Beste Simon Keizer,
Met veel verbazing heb ik jouw column in de Linda, gelezen over jouw irritaties aan taalfouten.
Jouw opvatting dat een schilder foutloos moet kunnen schrijven, dat hij bij jouw anders zijn geloofwaardigheid verliest, vind ik opmerkelijk! Dat mensen zich niet moeten verschuilen achter dyslexie, dat ze gewoon google kunnen gebruiken om alles correct op te schrijven.
Ik ben het met je eens dat in sommige situaties teksten correct geschreven moeten worden. Dat er de mogelijkheid is om teksten te laten redigeren, zodat alles juist is verwoord. Maar als een schilder zijn offertes zou gaan laten redigeren, zal deze een stuk hoger uitvallen, maar zijn schilderwerk wordt hier echt niet beter van.
Misschien kun je zelf een keer google gebruiken om op te zoeken wat dyslexie werkelijk inhoud. Waar mensen tegen aanlopen met dyslexie, maar ook zeker de kwaliteiten die gepaard gaan met dyslexie. Veel grootheden als Einstein, Richard Brandson of om in jouw genre te blijven John Lennon zijn dyslectisch.
Ik weet niet wat je met deze column hoopt te bereiken, met welk doel je deze schreef. Maar je kwetst hier onnodig mensen mee. En erger nog je draagt bij een het stigmatiseren van een groep mensen.
Mensen en zeker kinderen met dyslexie, ondervinden in de maatschappij veel problemen omdat hun talenten niet voldoende erkend en gewaardeerd worden. De aandacht ligt vaak vooral op punten waarop ze niet voldoen aan de algemene verwachtingen. Jij draagt hier met deze column aan bij.
Ik heb dit schrijven niet laten redigeren, wat het boeit mij totaal niet of er fouten in staan. Eén van de doelen van communiceren is om een boodschap over te brengen en ik hoop dat met dit schrijven te doen
Jij hebt als zanger een voorbeeld functie in de maatschappij. Je zou kunnen bijdrage aan de ontwikkeling van talent van mensen door ze te waarderen om hun kwaliteiten.
Zeker voor kinderen is het gebrek aan erkenning van hun talenten, een belemmering om zich te ontwikkelen. Laat mensen doen waar ze goed in zijn. Motiveer ze om hun talent te ontdekken en verder te brengen. Dit zorgt voor een betere stimulans. Probeer niet van een vijf een zes te maken, maar van een acht een tien.
Kijk omhoog!