Wij zijn enkele maanden geleden met het hele gezin van Nederland naar Zuid-Spanje verhuisd (het land van sinterklaas). Dat levert, naast veel zon en nog meer mañana, belangrijke voordelen op. Zo was Sebastiaan laatst zijn knuffelleeuw kwijt. Die twee waren in Nederland al bijna onafscheidelijk, maar zeker na een ingrijpende gebeurtenis als onze emigratie was Sebastiaan bijna met het beestje vergroeid geraakt. We hebben ons nieuwe stadje met loep en stofkam afgestruind maar konden zijn houvast in deze roerige tijden nergens vinden. Inmiddels zijn we wel bij alle plaatselijke winkeliers bekend, dus met onze integratie en ons Spaans zit het wel snor.
In slaap komen werd voor Sebastiaan in zijn nieuwe land ineens lastig en hij blééf maar vragen waar leeuw nu toch was. We waren bijna ten einde raad, toen we ons ineens het merk van zijn steun en toeverlaat herinnerden. Na een uitgebreide zoeksessie op internet vonden we zowaar exact hetzelfde exemplaar! Tenminste, dat dachten we.
Met express post naar het land van Sinterklaas
Via express post werd leeuw nog net op tijd bij opa en oma afgeleverd. Zij stonden op het punt om naar het land van sinterklaas af te reizen en konden hem dus meteen meenemen. Hun bezoek was een hoogtepunt voor de kinderen, maar voor Sebastiaan bleek de verrassing die ze bij zich hadden de overtreffende trap. Hoewel, na het uitpakken van leeuw bleek dat deze tijdens zijn afwezigheid toch een wat ander uiterlijk had gekregen. Zijn voorganger had namelijk, na veelvuldig te zijn betast, bespuugd en bekwijld en evenzo vaak in de wasmachine te zijn beland, toch een wat andere kleur en aaibaarheid. En, hij rook anders.
De blijdschap maakte abrupt plaats voor twijfel. Zijn mimiek en lichaamstaal dwongen ons tot het razendsnel verzinnen van een list, waar ouders van (jonge) kinderen gelukkig buitengewoon bedreven in zijn. “Sebastiaan, leeuw is weer terug! Hij heeft bij Sinterklaas gelogeerd, die woont toch ook in Spanje! Wat heeft hij goed voor hem gezorgd. Kijk maar, hij heeft hem zelfs helemaal gewassen en gekamd!” Even keek onze zoon nog bedenkelijk, maar daarna werd leeuw met een lach van oor tot oor in zijn armen gesloten en helemaal geadopteerd. Want leeuw is gewoon leeuw!
Met een glimlach om mijn mond dacht ik: dank u Sinterklaasje en wat is het toch fijn dat u ook in Spanje woont. Maar voor alle zekerheid heb ik alvast toch maar een reserve leeuw besteld.
Lees meer blogs van Erik op De Leukste Kinderen
