Vol vertrouwen hebben wij ons gestort in de weg naar Passend Onderwijs voor onze dochter. Je wilt ten slotte het allerbeste voor je kind. Na ruim een jaar, waarin nog steeds de juiste begeleiding niet rond is en waarin we vaak boos, verdrietig en ook oprecht verbaasd en verwonderd zijn geweest door de bureaucratische doolhof waarin wij ons nu nog steeds in bevinden en waarin we nog steeds geen uitgang in hebben gevonden.
Het vreemde in deze hobbelweg vol gaten en stenen is dat iedereen die erbij betrokken is, ouders, school en instanties, het allerbeste voor hebben met onze dochter. Maar dat door alle regels die er zijn, eigenlijk niemand meer zicht heeft op hetgene waar het eigenlijk om gaat; efficiënte en goede hulp voor de kinderen op de basisschool. Regels die ook nog eens ieder schooljaar veranderen én alleen maar toegevoegd worden aan weer een nieuw protocol.
Veel professionals
Wij hebben in deze weg al meer dan 10 professionals gezien. Er is geobserveerd, vergaderd, een paar tips gegeven, doorgeschoven, weer geobserveerd, weer vergaderd, weer tips gegeven, weer doorgeschoven etc… Maar het lijkt er wel op dat het ‘eind’ ondertussen in zicht is.
Al deze oprecht betrokken professionals worden zelf ook enorm beperkt door de regels die er zijn. En omdat deze ieder schooljaar weer veranderen, kunnen ze door hun eigen werkdruk niet eens meer bijhouden wat er dit schooljaar weer veranderd is.
Dan praat ik nog niet eens over 1 instantie, maar de hulp die onze dochter nodig heeft is verdeeld over 2 instanties. Onze dochter heeft hulp nodig bij haar TOS en voor prikkelverwerking. De instantie die werkt met de TOS, doet niks met prikkelverwerking dus daar hebben we weer een andere professional van een andere instantie bij nodig.
Beide instanties hebben geobserveerd, vergaderd en doorgeschoven. Nu er bijna duidelijk is wat er gaat gebeuren, gaan ze wel samen vergaderen over de hulp die er geboden gaat worden zodat het niet dubbel gaat.
Hulpvraag
De hulpvraag is vanuit school gekomen en wij hebben alles gedaan wat school ons gevraagd heeft om te doen. Het is voor ons als ouders een enorme energieverslindende periode geweest, welke nog niet is afgelopen. Wij hebben ons vaak boos gevoeld en ik ook heel erg verdrietig bent geweest over de hele gang van zaken. Ik begrijp werkelijk niet hoe het zo ver heeft kunnen komen. Dat het onderwijs zo is doorgeslagen in protocollen en procedures. Dat wanneer er in november 2016 aan de ouders een zorg wordt geuit, er in januari 2018 nog steeds geen goede hulp ingezet heeft kunnen worden.
Gelukkig hebben wij onze zorg kunnen uiten aan de betrokken instanties. We hebben ons zegje mogen doen en er is naar ons geluisterd. Wij hopen echt dat deze doolhof vanaf de onderkant kan worden aangepakt. Het geld moet weer naar de scholen en de scholen moeten het vertrouwen krijgen dat zij echt wel weten hoe zij het beste het Passend Onderwijs voor hun leerlingen kunnen regelen. Het resultaat daarvan zal zijn dat er genoeg geld is om passend onderwijs te geven aan ieder kind. En dat iedereen die in het onderwijs werkt een passend salaris ontvangt.
