Lukt het jou, consequent opvoeden? Het klinkt zo lekker makkelijk. Maar als die mooi lieve ogen van je zoon of dochter je aan kijken en je smelt, blijf dan maar eens consequent! Lees hoe bij Laura haar moederlijke “gunfactor” de overhand krijgt.
Het is dinsdagavond, de jongste ligt lekker te slapen, dus nog even tijd om met de oudste lekker fanatiek Just Dance moves te oefenen. Gevolg is de opgelopen vertraging dus hup hup, snel naar boven. Voorleestijd slaan we dan maar een keertje over, denk ik bij mezelf.
Het hup hup snel naar boven is gelukt. Snelle opfrisbeurt en zoonlief ligt in zijn bed. Ik geef hem een kus “truste lieverd”. Hij kijkt me aan, “Mam, wilt u alstublieft een verhaaltje voorlezen?” (Hij oefent serieus met ‘U’ praten). Waarop ik vrij stellig -althans, zo voelde het- antwoord: “Nee lieverd, het is al acht uur geweest, morgen!” Vrij matjes reageert hij: “Ow, nou ja, dat vind ik wel jammer…”.
En hier gebeurt het! Mijn moeder hart begint sneller te kloppen om vervolgens te smelten. Hij reageert niet drammerig, niet zeurend, gewoon heel lief eigenlijk. Mijn stellige nee verliest het van mijn moederlijke ‘gunfactor’. Er flitsen allerlei argumenten door mijn hoofd om mijn inconsequente gedrag te verdedigen: “Ach, ik gun het hem ook wel en hij is de hele dag al zo lief geweest dus wat maken die tien minuten eigenlijk uit”.
“Dat moet je dus niet doen hè mam”
Ik kijk hem aan en zeg “aahh oke, maar een klein stukje dan”. Waarop hij me aankijkt, zijn wenkbrauwen optrekt en zegt: “Nee mam!!! Dat moet je dus niet doen hè, het is toch al te laat?
Dus dan is nee toch nee mam. Anders is het niet goed hoor, dus doe het maar niet”. Okè, ik ben er even stil van. Die was scherp en helemaal waar. “uhm ja.. dat is wel zo natuurlijk, Welterusten lekkerding!”.
Consequent zijn gaat een stuk makkelijker als je kind je af en toe helpt!
Ik ben in ieder geval weer even op scherp gezet over hoe consequent, of beter gezegd, hoe inconsequent ik soms kan zijn. Waarom doe ik dat nou eigenlijk? Ik hoor mezelf ‘de regel’ herhaaldelijk hard roepen “Nee is nee en blijft een nee! En een nee kan hoe dan ook nooit een jaworden”!
We zeggen vaker nee als het eigenlijk best een ja kan zijn. En ja als we liever nee zeggen. En we weten ondertussen allemaal dat inconsequent zijn not done is in opvoedingsland, toch?? Het gaat om de juiste balans, om harmonie. En laten we vooral duidelijk zijn tegen onze kinderen, zodat ze weten wat ze aan ons hebben. Consequent zijn helpt daarbij, het geeft voorspelbaarheid, veiligheid en stabiliteit. En als je dan toch besluit de nee een ja te laten worden, laat dit dan vooral een bewuste keuze zijn!!!
Laura Breg is coach en behandelaar op het gebied van opvoedhulp en gezinsproblemen vanuit haar eigen praktijk Wat Wel.
