‘De reden waarom ik denk dat mensen die dyslectisch zijn, goed presteren in het leven, is dat ze door hun geworstel op school, de neiging hebben om dingen te vereenvoudigen’ aldus Richard Branson. Er is meer erkenning voor dyslexie nodig.

Sir Richard Branson, die school op 16 jarige leeftijd verliet, zegt dat zijn dyslexie als een handicap werd behandeld. “Mijn leraren vonden dat ik lui en dom was”.
Branson zegt dat dyslexie erkend moet worden als een teken van potentieel in een poging om het stigma rond het leerprobleem te bestrijden.

Dyslexie is maar een andere manier van denken

Als je denkt aan de vooruitgang die de mensheid de afgelopen honderd jaar heeft gemaakt, noemt Branson drie prachtige innovaties. Einstein’s theorieën, Henry Ford’s Model T en Steve Jobs’s iPhone. Deze game-changing uitvindingen zijn allen gedaan door genieën die dyslectisch waren.

Nieuw onderzoek van Made by Dyslexia en YouGov laat zien dat slechts vier procent van de mensen dyslexie als een positief kenmerk beschouwt. Dit moet veranderen. Bovendien gaf slechts 19 procent aan dat dyslexie zorgt voor creativiteit. Terwijl 84 procent van de dyslectici zeggen dat ze boven het gemiddelde zijn in creatieve vaardigheden. Dyslectische mensen kunnen enorm creatief zijn om problemen op te lossen en het bedenken van nieuwe manieren om uitdagingen aan te pakken.

‘Het is tijd dat we het stigma om dyslexie kwijtraken’, schreef Richard Brandson. ‘Het is geen nadeel, het is maar een andere manier van denken.

Veel van de meest succesvolle ondernemers, artiesten en technici van de wereld zijn dyslectisch. Uit zijn eigen ervaring weet hij dat dyslectische kinderen grote dingen kunnen bereiken als ze zich concentreren op hun sterke punten en de juiste ondersteuning op school krijgen.

Brandson: “Om percepties te veranderen, moeten we alles wat dyslectische mensen hebben behaald, vieren. Zodat jongeren niet meer opgeven voordat ze zelfs begonnen zijn.
“We moeten ervoor zorgen dat scholen niet alleen de nodige middelen hebben om dyslexie te identificeren, maar ook de noodzakelijke ondersteuning voor dyslexie-kampioenen. Om ervoor te zorgen dat ze kunnen bloeien.”
Branson hoopt met zijn nieuwe liefdadigheidsinstelling Made by dyslexie hieraan bij te dragen.

Eén op de tien Britten heeft dyslexie: dat is meer dan 6 miljoen mensen. Stel je voor het verschil dat we zouden kunnen maken als elk van deze mensen werd aangemoedigd om hun potentieel te bereiken. Dat er meer Erkenning voor dyslexie zou zijn. Dat mensen er meer naar gaan streven om van hun dromen een realiteit te maken. Het is tijd om een verschil te maken.”