd.
De Nationale Voorleesdagen
Snelweg Sprookjes is tot stand gekomen in samenwerking met De Nationale Voorleesdagen van Stichting Lezen. Bekende kinderboekenschrijvers onder wie Herman en Babette van Veen, Daan Remmerts de Vries en Joke van Leeuwen, werkte eraan mee. Om de sprookjes te laten inspelen op de omgeving zijn de snelwegen hiervoor speciaal, met een focus op elementen als tunnels, masten, borden en molens, in kaart gebracht. De interactieve verhalen luister je met het hele gezin via het audiosysteem van de auto.
Luisterapp stimuleert ontwikkeling kind
In de auto brengen kinderen steeds vaker tijd door achter een schermpje. Zo maken basisschoolleerlingen minimaal een keer per dag gebruik van de televisie (70 procent), tablet (51 procent) en smartphone (47 procent). Het aantal uren lezen wordt daarentegen steeds minder. Door kinderen op een interactieve manier ‘voor te lezen’ in de auto, worden ze op zowel taalkundig als creatief gebied gestimuleerd. Uit onderzoek blijkt dat luisterboeken een positieve invloed hebben op kinderen. Het helpt hen bij het begrijpen van moeilijke woorden en zinnen. Door regelmatig voor te lezen wordt de cognitieve, sociaal-emotionele, lichamelijke en creatieve ontwikkeling gestimuleerd. Door het beleven en luisteren van Snelweg Sprookjes maken kinderen contact met de buitenwereld. Ze zijn tegelijkertijd bezig met taal en fantasie.
De Nationale Voorleesdagen
Snelweg Sprookjes van Volkswagen is tot stand gekomen in samenwerking met De Nationale Voorleesdagen. De Nationale Voorleesdagen vinden plaats van 23 januari tot en met 2 februari 2019 en is een project van Stichting Lezen.
‘Snelweg Sprookjes van Volkswagen creëert op een innovatieve manier een extra voorleesmoment voor de hele familie. Het (voor)lezen van digitale kinderboeken heeft namelijk een positief effect op het verhaalbegrip, de taalontwikkeling en de woordenschat. Digitale kinderboeken bevatten extra vertelmiddelen die in een gedrukt boek niet mogelijk zijn, zoals filmpjes. Die komen het begrip, de taalontwikkeling en de woordenschat ten goede’, aldus Gerlien van Dalen, de directeur van Stichting Lezen.
Herman en Babette van Veen
Snelweg Sprookjes biedt vier interactieve luisterverhalen, geschreven door bekende schrijvers. Een van de sprookjes, ‘De waarschuwertjes’, is geschreven in samenwerking met Herman en Babette van Veen. Daarnaast hebben Herman van Veen en Babette haar zus Anne van Veen het verhaal ingesproken. Ook kinderboekenschrijvers Daan Remmerts de Vries en Joke van Leeuwen schreven verhalen voor de app. ‘Toen Volkswagen mij vroeg om een sprookje te schrijven voor Snelweg Sprookjes was ik direct enthousiast. Lezen én voorlezen vind ik namelijk erg belangrijk voor kinderen. Ik probeerde mijn eigen kinderen vroeger ook iedere avond voor te lezen. Ik merkte dat zij hiervan genoten, het is een inspirerend rustmomentje. Het leuke van Snelweg Sprookjes is dat kinderen naast interactief bezig zijn ook weer lekker uit het raam kunnen kijken. Op deze manier pikken ze wat mee van het uitzicht of kunnen lekker wegdromen. Ik vind het een leuk initiatief van Volkswagen’, aldus Babette van Veen, kinderboekenschrijver en actrice.
Veel ouders ervaren de druk van het ouderschap als een steeds grotere uitdaging. Mede door het teveel moeten organiseren, keuzestress, hoge verwachtingen (ook van buitenaf), de combinatie tussen werk en zorg kunnen heel gemakkelijk gevoelens van onzekerheid en schuldgevoel ontstaan. Tel daar onze prestatiemaatschappij en het groenere gras van de buren (wat overigens vaak alleen maar groener lijkt) bij op en je snapt dat de druk bij ouders oploopt. Ouders maken zich zorgen over de opvoeding.
De druk die je als ouder voelt heeft vervolgens weer effect op je kind. Er vindt als het ware een overdracht plaats. Als je druk voelt, ontstaat er vaak stress en dit heeft ook invloed op bijvoorbeeld jouw reactie op het gedrag van je kind. Je kind reageert hierop met een tegenreactie en jij als ouder geeft hier ook weer een gevolg aan. Voordat je het weet zit je onbedoeld samen ‘vast’ in een cirkel die niet wenselijk is. En die druk..?..die loopt alleen maar op.
Zorgen voor je kind.
Met gevoelens van onzekerheid en dikwijls angst om te falen, wenden ouders zich vaak tot internet en boeken. Je vindt veel informatie en boeken voorzien van allerlei overtuigende titels en tips. Dikwijls met een bedoeling jouw handvatten te geven je kind zo perfect en zorgeloos mogelijk op te voeden. Maar, zeg nou zelf, een kind perfect en zorgeloos opvoeden, bestaat dat? Ik denk het niet! Het gevoel van je verantwoordelijk voelen voor je kind ontstaat eigenlijk al op het moment van de zwangerschap. Denk maar eens aan je voeding, rust, controles in deze periode. Deze verantwoordelijkheid is niet los te koppelen van zorg en zorgen. Elke daaropvolgende fase binnen de ontwikkeling van je kind vraagt weer andere ondersteuning en zorg van jou als ouder en hier komen ook steeds weer andere zorgen bij.
Bedenk dat moeilijke periodes die een fase binnen de ontwikkeling van je kind met zich mee brengen, ook uitdagend en lastig kunnen zijn voor je kind.
Niet beheersen maar verbonden zijn
Zo stelt Steven Pont (Ontwikkelingspsycholoog / gezinstherapeut) dat ouders vaak te gericht bezig zijn met het kind te beheersen. “Tanden poetsen, jas aan, nu je huiswerk maken”, zijn hier voorbeelden van. Natuurlijk hoort dat erbij, maar zeg nou zelf, het is het minst leuke van opvoeden. Veel interessanter is het deel dat hoort bij de ontwikkeling, waarbij je je verdiept in wat er in de ander leeft en probeert daarmee contact te maken. Zeg bijvoorbeeld niet tegen je verdrietige kind: ‘huil maar niet’, maar vraag: ‘wat maakt je zo verdrietig?’. Dan kom je te weten wat er in je kind omgaat en maak je verbinding. We moeten oppassen dat we opvoeding niet zien als een stapeltje opdrachten die we moeten volbrengen. Opvoeden is boeiend, zelfs als het niet leuk is. Een mooie uitspraak van Steven pont is ook dat wij als opvoeders de klei geven. Voor de finesses van het beeld dat een kind ervan kneedt, is het belangrijk dat jij als ouder op een gegeven moment niet meer te veel mee kneed. Juist dat op tijd loslaten is een grote blijk van verbinding. Maar je kunt pas iets loslaten als je het eerst goed hebt vastgehouden! Dus niet denken dat loslaten toch het uiteindelijke doel is en er daarom maar vast mee beginnen. Eerst goed vasthouden en verbinden, dan je kind op een mooie manier laten invoegen met alles wat daarbij komt kijken en uiteindelijk je kind laten uitvoegen naar zijn eigen levenspad.
Bedenk dat kinderen net als jij mens zijn. Alleen hebben ze nog minder kennis en beheersen ze hun impulsen minder goed.
Ouders leggen dikwijls de lat erg hoog voor zichzelf.
Eigenlijk hebben alle ouders wel eens vragen en zorgen over de opvoeding. Het gaat dan meestal om tijdelijke zorgen, bijvoorbeeld over emotionele problemen, gedragsproblemen, of de schoolprestaties. Ook het stellen van grenzen, regels en hoe consequent te blijven wordt vaak als lastig ervaren. Het gaat eigenlijk om alledaagse, herkenbare problemen; een kind dat moeilijk in slaap komt, erg verlegen is, een kind dat op school moeite heeft met de concentratie…. Ook al zijn het geen zware problemen, ouders kunnen hier best wat meer ondersteuning bij gebruiken. Ondersteuning die er dan volgens mij op gericht zou moeten zijn om het vertrouwen in de eigen ouderlijke vermogens te vergroten of herstellen. Jou als ouder helpen inzicht te krijgen in angsten en zorgen en je te laten vertrouwen op je eigen oordeel♥
Stella KinderJeugdCoach heeft ook een Facebook pagina. Hier vind je verschillende artikelen, columns van Stella, tips, leuke en handige weetjes…en meer…
Een kleuter maakt in zijn jonge leven ontwikkelingen door op verschillende vlakken. Door je bewust te zijn van deze verschillende ontwikkelingen kun je een kleuter beter ondersteunen en stimuleren.
De ontwikkeling van kleuters kunnen worden onderverdeeld in drie gebieden: lichamelijk, verstandelijk en sociaal emotionele ontwikkeling van een kleuter. Drie ontwikkelingen die niet los van elkaar staan.
Als kinderen bijvoorbeeld meer controle krijgen over hun lichaam, kunnen ze beter sporten. Dat is onderdeel van de lichamelijke ontwikkeling. Daarbij leren ze ook de regels die bij die sport horen. Dat hoort bij de verstandelijke ontwikkeling. Ze leren omgaan met andere kinderen die sporten, een sociaal-emotionele ontwikkeling. En een hele moeilijke voor sommige kinderen ze leren omgaan met winnen en verliezen, een emotionele ontwikkeling.
Het ik-besef
Kleuters zijn steeds meer meer bewust van hun eigen ik. Het toenemend ik-besef vraagt in deze periode om veel aandacht ondersteuning bij de ontwikkeling van een realistisch en positief zelfbeeld.
Als gevolg van het toenemend ik-besef worden kinderen zich bewust van de eigen kwetsbaarheid. Hierdoor hebben ze nogal eens last van angstgevoelens.
Inlevingsvermogen
Kleuters zijn meestal nog te veel op zichzelf gericht, om zich in te kunnen leven in de ander. Ze gaan ervan uit, dat de ander net zo denkt en voelt als zij. Langzamerhand beginnen ze overeenkomsten en verschillen op te merken tussen zichzelf en hun vriendjes. Onderdeel van de sociaal emotionele ontwikkeling van een kleuter is het ontdekken dat andere anders-zijn. Ze leren ze beter omgaan met regels, afspraken en conflicten. Sommige kinderen creëren in deze periode een fantasievriendje.
Beïnvloeding
Op school komen kleuters in aanraking met andere opvattingen en gewoonten. Kleuters laten zich erg gemakkelijk beïnvloeden. Zowel positieve als negatieve invloeden krijgen alle ruimte, want waarden en normen beginnen zich nog maar net te ontwikkelen. Goed en slecht zijn nog vage begrippen. Probeer een kind in deze fase te ondersteunen door hem positief te stimuleren.
Vanaf een jaar of één gaat een kind steeds meer ondernemen, hij gaat lopen, wil zelf bepalen wat er gebeurt. Helaas kan dit niet altijd! Dit zorgt soms voor frustratie en driftbuien van een kind. Een vrij normaal verschijnsel in de emotionele ontwikkeling.
Driftbuien en agressie horen bij deze fase in de ontwikkeling van een kind. Een kind begint ineens te gillen, gaat stampen op grond of eindigt op de vloer van de supermarkt. Niet leuk! Maar een kind kent nog geen andere manier om zijn gevoelens uit te leggen.
Driftbuien voorkomen
Probeer te voorkomen dat een kind in situaties terechtkomt waarin hij steeds weer ‘nee’ te horen krijgt. Zet in huis bijvoorbeeld dingen weg, zo hoeft dan niet steeds ‘nee’ te zeggen.
Zorg voor zoveel mogelijk ritme en regelmaat, vaste eten momenten, een slaapritueel. Dit geeft een kind duidelijkheid.
Ga je iets ondernemen, ga je ergens heen of komt er bezoek, bereid een kind dan voor op wat er gaat gebeuren.
Leer een kind duidelijke regels en leg uit waarom iets niet mag.
Wees consequent. Denk goed na voor je nee zegt en blijf bij je besluit.
Leidt een kind af, zorg dat je kind iets te doen heeft.
Zorg voor voldoende positieve stimulatie. Geef een complimentje als een kind iets goed doet, en leg uit waarom hij een complimentje krijgt.
Hoe ga je om met driftbuien van een kind?
Zie je dat een kind een driftbui krijgt, probeer hem dan een alternatief te bieden. Bijvoorbeeld door te zeggen, “Stop met schreeuwen, als je iets wilt hebben, kun je het gewoon vragen!”
Laat een kind het meteen weten als hij iets fout doet door hem weg te halen uit die situatie. Hij ervaart op die manier dat driftig gedrag ertoe leidt dat hij niet mag door mag met waar hij mee bezig was.
Negeer een driftbui. Geef pas aandacht als de bui over is. Geef een complimentje zodra een kind zich goed gedraagt.
Geef niet toe, want dan beloon je een kind voor zijn gedrag en gaan ze het vaker doen.
Ga niet in discussie met een kind tijdens een driftbui.
Probeer niet boos te worden op een kind en straf hem niet. Kinderen moeten leren om hun gevoelens op een normale manier te uiten.
Praat met je kind
Het bespreken van een driftbui is belangrijk. Doe dit nadat een kind is gekalmeerd, maar voor hij het vergeten is. Vraag hem waarom hij zo boos werd en leg uit dat boos worden heel normaal is, maar dat je niet je woede mag uiten door te schreeuwen en stampen en zeker niet schoppen of slaan. Leg andere oplossingen voor, zoals tegen een bal aanschoppen, een volwassene vinden om te helpen of simpelweg te zeggen dat je het niet leuk vindt wat de ander doet.
Als ouder geeft niets je een beter gevoel dan je kinderen gelukkig zien! Ouders maken zich dan ook vaak zorgen om het welzijn van hun kinderen. De prestatiedruk is enorm, maar hoe zorg je er nu voor dat je kinderen bovenal ook gelukkig opgroeien?
Christine Carter, socioloog aan de universiteit van Californië, schreef onlangs het boek ‘Raising Happiness’ met wetenschappelijk onderbouwde tips voor meer geluk bij je kinderen. Hier onder 7 (geluksgetal!) tips die je kunnen helpen in een ‘gelukkige opvoeding’:
Je eigen geluk
Onderzoek toont aan dat er een link is tussen de gemoedstoestand van moeders en die van hun kinderen. Ben je zelf gelukkig, dan ziet en voelt je kind dat direct waardoor ze minder gedragsproblemen vertonen. Cijfer jezelf dus niet helemaal weg en ga gewoon lekker een keer een uur naar de sportschool terwijl partner-lief met afwas en nog niet gedouchte kinderen achterblijft ;-).
Beloon het proces, in plaats van het resultaat
Wie heeft er hier het meeste geleerd: een kind dat op zijn rapport van een 9 naar een 8 is gegaan, of een kind die van een 5 naar een 6 is gegaan…
Zo zie je maar dat een cijfer op school lang niet altijd alles zegt, het gaat vaak om de groei die een kind doormaakt. Het eerste kind haalt een 8 wat een mooi punt is, maar is in ontwikkeling eerder terug gezakt dan gegroeid. Het tweede kind heeft echter wel een prachtige ontwikkeling doorgemaakt en juist dàt moet je benoemen en belonen!
Leer wat optimisme is
Bovengenoemde sociologe Christine Carer heeft aangetoond dat optimisten meer succes boeken op school, op het werk en in sport. Ze zijn ook gezonder, leven langer en hebben een grotere kans op een gelukkig huwelijk. Dus hup: het is uit met het ge ’niet’, wat heb je wel? Probeer dit eens vaker te gebruiken in gesprekken met je kind.
Verhoog het EQ (Emotionele Intelligentie)
“Hoe zou jij het vinden als je geslagen wordt?’ Dat is vrij lastig voor een jong kind om te bepalen. Help je kind als eerste zijn eigen emoties te herkennen en te benoemen. Dit kun je al doen op hele jonge leeftijd: als je kind huilt, weet jij als ouder vaak wel waarom: boosheid, verdriet… benoem het ook naar je kind! Zo leert je kind wat ‘verdriet’ is, net zoals je je kind laat zien wat een ‘appel’ is. Pas als hij of zij de eigen gevoelens goed herkent, zullen ze dit ook bij anderen herkennen zodat het zogenoemde EQ ook hoger wordt.
Zelfdiscipline
De mate van zelfdiscipline voorspelt toekomstig succes beter dan intelligentie. Met andere woorden: je komt er meestal niet alleen met een goed stel hersens, je bereikt vaak meer als je ergens moeite voor doet. Maar hoe leer je je kind dan om door te zetten? Ten eerste is het belangrijk om het proces te belonen (zoals hierboven staat) en je kind in te laten zien dat het succes komt doordat het proces zo goed is gegaan. Daarbij kun je je kind laten zien dat verleidingen makkelijker te weerstaan zijn als er genoeg afleiding is: waarom een zak snoep mee naar de Efteling nemen, terwijl de kinderen daar de hele dag worden afgeleid en er niet eens mee bezig zijn? Als het er niet is, kun je beter weerstand bieden tegen verleidingen… Een open deur, maar ernaar handelen is een tweede.
Meer speeltijd
Lekker buiten ravotten, hutten bouwen en knutselen… Tegenwoordig hebben we de behoefte om er allerlei mooie woorden voor te verzinnen zoals Mindfullness enzo… Ik ben daar niet zo van: kinderen die lekker mogen spelen genieten namelijk al met volle teugen van het ‘nu’ en leven al ‘in het moment’: geef ze daarom ook de ruimte om vrij, spontaan en creatief te zijn.
Zit ‘s avonds samen aan tafel
Tja, die opa’s en oma’s van ons waren zo gek nog niet… Met het hele gezin aan tafel is belangrijk: het zorgt voor familiaire binding en emotioneel stabielere kinderen. Maar bovenal: het is erg gezellig en geeft je de kans om leuke gesprekken te voeren met je kinderen!
