Goed leren lezen en schrijven is voor kinderen een lange en complexe taak. Als je merkt dat een kind veel spelfouten maakt, dan wil je hem natuurlijk helpen. Hoe kun je het beste spellingsfouten aanpakken?
Jan mach op zein viets naar huiz.
Een zin vol spellingsfouten, fouten die kinderen (met of zonder dyslexie) veel maken.
Voor kinderen is leren schrijven niet makkelijk en vooral de Nederlandse taal is erg lastig omdat er veel spellingsregels zijn. Het is bijna ondoenlijk om deze allemaal te leren. Naast de vele spellingsregels is onze taal ingewikkeld doordat de uitspraak en de spelling vaak niet overeenkomen. Je ziet dat kinderen met dyslexie de neiging hebben fonetisch te schrijven (spraakklanken).
Een zin vol spellingfouten zoals hierboven omschreven wordt veelal op onderstaande wijze gecorrigeerd.
Snap jij het nog? Door op deze wijze spelingsfouten te corrigeren ontstaan wel hele rare woorden.
Wat er gebeurt bij kinderen (en met name bij kinderen die in beeldendenken of met dyslexie) is dat ze een verkeerd woordbeeld in hun geheugen plaatsen. Spellingfouten aanpakken is dan ook niet effectief.
Belangrijk om te weten is dat jonge kinderen vooral leren door te kijken en hun visuele geheugen hiervoor gebruiken. Als je op bovenstaande manier spellingsfouten corrigeert komt het nooit goed bij de beelddenkende kinderen, want het geheugen waarin woorden worden opgeslagen wordt op deze manier één grote puinhoop.
Hoe kun je spellingsfouten aanpakken?
Gewoon foute woorden weg krassen in de schriften of het verkeerde woord helemaal weggummen. Opnieuw beginnen en het woord op de juiste manier schrijven. En weer opnieuw als het nog eens fout gaat……
Wanneer je kinderen zelf spellingsfouten laat corrigeren zorg er dan voor dat ze ook het hele woord opnieuw opschrijven. Vraag ze ook om nog even goed naar het woord te kijken. Zo blijft het beter in hun hoofd zitten en zullen ze een volgende keer minder snel dezelfde fout maken.
Alleen verbeteren heeft weinig zin.
Bespreek deze fouten met het kind aan de hand van een goede oefening, bijvoorbeeld:
Maak 3 kolommen:
1. Het woord staat goed geschreven. De moeilijke letters worden gemarkeerd en benoemd: bijv. ‘gauw met a-u’.
2. Het kind schrijft het woord in de tweede kolom en benoemt en markeert de moeilijke letters. Daarbij controleert het kind vanzelf of ze goed geschreven zijn.
3. Het woord wordt geschreven met een laag streepje op de plaats waar de moeilijke letters moeten komen, bijv. g__w. Het kind hoeft alleen maar de moeilijke letters te zeggen en in te vullen. Dit is minder werk en richt de aandacht nog eens op het probleem in het woord.
Geef vervolgens de tekst nog eens, waarin de genoemde woorden worden weergegeven als in de 3e kolom en laat het kind hierin de weggelaten letters invullen.
Wat jammer dat reacties hier zonder verder bericht verwijderd worden. Een en ander aangepast in de tekst zie ik, maar evengoed…
En goed weten: een kind IS niet fout, maar MAAKT een fout! En waarom nog corrigeren met rood, dat is voor deze kinderen al zo’n belaste kleur, alleen DAT maakt ze al moedeloos.
Flauwe kul wat betreft dat corrigeren met rood. Net of de kleur uitmaakt voor het gevoel van het kind. Fout is fout en goed is goed … daar moeten kinderen maar eens mee leren omgaan.
Het gaat niet om de kleur hier, het gaat om het juiste woord in zijn geheel op te schrijven.
Lekker kort door de bocht, Bart!
Kinderen met een spellingstoornis hebben niet gevraagd om dit probleem. Ze zitten er heel erg mee en houden er hun hele leven last van.
Een beetje empatisch vermogen zou je sieren.
Wat goed om te weten!!!
Kinderen met spellingsproblematiek of dyslexie leer ik o.a. spellen volgen de Kernvisie methode. Deze methode gaat uit van het principe dat met name rechtsgeoriënteerde kinderen (dus vaak kinderen met dyslexie en/of een taalachterstand) in staat zijn foute informatie (woordjes, cijfers maar ook gedachten) uit het hoofd te verwijderen en er goede voor in de plaats te zetten. Juist rechtsgeoriënteerde kinderen hebben het vermogen om dit op een goede manier uit te voeren. De methode leert de kinderen diverse technieken aan om lesstof zelf visueel op te slaan en blijvend te kunnen reproduceren. Met deze methode worden heel verrassende en blijvende resultaten geboekt.
Hoe gaat dat met links georiënteerde kinderen?
Bij Taalkanjer zijn we van mening dat je ALLE kinderen moet helpen om woorden visueel op te slaan. De nadruk ligt in het onderwijs vaak in eerste instantie op ‘luisteren’. Maar ‘kijken’ is net zo belangrijk. Heeft je kind daar moeite mee? Dan kan onze workshop “Spellen met je oren dicht” daarbij helpen! En natuurlijk ook de tip van het artikel hierboven. Super :).