Al decennia lang wordt bij hyperactieve, impulsieve kinderen ADHD vastgesteld. Vastelling van een ADHD brein waren veelal gebaseerd op onderzoek naar jongens, die druk waren. Meisjes met ADHD zijn vaak meer onoplettend dan hyperactief. Om die reden zijn er minder meisjes met een diagnose.  In 1980 veranderden de diagnostische criteria voor ADHD. Vanaf die tijd is er meer aandacht voor onoplettendheid zonder hyperactiviteit.

ADHD meisjesstijl

Bij jongens met een ADHD brein neemt de hyperactiviteit in de puberteit af. Het ontwikkelingstraject voor meisjes is het tegenovergestelde van jongens. Omdat de symptomen van meisjes erger worden naarmate oestrogeen zich in hun system opbouwt, hebben meisjes op jonge leeftijd vaak minder last van hun ADHD brein. Ze ondervinden daarentegen in de pubertijd juist meer last hiervan. Het regulieren van emoties, angsten en stemmingswisselingen zorgen elke maand vaak weer voor een emotionele achtbaan

Terwijl meisjes over het algemeen sneller volwassen worden dan jongens, ervaren meisjes met ADHD een vertraging in sociale en emotionele volwassenheid in vergelijking met niet-ADHD leeftijdsgenoten. Veel meisjes met ADHD zijn eerder hyper-spraakzaam, -sociaal en -emotioneel dan hyperactief. Lichamelijke rusteloosheid uit zich in friemelen met haar of nagels, in plaats van niet stil kunnen zitten en constant opstaan.

Op school komen ze vaak wat passief over, ze dagdromen, zijn bang de beurt te krijgen, vaak reageren ze met  “Ik weet het niet.” In tegenstelling tot hun meer ontwrichtende mannelijke tegenhangers, zijn ze terughoudend om de aandacht op zichzelf te vestigen en om hulp te vragen. Met als gevolg dat hun intelligentie en capaciteiten vaak worden onderschat.

Hoe herken je ADHD bij meisjes?

Voldoende prikkels

Voor meisjes met een ADHD brein, is het een constante uitdaging om gefocust te blijven wanneer dit nodig is.  Wanneer hun hersenen optimaal worden geprikkeld met stimulatie uit de omgeving, concentreren ze zich ongelooflijk goed, bijvoorbeeld wanneer ze zich bezighouden met sociale media)  De ene keer zijn ze op zoek naar meer stimulatie, dan andere keer vermijden ze dit juist liever. Hun hypergevoelige lichaam is moeilijk in evenwicht te brengen.

Wanneer ze overprikkeld worden, kunnen ze geïrriteerd en ongeduldig worden en roepen: “laat me met rust!” Als ze te weinig gestimuleerd worden, kunnen ze lusteloos en ongemotiveerd worden en klagen dat ze zich vervelen.

Sociale emotionele verwachtingen

Voor zowel jongens als meisjes met ADHD kan het moeilijk zijn om vrienden te maken. Voor meisjes komt hier een extra uitdaging bij. Van meisjes wordt veelal verwacht dat ze bepaalde sociale vaardigheden hebben. Bijvoorbeeld dat ze zich kunnen inleven in een ander, gevoelens tonen en subtiele sociale hints oppikken. Dit  is lastig voor een ADHD brein. Het snelle verbale samenspel van leeftijdsgenoten kan ontmoedigend zijn voor kinderen met een vertraagde verwerking. Ze missen subtiele aanwijzingen en grappen en voelen zich buitengesloten. Ze verlangen naar acceptatie door leeftijdsgenoten, ze voelen zich vaak genegeerd en verkeerd begrepen.

Jongens uiten vaak hun ongenoegen, meisjes zijn vaak meer binnenvetters. Ze voelen zich anders en schamen zich hiervoor. Hun gevoel voor eigenwaarde lijdt hier onder. Dit kan resulteren in nog meer isolement.

De sociaal emotionele ontwikkeling van een meisje met een ADHD brein ontwikkeld zich vaak langzamer dan bij leeftijdsgenoten. Meisjes proberen door een onvoorspelbare en verwarrende wereld te navigeren. Reactief in plaats van proactief, worstelen ze met zelfcontrole en zelfregulering. Hun gedrag wordt veelal verkeerd geïnterpreteerd en ze interpreteren het gedrag van hun leeftijdsgenoten verkeerd.  Dit maakt dat ze veelal weinig vertrouwen hebben in hun eigen oordeel, omdat het hen zo vaak verraadt.

Meisjes met ADHD helpen

Het is belangrijk dat meisjes met een ADHD brein gehoord worden en succes ervaren.  Wat kan voor meisjes het verschil maken:

  • Creëer een gestructureerde thuisomgeving met voorspelbare routines
  • Moedig haar aan om voldoende privé-downtime in te ruimen
  • Zorg voor een aparte, rustige, overzichtelijke huiswerkruimte
  • Zorg voor een bedtijdroutine die haar helpt om geleidelijk tot rust te komen
  • Waardeer haar perspectief, zelfs als je het er niet mee eens bent
  • Bied gestructureerde naschoolse activiteiten aan als uitlaatklep, bijvoorbeeld sporten
  • Bouw wekelijkse een-op-een tijd in om verbinding te maken die niet doelgericht is
  • Help haar een kracht of talent te identificeren en te omarmen
  • Probeer te luisteren zonder oplossingen of correcties aan te bieden
  • Erken dat haar functioneren consequent en inconsequent zal zijn
  • Bedenk dat goed opgevoede vrouwen zelden geschiedenis schrijven.

bron: smartkidswithld