Elk kind wil wel eens niet naar school. Omdat het ‘even’ geen zin heeft of liever iets anders zou willen doen. Maar dat is niet altijd de ‘werkelijke’ reden, waarom een kind niet naar school toe wilt gaan.

Soms moet een kind ‘gewoon’ even bijtanken, het hoofd leeg maken of even afstand nemen van de indrukken en energieën in de klas. En dat uit zich dan in het ‘niet naar school toe willen gaan’.

Herken jij dit ook bij jouw kind?

Je bent in ieder geval niet de enige! Steeds vaker merken ouders dit op en vragen zich af wat hier precies de reden van zou kunnen zijn.

Waar zou dit aan kunnen liggen?

Dit heeft enerzijds te maken met het feit, dat de leervoorkeuren niet altijd goed overeenkomen met de wijze waarop lesstof wordt aangeboden. Wat maakt dat het kinderen veel energie extra kost om bij te blijven. Hierover heb ik in het artikel Kinderen van NU en de scholen van de toekomst  al meer geschreven.

Anderzijds slokt het ‘verplicht’ op school aanwezig ‘moeten’ zijn veel energie van een kind op. De focus ligt een groot deel van de dag op leren en presteren. En daarnaast is er veel interactie met andere kinderen, leerkrachten en ouders. Dus ook met de energieën van anderen.

Kinderen van de huidige generatie, de zogenaamde Nieuwetijdskinderen, staan meer open en voelen zoveel meer. En kunnen allerlei energieën aanvoelen en zelfs ook overnemen. Zij kunnen hierdoor overprikkeld raken en zich anders gaan gedragen.

Het gedrag dat kinderen vervolgens kunnen gaan inzetten, kan lijken alsof ze dwars zijn of driftbuien hebben. Of zich zodanig terugtrekken en minder eetlust hebben, dat je zou kunnen denken dat ze lichamelijk ziek zijn.

Toch is het vaak hun innerlijk kind, dat ‘gewoon’ aangeeft ‘dit even niet te willen’.

Hoe kunnen we hier als ouders mee omgaan?

Kinderen kunnen zelf heel goed aangeven, wanneer hun energie op is, hun hoofd vol zit of ze zich even moeten ontdoen van alle indrukken en energieën van anderen.

In mijn beleving is het goed om kinderen gewoon dan te vertrouwen en hun even de ruimte te geven. Als een kind voelt en ziet, dat je dat doet, dan groeit het zelfvertrouwen, dat het in staat is om naar zichzelf te luisteren. En dan kan je samen bespreken, wanneer het wel weer klaar is om naar school te gaan en wat het daarvoor nodig heeft.

Scholen en leerkrachten proberen steeds vaker hun best te doen om ouders en kinderen hierin tegemoet te komen en valt er vaak wel over te praten. En soms helaas ook niet.

Jij als ouder of verzorger blijft de spil tussen kind en school. En zal dit in goede banen mogen gaan leiden. Maar blijf vooral het kind zien en zelf ook voelen wat het juiste besluit op elk moment is. In plaats van in je hoofd te gaan zitten en te denken:  ‘wat zou de school of die en die hiervan vinden?’

Begrip voor deze nieuwe trend is vaak lastig, maar jijzelf kan als ouder en verzorger het verschil maken. En deze bewustwording verder helpen.

Ik wens je veel wijsheid hierbij.

Hartelijke groet,
Barbara Veer

Auteur van het boek ‘Hallo, ik ben Gwen’ en Coach gericht op Hooggevoeligheid & Bewustwording
www.halloikbengwen.nl