Empowerment voor kinderen die anders leren
Werkethiek, doorzettingsvermogen en motivatie zijn uitstekende instrumenten om in ons dagelijks leven succes en prestaties op te bouwen. Deze factoren zijn van bijzonder belang voor degenen die tot de neurodiverse gemeenschap behoren, aangezien neurodivergente individuen zichzelf zo vaak als minder ‘bekwaam’ en iets meer vatbaar voor fouten beschouwen in vergelijking met anderen. Het verbannen en beheersen van deze negatieve gedachten en conclusies is cruciaal in de zoektocht om de dyslectische bevolking te blijven ondersteunen en versterken.
Op een recente luie zondagmiddag surf ik op YouTube naar interessante dyslexievideo’s; naast schattige video’s en vlogs van heel schattige Labrador-puppy’s. Het was intrigerend dat ik interviews tegenkwam met verschillende beroemdheden die de aard en de gevolgen van hun dyslexie bespraken. Een in het bijzonder trok mijn aandacht. Als aanwijzing: de geïnterviewde is beroemd en bekend om haar rollen in de series Love Actually en The Pirates of the Caribbean . Deze persoon benadrukte sterk dat hun arbeidsethos en doorzettingsvermogen altijd hoog zijn geweest sinds ze erachter kwamen dat ze dyslectisch waren. Deze verklaring was van groot belang, omdat het iets is waar ik en andere dyslectici zich echt mee kunnen identificeren.
Waarom kan een dyslecticus een zeer hoge arbeidsethos hebben? Om dit te beantwoorden, kwamen drie hoofdpunten bij me op.
Ten eerste kan het, omdat dyslectici informatie anders verwerken en absorberen dan anderen, iets langer duren om een taak te voltooien . Daarom voelt het, door de toename van de tijd die nodig is, vaak alsof ze aanzienlijk harder moeten werken dan anderen om hetzelfde niveau of resultaat te bereiken. Vaak wordt deze ’toegenomen taaktijd’ aan het zicht onttrokken, zoals het maken van huiswerk, het herlezen van passages en het controleren van spelling of grammatica buiten het bereik van anderen / leeftijdsgenoten.
Ten tweede kunnen dyslectici het gevoel hebben dat ze kwetsbaarder zijn of geneigd zijn fouten te maken tijdens hun dagelijkse taken. Deze toegenomen fout – een of andere aard is feitelijk of noodzakelijkerwijs niet waar, toch kunnen mensen zich zorgen maken over het maken van fouten. Ik kan bijvoorbeeld paranoïde worden en me concentreren op het ritueel controleren op spelling- en grammaticale fouten in belangrijke werkdocumenten en zelfs in mijn eigen blogposts. Door aan het eerste punt te koppelen, kan dit de tijd en moeite die het kost om een taak te voltooien aanzienlijk verlengen.
Ten derde kunnen dyslectici door deze verhoogde bezorgdheid over fouten perfectionistische trekken ontwikkelen en zelfs de angst om te falen of fouten te maken. Hoewel deze cyclus van werken, controleren en opnieuw controleren woedend kan zijn, benadrukt het toch een echte kracht van dyslectici. Deze werkethiek, toewijding en veerkracht zijn fantastische eigenschappen om een dyslectisch persoon gedurende zijn hele leven te begeleiden.
Een belangrijk overkoepelend thema van dit interview was specifiek gericht op de positieve aard en voordelen van dyslexie. Naast arbeidsethos benadrukt de geïnterviewde dat dyslectici allebei “beter in verschillende dingen” zijn en zullen worden. We zijn misschien geen perfecte spellers, snelle lezers of fantastisch in het onthouden van feiten en cijfers. Toch streven we naar creativiteit en fantasierijke gedachten. Hoewel dyslectici zich presenteren met een scherp profiel van cognitieve vaardigheden en informatie anders verwerken en interpreteren, kunnen ze uiterst efficiënte leerlingen zijn en unieke vaardigheden beheersen. Focussen op de sterke punten van individuen en het benutten van hun vaardigheden is van vitaal psychologisch en emotioneel belang.
Ervoor zorgen dat dyslectici de tijd krijgen die nodig is om taken tot een goed einde te brengen, werd ook benadrukt in het interview. Dit naast het ontvangen van duidelijke instructies, constructieve feedback, beloningen voor uitstekend werk en het stellen van haalbare doelen worden gezien als geweldige manieren om hard werken, zelfvertrouwen en hoge motivatie te bevorderen; vooral bij kinderen en adolescenten. Een goede werkethiek, hoge veerkracht en zelfrespect / zelfvertrouwen kunnen voortkomen uit twee verschillende, maar vaak gecombineerde, bronnen. Deze kunnen intern of vanuit een individu ontstaan via onze persoonlijkheidskenmerken, persoonlijke overtuigingen en meningen. Als alternatief kunnen deze ook het gevolg zijn van externe factoren, of van iets anders, waaronder familie, vrienden en leraren via lof, complimenten, advies en erkenning van successen.
Ik vond het erg prettig, geruststellend en bijna een beetje een opluchting om een beroemde bekende persoon zo vrijuit over zijn dyslexie te zien praten. Het versterkte dat wij dyslectici niet alleen zijn, hoewel we er soms zin in hebben, en dat dyslexie enorme voordelen in ons leven kan hebben. Opnieuw merk ik dat ik benadruk hoe belangrijk ondersteunende netwerken en een overkoepelende kennis van dyslexie zijn. Deze middelen zijn, naast gunstige persoonlijke eigenschappen, zoals doorzettingsvermogen, veerkracht en een hoge arbeidsethos, cruciaal voor het versterken en inspireren van dyslectici in hun dagelijks leven.
