Onze dochter Iris (14) is al sinds de basisschool aan het worstelen met het feit dat ze slimmer is dan ze kan laten zien op school. Voor het kind een vervelende achtbaan, voor ons als ouders een zoektocht. Anders leren! Want hoe los je dit op? En hoeveel schade heeft het al aangericht in haar zelfbeeld?
Iris was als dreumes, peuter en kleuter heerlijk eigenwijs. Vond alle regeltjes in de klas toen ze op school kwam maar niets. De juf van groep 1 had de eerste dagen het zweet op haar voorhoofd staan. Want ze zat meer onder of naast haar stoel dan erop en keek haar ogen uit, zag en hoorde alles om zich heen. Een hoog sensitief kind, dat werd al snel duidelijk. De eerste jaren had ze het wel naar haar zin, ze was een late leerling en kleuterde bijna drie jaar omdat ze volgens de juf nog erg speels was. Als ouders luister je daarnaar, tenminste wij wel. Toch begon ze zich in groep 2 te vervelen en kreeg ze al wat werkjes van groep 3, die haar goed afgingen.
Naar groep 3
In groep 3 werd haar juf al vrij snel langdurig ziek, dus kwam er een invaller waar ze wel een klik mee had dus dat was niet zo’n probleem. Ook in groep 4 werd haar juf ziek, wat vervelender was, want de hele klas kende aan het einde van dat jaar de tafels nog niet. In groep 5 kwam ze in een combinatieklas met twee leerkrachten, waar ze erg ongelukkig van werd. Het was te druk, twee instructies door elkaar, een paar kinderen die haar pestten in de pauze. De juf waar Iris geen klik mee had gaf op een dag, vijf minuten voordat de bel ging, tegen mij op het schoolplein aan dat het niet zo lekker ging met Iris en dat we daar maar eens over moesten praten. Vervolgens begon Iris op zondagavond te huilen dat ze niet meer naar school wilde. Het liep al richting de zomervakantie en ik besloot snel te schakelen. Ik ben een gesprek op school aangegaan, met de directrice en met de andere juf, die haar allereerste kleuterjuf was, en zij gaf aan dat ik er heel goed aan zou doen als ik Iris van school zou halen, omdat ze er doodongelukkig was.
Anders school
We kozen een andere school in hetzelfde dorp, waar ze groep 6, 7 en 8 doorliep. Ze vond het daar fijner, alleen vanwege het feit dat er geen combiklassen waren en ze echt haar eigen klas had. Wat ons opviel, was dat ze op het gebied van rekenen en spelling matig scoorde. De rest ging wel goed. En qua creativiteit is het een natuurtalent, ze schildert, tekent, creëert als de beste. En ze heeft een enorm gevoel voor humor. In groep 7 moest ze de entreetoets maken, en ik kreeg een zeer zwaar telefoontje van de juf. Iris had de laagst mogelijke score behaald. Nu wisten ze wel dat ze beter zou moeten kunnen, maar ze schrokken er wel van. Wij ook. Vervolgens werd het voorlopig advies al snel op VMBO-TL gesteld. Ik was daar boos over, omdat ik wist dat er niet uit kwam wat er in zat, enorm frustrerend. Dus werd het VMBO/havo.
Intussen hebben we Iris laten testen bij het OPPU en daar kwam een diagnose van lichte ADD uit.
We kozen een cultuurprofielschool, waar ze naar een VMBO/HAVO brugklas kon. Ze deed erg haar best, maar bleef scoren op VMBO niveau. Wij kwamen een artikel tegen over beelddenken en herkenden alles. Iris gebruikt voornamelijk haar rechter hersenhelft en moet alle auditieve informatie omzetten in beelden. Dat verklaarde veel. We hebben een coach ingezet die haar heeft leren mindmappen en plannen.
Anders leren op de middelbare school
Nu zit ze in VMBO TL 2 en heeft ze de grootste moeite met spelling. Ze had laatst een toets waarover ik contact heb opgenomen met de lerares Nederlands. Daarna heb ik uitgebreid gemaild met een coach die gespecialiseerd is in leerproblematiek, dyslexie en anders leren. Ik had de vraag al neergelegd op school of er geen sprake kon zijn van dyslexie. Haar leraar Nederlands van de brugklas gaf aan van niet, omdat ze daarvoor een test hadden afgenomen vorig jaar. Toen ik de fouten die Iris maakt liet lezen aan de coach, gaf deze aan dat er wel degelijk sprake zou kunnen zijn van dyslexie, maar dan de vorm waarbij lezen wel goed gaat maar spelling niet: dysorthografie. Ik zie het terug in haar manier van schrijven. Ze vergeet hoofdletters, punten, schrijft veel woorden fonetisch. Ze scoorde op de desbetreffende toets een 5,8 vanwege de spelfouten, anders had ze een 7,8 gehad. Ik heb uitgebreid contact gehad met de school waar ze nu op zit, maar daar zijn geen mogelijkheden voor begeleiding. Ze hebben een dyslexieverklaring nodig en dan kan ze een dyslexiepas krijgen, zodat ze meer tijd heeft bij toetsen en minder puntenaftrek heeft. Ook al geeft de lerares Nederlands wel aan dat Iris één van haar slimste leerlingen is en ze zich afvraagt waarom deze resultaten er zijn…
Anders leren, betekent niet dat je dom bent!
Nu aan ons als ouders de uitdaging om Iris, die inmiddels 14 jaar is en 10 jaar op school zit, te blijven uitleggen dat ze er niets aan kan doen dat ze het gevoel heeft dat ze dom is, want dat heeft ze. En dom is ze zeker niet. Om uit te zoeken wat wij kunnen doen om haar te laten testen, liefst vergoed, maar dat is moeilijk als ze al op de middelbare school zitten heb ik begrepen… Op zoek naar een goede orthopedagoog. Dat is de volgende stap. Maar met een groot vraagteken op ons hoofd vragen wij ons af: hoe kan het zo ver komen? Hoe komt het dat dit op de lagere school niet gezien wordt? En hoe helpen we Iris om toch zelfverzekerd de toekomst tegemoet te gaan? Maar goed, we doen ons best!
Corina Blommendaal
Lees meer over anders leren
Als een kind sociaal emotionele problemen krijgt, dan kan vanuit ggz budget de insteek gemaakt worden. Een dyslexieonderzoek kan dan afgenomen worden om te kijken of dit de reden is van de sociaal emotionele problemen. Proberen kan geen kwaad
Hebben jullie al eens omgekeken naar een hoogbegaafdheidsspecialist, een die haar kan onderzoeken of een fijne groep andere hb kinderen om zich heen verzamelen. Neem eens contact op met Rineke Derksen van GelukkigHB Zwolle. Er is meer san alleen maar tobben en zoeken en diagnoses zijn zo gestelt! Kijken naar het kind en zien wat het werkelijk nodig heeft om tot een mooie ontplooiing te komen dat is cruciaal! Sterkte!
Heel herkenbaar. Onze zoon is ook hoogssensitief, een beelddenker en Is enorm druk in zijn hoofd. Wij zijn gestart met de Kernvisie methode. ( Google maar eens) Hoe je als rechts georiënteerde denkend kind ook in een wereld van alleen naar linksgeoriënteerde toetsen/wereld op school kunt omgaan. Hij heeft er veel aan en kost niet zoveel tijd en gaat als een speer op school. En hij is net zoals jouw dochter zeker niet ‘dom’. Ook gaat zijn zelfvertrouwen met sprongen omhoog.
Lieve moeder zo herkenbaar… wij hebben ook te maken met een kind met uitdagingen en het is zo moeilijk als kind om je dat niet aan te trekken…
Toch word het van ons ouders verwacht dat je blijft knokken voor die belangrijke basis van je kind… en dat knokken valt niet mee met zoveel scholen,leerkrachten en hulpverleners… maar toch met alle liefde zodat ze mogen worden wat ze willen en blijven wie ze zijn!
Lieve Corina, voor veel mensen herkenbaar. Het huidige schoolsysteem legt de druk te hoog en de wereld verandert echt snel Kinderen zoals jouw dochter lopen dan vast. Ik zou zeker eerst naar een functioneel optometrist gaan. Google maar eens op reflex integratie en fixatie disparatie. Hopelijk kom je daar mee verder Veel succes. Je bent goed bezig je volgt je gevoel en zoekt de juiste hulp. Dat doe je goed!
Wat herkenbaar… Onze dochter is 10, een jaar blijven zitten om haar ernstige dyslectie, en ook bij haar komt er niet uit wat erin zit. Ze voelde zich dom, omdat ze was blijven zitten )terwijl haar IQ behoorlijk hoor is’. Ook sociaal emotioneel loopt ze behoorlijk voor. Moeilijk… Want door haar oude klas wordt ze niet meer gezien, en bij haar nieuwe klas voelt ze zich sociaal niet fijn. Ze heeft een dyslectieverklaring en krijgt nu uitgebreide begeleiding waar ze baat bij heeft, maar nog steeds presteert ze erg onder. Wij volgen ook reflextherapie, waardoor ze nu beter in ´r vel zit, en gaan ook met Ik leer anders beginnen.
Een goede orthopedagoog vind je in Ravenstein. Google eens op onderzoekspraktijk Ravenstein, zij zijn gespecialiseerd in slimme kinderen met dyslexie.
Ik ben zelf beelddenker met slimme beelddenkende dochter met dyslexie en ik begrijp waar je tegenaan loopt. Vergoeding van het dyslexieonderzoek zal je niet krijgen, maar waar liggen je prioriteiten. Soms zijn dingen nodig om verder te komen. Met een dyslexieverklaring gaan er wel deuren open!
Deels herkenbaar. Heb zelf dyslectie, maar door hard werken en geregeld tegen van alles en nogwat aan te schoppen, en daar vooral van te leren, ben ik inmiddels toch op mijn plek gekomen via havo, hbo, premaster en inmiddels zit ik in mijn laatste master jaar. Dit ter zijde. Persoonlijk houd ik mij altijd vast aan het methafoor wat Albert Einstein schetste:
“Iedereen is een genie. Maar als een vis wordt beoordeeld op zijn vaardigheid om in bomen te klimmen, zal hij zichzelf zijn hele leven als een mislukkeling beschouwen.”
Aan Iris om te laten zien dat zij de boom (het schoolsysteem) kan beklimmen zonder te klimmen (door gebruik te maken van haar vaardigheden) 😉 Heel veel succes daarmee!
Wij hebben ook veel baat bij de methode ik leer anders. Maar ook oefeningen voor een goede oogsamenwerking en reflextherapie zijn een aanrader. (Google maar eens, er gaat een wereld voor je open)
Dank je wel voor de tip, ik ga kijken bij ‘Ik leer anders’!
Zo herkenbaar………Gelukkig gaat het op dit moment redelijk goed met onze knul, maar wat een jarenlange frustrerende zoektocht voordat eindelijk een positief (en nog belangrijker) blijvend resultaat werd behaald. Veel cursussen/coachingsessies hebben toch maar een tijdelijk effect omdat het na een x aantal sessies eindigt. Ongelooflijk dat op de basisschool zo weinig kennis is over deze problematiek. Mijn hart gaat uit naar al die kinderen (en hun ouders) die tegen deze problemen aanlopen. Tip: ga op zoek naar een goede orthopedagoog.
Wat een herkenbaar verhaal, het past precies op onze zoon in groep 7. “Er komt niet uit wat erin zit!”, wordt al jaren gezegd. Zijn zelfvertrouwen neemt af en school vraagt zich af wat ze van hem kunnen verwachten. Zo’n 1,5 jr geleden particulier gestart met bijles waardoor zijn scores licht vooruit zijn gegaan. Zo ook op lezen. Met als gevolg na 2 E-scores op de Cito een lage D-score. Conclusie hij heeft geen 3 opeenvolgende E-scores, dus hij komt niet in aanmerking voor een vergoeding voor Dyslexie onderzoek. Terwijl hij zelf blijft vragen waarom het lezen zo moeilijk gaat.
Ik zie veel in mijn werk als hulpverlener en kan zowel als ouder en professional zeggen dat deze kinderen echt anders denken en hoop dat dit onderkend wordt, waardoor ook zij op school krijgen wat ze nodig hebben!
Het allermoeilijkste is het om je kind langzaam minder zelfvertrouwen te zien krijgen. Terwijl dat compleet onterecht is! Dus als je kind nog op de basisschool zit en er lijkt sprake te zijn van dyslexie, zorg dat je een test en verklaring hebt voordat het naar de middelbare school gaat. En check inderdaad welke begeleiding op de middelbare school wordt geboden. Sommige scholen gaan daar verder in dan andere.
Probeer de training Ik Leer Anders eens! Echt een aanrader
Een bekend verhaal.op mijn basisschool was er ook geen extra begeleiding voor hooggevoeligen en beelddenkers alleen voor taaldenkers. Met alle gevolg van dien, slecht presteren, onzeker en zelf gepest. Heb zelf in groep 8 ook slecht gescoord met de sito toets. Maar alleen naar een paar boeken geleest te hebben, onderzoeken gedaan te hebben en veel praten met deskundigen. Heb ik de Draad weer opgepakt en havo gedaan.ga binnenkort opleiding doen voor jongerencoach. En wil ook leraren helpen om zowel beeldenkers als taaldenkers de juiste lesstof te kunnen bieden.
Het is net of ik het verhaal van onze zoon lees. Nu nog groep 8, maar we zijn aan het oriënteren hoe nu verder. Welke school kan hem het beste begeleiden. Veel vragen, nog geen antwoorden.