Gun Kinderen hun eigen label! Dat is de titel van een nieuw boek van Liesbeth Hop.
Veel ouders horen dat hun kind “anders”is. De buren zeggen het, familie signaleert het, op school vinden docenten het en vaak herken je het als ouder zelf ook wel.
Het belangrijkste doel van opvoeding, het onderwijs en de jeugdzorg is om elk uniek kind te helpen optimaal deel te nemen aan de maatschappij. Daarbij mag een eventueel label een kind niet belemmeren, maar is wel op zijn plaats als het een kind verder helpt.
De belangrijkste vraag zou moeten zijn:
Wat heeft een kind nodig? En niet: wat mankeert een kind?
We leven in een maatschappij waarin wij moeite lijken te hebben met het accepteren van diversiteit. En van menselijke kwetsbaarheid. hoe komt dat? Wat is daarbij de rol van de wetenschap, de overheid, het onderwijs, de jeugdzorg,de media en de ouders?
Welke boodschap hebben “andere” kinderen voor ons en voor de maatschappij? hoe zorgen wij dat kinderen worden wie ze zijn?
Liesbeth Hop pleit ervoor dat alle kinderen en jongen de aanpak krijgen die ze nodig hebben in plaats van een label dat laat zien wat ze “mankeren”
