Joost komt naast mijn bureau staan. Hij zit al een tijdje te draaien op zijn stoel. Regelmatig staat hij op en trekt aan zijn broek. “Juf, mijn mallot zit niet goed.” Hij ziet me kijken. “Ja, het is koud vandaag, dus ik heb een mallot onder mijn spijkerbroek. Hij blijft maar verkeerd gaan.” Ik loop in gedachten even de dag door. Hij is inderdaad onrustiger sinds hij naar de toilet is geweest. ’s Morgens is hij misschien nog wel geholpen met aankleden, maar na het toilet moest hij het natuurlijk zelf doen. Als je in groep 7 zit is het natuurlijk niet meer Cool als de juf mee gaat naar de toilet. We bespreken samen even hoe hij het handig kan oplossen. Het blijkt dat mijn luisterend oor, mijn begrip voor Joost vandaag voldoende zijn.
Gevangen
Vandaag loop ik buiten. Ik ben de hele ochtend opstap geweest. Nu loop ik terug van het weg brengen van mijn kinderen. In eens voel ik me zoals Joost zich vrijdag waarschijnlijk heeft gevoeld. De legging onder mijn spijkerbroek begint me behoorlijk te irriteren. Ik voel mijn voeten in mijn moonboots. Ze kunnen geen kant op. Ik kan minder fijn doorlopen, daar ik de sneeuw onvoldoende vertrouw. Zelf mijn dikke winterjas opgevuld met een hemd, een T-shirt en een trui irriteert me. Ik voel me gevangen in mijn kleding. Mijn aandacht richt zich op dit gevoel. Thuis gekomen trek ik bijna alles uit en geniet van de ruimte die ik om mijn lijf heen voel. In eens herinner ik mee, dat ik als kind maar al te graag in leggings liep. Geen strakke, schurende spijkerbroeken. Geen knellende, half hoge schoenen en zeker geen laarzen. Gelukkig mocht ik zelf kiezen wat ik voor kleren aan wilde als het maar paste bij de weersomstandigheden. En wat ik passend vond, kon soms stroken met hoe het ‘hoorde’.
Kinderen en kleding
Vaak vragen ouders tijdens de wijze ouder cursus mij: “maar je kunt ze toch niet in een topje naar buiten laten gaan als het bijna vriest?” Mijn antwoordt luid meestal als volgt. Hoog gevoelige kinderen zijn prima in staat keuzes te maken. Soms moeten ze dingen echter eerst ervaren voordat ze een keus kunnen maken. Hoe kun je nu leren dat het handig is om wanten aan te trekken als je nooit ervaren hebt hoe het is om zonder wanten in de winter buiten te zijn? Jij als ouder, kunt dingen inschatten. Jouw wereldbeeld is groter dan dat van je kind. Als je met je sensitieve kind naar buiten gaat, zorg dan dat je wanten in jou jaszak bij je hebt. Als je kind aangeeft dat hij/zij ze nodig heeft, kun je ze geven. Zo bouw je samen aan een passend wereldbeeld voor je kind.
Probeer dingen te bekijken vanuit het perspectief van een hooggevoelig kind
