Mam? Ja Lisa! Wat is dit? Uhm nou schat dat is een vrouwen dingetje, dat leg ik je nog wel uit als je wat groter bent.
Maar uhm mam, is dit een soort van pilletje voor je billetje (zetpil) pfff nee schat niet echt, het is een vrouwending dat komt nog wel okay. Doe je dit in je tutje (vagina) mam? Okay het is tijd, hoogste tijd om mijn, in mijn ogen nog zo klein en onschuldig meisje, uit te leggen wat de ins en outs zijn van menstruatie. Lieverd, ga maar vast naar bed, mama moet even goed nadenken hoe ik je dit ga uit leggen. Yes mama eindelijk. Hmmm zo YES is het niet hoor, denk ik bij mezelf, maar daar kom je nog wel achter. Ik licht Rody in en ook hij vind het wat vroeg en vraagt zich af hoe we dit moeten gaan uitleggen, zonder dat we haar een trauma aanpraten.
“Ik heb een idee” zegt ro: “we googlen het gewoon ff.”
Hoe vertel je je kind over menstrueren.nl. Goed die link bestaat niet, maar we vinden wel wat handige tips en de tekeningen laten we voor wat het is. Dan vraagt Ro, hoe is het jou verteld schat? Nou lieverd, we leven nu gewoon in een wel heel vrije tijd waarin alles moet worden uitgelegd. Vroeger was dat anders en niet dat ik uit 1720 kom, maar toch is het nu allemaal zoveel vrijer en toegankelijker als begin jaren 90.
“Ik werd gewoon ongesteld en dacht dat ik dood zou gaan.”
Ik heb mijn kanjer van een vader naar de supermarkt gestuurd en die kwam met een pak kotex thuis. Dat is een maandverband die de dikte heeft van een gemiddeld matras. Ik liep de rest van de week wijdbeens. Maar ja toen was het niet leuk, maar nu heb ik wel een grappig verhaal om te vertellen. Goed we liepen bepakt met Ipad en tampon richting haar kamer en daar zat ze te wachten op het randje van haar bed alsof we haar gingen vertellen dat ze een puppy zou krijgen. Nou daar gingen we dan, met ro achter me (die zich verschool voor haar reactie) begon ik mijn pedagogisch verantwoorde verhaal over het eitje en de baarmoeder die ik in dit geval huisje noemde en ik was aardig op dreef tot ze zei…okay mama, ik vind het allemaal best goor, ik ga slapen…het komt wel als ik groot ben, trusten. Verbaasd lopen Ro en ik haar kamer uit en wordt de beruchte “tutzetpil” terug in het kastje gelegd. Eenmaal op de bank kijken we elkaar aan en liggen we in een deuk, maar tegelijkertijd beseffen we ons dat onze kleine mopjes groot worden. Voor nu maar even een bak thee, een doos chocolade en een filmpje kijken. Even vergeten wat er zojuist gebeurd is.
