Vandaag kwam er heuse luchtpost voor mij. Niet afgeleverd door de brievenbus maar letterlijk lúchtpost.

Tijdens een kopje thee in het zonnetje in mijn achtertuin werd er vanuit het slaapkamerraam een papieren vliegtuigje opgelaten en het landde precies voor mijn voeten. Een boodschap van mijn jongste. Toen ik het vliegtuigje openvouwde las ik de boodschap. ‘Ik ben het beu dat ik om acht uur naar bed moet. Dan kijken jullie soms een film en hoor ik dat jullie chips pakken. Dat vind ik kei-gemeen. Mag ik alsjeblieft ook wat later naar bed?’
Ach, mijn kleintje heeft het zwaar. Met twee zussen en een broer boven haar, die al op de middelbare school zitten –en dus later naar bed gaan- voelt ze zich zwaar achtergesteld. We drinken samen een kopje thee. Ik leg haar uit dat de oudsten, toen ze net zo jong waren als zij nu is, ook gewoon om acht uur naar bed gingen. Sterker nog, zij gingen om half acht. Ze hadden het ook echt nodig op die leeftijd. Gingen er niet over in discussie. Maar dit dametje gaat stevig in debat. ‘Ik kan dan gewoon nog niet slapen’. Tja, daar heeft ze een punt want met regelmaat tref ik haar rechtovereind verscholen achter een boek aan in haar bed. Eigen schuld, want ik zeg altijd ‘dan lees je nog maar eventjes’. Maar dat eventjes is al snel een half uur, of zelfs een uur. De boekenwurm kan nooit stoppen met lezen. Iets dat ik enerzijds wil koesteren maar anderzijds zijn er ook grenzen. Ik beloof haar dat zij vanavond een film mag kiezen en dat ik een zak chips zal kopen. Maar ze neemt er geen genoegen mee. ‘Ja duhhhh, het is vrijdagavond dan mag ik altijd wat langer opblijven dus daar win ik niets mee’. Het leven van deze moeder gaat vandaag niet over rozen.
–Daar wín ik niets mee-, wat een onderhandelaar! Natuurlijk weet ik ook wel dat het vrijdag is, maar ik hoopte er mee weg te komen en dat dit punt weer van de agenda zou verdwijnen. Maar niets is minder waar. Ik besluit andere ouders eens te polsen. De meeste kinderen gaan rond half negen naar bed, na GTST…

Ik moet even slikken. Mijn meisje amuseert zich nog met series al ‘Het verborgen eiland’. Omwille daarvan eet ik om 17.30 zodat ze om 18.00 uur lekker kan bankhangen en tv kan kijken. Maar GTST voor een achtjarige?! Kennelijk ben ik héél ouderwets…
Een andere moeder zei: ‘Gaat ze nog om ácht uur naar bed, jéétje, kom jij daar nog mee weg?’
Ik vraag me af hoe lang moeders wil nog wet is.