IHet wordt kouder buiten, de herfst is in volle gang. Het waait hard, het regent veel en het is koud. De winkelstraten vertellen ons dit ook al vroeg genoeg…..kom je net thuis van de zomervakantie, liggen er al in sommige winkels pepernoten te schreeuwen om gekocht te worden (huh??? Het is pas september…doe normaal zeg!) Ja het wordt weer december, tijd voor de feestdagen. Kerstbomen, lichtjes, kaarsjes en muziek. Maar ook fijn dat er toch nog wel winkels versiert zijn met wat sint en piet decoratie, want dáár begint december natuurlijk mee!
Eigenlijk al drie weken eerder natuurlijk want de intocht met de pakjesboot is al rond half november. Gelukkig hoeven we niet in de ijzige kou langs de kade te wachten, want echt heel koud is het (nog) niet. Toch kruipen we langs de stoet behaaglijk tegen elkaar aan alsof het vriest (want zo hoort dat) en zijn we blij als we een warme handschoen voelen van Piet royaal gevuld met verse pepernoten.
Na het zien van Sint op zijn paard Amerigo krijg je dan ook acuut zin in een kop warme chocomelk met slagroom en een stuk dik speculaas, ach ja waarom ook niet……het lange wachten en stilstaan maakt je lijf toch ongemerkt nog best wel koud……
Dan volgt er thuis een discussie (zoals elk jaar). Onze zoon is in november jarig, net een week na de intocht, dus daar moeten slingers voor worden opgehangen. Mijn oudste zoon wil graag wat meer versiering in huis voor pakjesavond. We hebben genoeg (slingers, ballonnen, kleine speelgoed pietjes, een houten bootje, vlaggetjes, verkleedpakjes, nepcadeautjes) om een klaslokaal mee in te richten en hij vindt het elk jaar zó jammer dat die spullen maar zo kort in huis liggen……ja is waar, maar jullie worden er zo druk van…..dat vinden papa en mama niet zo leuk….
Dan is er uiteraard nog spanning van wat er komen gaat voor wat betreft de pakjes. De oudste gelooft al een tijdje niet meer en de middelste is er afgelopen periode achter gekomen, maar onze jongste meid gelooft nog heilig (en dat willen we graag zo houden mannen!!!). Onze oudste wil graag meer “meedoen” met het spel (wil aan de deur kloppen met pakjesavond, wil precies weten wat hij krijgt vooraf en wil ook elke keer de schoentjes vullen). Ok voor zijn rust (hij heeft autisme/asperger) mag hij inderdaad de schoentjes vullen, maar af en toe ook zijn andere broer een beurt gunnen. Hij mag inderdaad weten wat hij zoal krijgt, maar ik pak het zelf in en nee je mag niet op pakjesavond aanbellen, dat is de taak van opa (hoe dan, waar is de sleutel, wie belt opa op, hoe komen de cadeautjes dan in de schuur, hoe weet hij hoe laat we willen beginnen????) Tot in detail wil hij alles weten en dat is prima.
December is een lastige maand met veel leuke tradities maar ook stress en spanning. Meestal vieren we kerst bij onze ouders, de eerste kerstdag bij mijn ouders en de tweede kerstdag bij mijn schoonouders met alle broers en zussen neefjes en nichtjes erbij. Gezellige volle dagen. Hier is de oudste redelijk rustig onder, hij kent het gezelschap, weet wat er van hem verwacht wordt en vindt het ook leuk om tijdens de voorbereidingen mee te helpen in de keuken.
Rond pakjesavond is dat nog wel even lastig. Het voorbereiden op de precieze gang van zaken kan toch hier en daar nog wel even veranderen. Het hele jaar door bijvoorbeeld wordt er hier nog vol overtuiging sinterklaasliedjes gezongen (ja zelfs dobberend op een luchtbedje in een meer ergens in Frankrijk!!!!) en dan een week voor de intocht komt er opeens stoom uit de oren van zoonlief omdat “meneer niet eens bestaat!!!” uhm tja ok…..nieuwe fase, andere wending……wel ook heel leuk om je kinderen hier in te kunnen zien groeien, de magie rond Sinterklaas veranderd ieder jaar weer. Het gaf wel even paniek bij de oudste maar toen hij eenmaal begreep dat dit er ook bij hoorde gaf dit wel weer rust. Op school ziet hij het “spel” ook elk jaar weer veranderen. Tot groep 4 krijgen ze de cadeautjes, in groep 5 worden er lootjes getrokken, bij groep 6 komen er surprises maken bij en gedichtjes schrijven. Zo verandert er dus thuis ook af en toe iets. Maar wat doen we dan als we geen van allen meer geloven? Is het dan “klaar”?? Weer paniek in de ogen…….en de cadeautjes dan, krijgen we dan niks meer?? Oh jawel hoor, dan wordt het juist nóg leuker, want dan gaan we cadeautjes voor elkaar kopen, net als op school, dan maak je een leuke surprise voor iemand en een leuk gedicht. Of we maken er een groot dobbel spel van dat je met een dobbelsteen moet dobbelen om iets uit te pakken. Bij mijn schoonouders deden we vroeger bijvoorbeeld, echt hilarisch…..een x aantal pakjes voor 5 euro kopen en op een hoop leggen dat werd de “pot”. Daar moest je om dobbelen. Gooide je zes, mocht je nog een pakje uitpakken, bij 2 moest je een beurt overslaan, bij 1 een pakje aan je linkerbuur geven, bij 3 aan je rechterbuur, bij 5 mocht je van plaats verwisselen met iemand……dat was zo enorm leuk!!!!
Veranderingen zijn soms eng, maar als je weet wat je te wachten staat kan het toch ook enorm leuk zijn en blijft de magie van december bestaan!! Voor jong en oud….
De magie van december….
