Papa, hoe is de eerste mens en het eerste paard op aarde gekomen? Dit vraagt mijn dochter op de terugweg van een bezoek aan vrienden. Je verwacht, gezien het late tijdstip, dat ze in de auto gaat slapen. Nee hoor, zij kiest juist dit moment om te filosoferen.

Elke ouder herkent dit soort kindervragen. Gelukkig hebben wij onze kinderen al geleerd dat ooievaars geen rol hebben bij het ontstaan van baby’s, maar deze kindervraag schaar ik in de categorie voor gevorderden.  Misschien leuk voor u als collega-ouder om te weten dat wij hebben verteld dat er mensen zijn die geloven dat God hiervoor verantwoordelijk is en dat er mensen zijn die geloven dat de Oerknal de oorzaak is van het ontstaan van de aarde. Wij hebben de kinderen de vrije keuze gegeven wat zij willen geloven en erbij vermeld dat dit een vraag is die waarschijnlijk onbeantwoord zal blijven. Ze kiest voor de Oerknal en gaat verder met haar broertje auto’s tellen die ons tegemoet komen.

Onbeantwoorde vragen accepteren

Kun jij net zo makkelijk als je kind accepteren dat sommige vragen onbeantwoord blijven? Ik heb daar soms moeite mee, vooral rond de feestdagen met de heerlijke muziek van Serious Request en Top 2000 op de achtergrond (en soms voorgrond). Bij dit soort evenementen lijkt het alsof heel Nederland geniet en positief is. Ik snap dan niet dat we de rest van het jaar vaak een land zijn waar zeuren een hobby is.

Waarom zit dit in onze genen? Ik heb deze vraag nog nooit kunnen beantwoorden. Ik weet wel dat het geen toeval is dat het meldpunt Vuurwerkoverlast al meer dan 30.000 meldingen heeft. Ik weet zeker dat het grotendeels gaat om meldingen die het kenmerk ‘triest’ mogen dragen en dat de buurman die mij vroeger als kind pestte door mijn bal tig keer lek te steken al zeker vijf keer heeft gebeld.

Natuurlijk heb ik in 2014 ook wel persoonlijke onbeantwoorde vragen, zoals waarom ik niet eerder een nieuwe werkuitdaging ben aangegaan of waarom het voetballen mij tegenwoordig zoveel spierblessures oplevert. Deze laatste vraag blijft trouwens door mijn kinderen niet onbeantwoord. Zij roepen wel erg duidelijk en eerlijk: je wordt oud papa!

Zo blijkt op het eind van 2014 weer dat kinderen je als ouder veel kunnen leren op gebied van accepteren van onbeantwoorde vragen, maar ook bij het beantwoorden van vragen.

Ondertussen rolt een traan over mijn wang terwijl ik kijk naar de herhaling van de kerstspecial van All You Need is Love. Waarom ben ik veel emotioneler sinds ik vader ben geworden? Voordat ik hier over na heb kunnen denken, accepteer ik dat dit voor mij een onbeantwoorde vraag zal blijven. Heerlijk!

Ik wens u een gezond en mooi 2015!

Tot de volgende persoonlijke noot, Christian