Ik ben de moeder die met haar kind een verjaardagsfeestje binnenloopt – die alleen was uitgenodigd omdat de hele klas was uitgenodigd – en iedereen verbaast ziet kijken en het gefluister hoort, en mijn kind ook.
Elke ouder en opvoeder kent ‘dat kind’.
Het kind dat door de klas rent en zich zo uitdagend gedraagt dat je ervan overtuigd bent dat zijn moeder hem te veel suiker heeft gegeven bij het ontbijt. “Dat kind” wat nooit op zijn stoel kan blijven zitten, altijd andere onderbreekt, nooit zijn hand opsteekt en wat soms volledig losgeslagen over komt.
In de speeltuin is “dat kind” het luidst, het meest hectisch – het ene moment op de schommels en het andere moment op de glijbaan. Hij vraagt energiek: “Hé, jongens, mag ik meespelen?”. De andere kinderen zeggen over het algemeen nee of schrikken omdat ze dat kind “raar” vinden.
Misschien zijn ze bazig en willen ze dat het spel op een bepaalde manier wordt gespeeld. Misschien raken ze overstuur als de regels niet worden gevolgd of veranderen. Er ontstaat hierdoor een kloof tussen henzelf en de andere kinderen.
Ik ken die jongen
Ik ken er eigenlijk twee. De ene is 10, de andere is 5, en ze zijn mijn hele wereld. Ik ben de moeder van ‘dat kind’.
Ik zie het allemaal – zoals de uitgeputte blik op het gezicht van de leerkracht terwijl ze mijn kind naar me toe leidt met de kilometerslange lijst met overtredingen van de regels. Ik heb gezien hoe mijn zonen verbinding probeerden te maken in de speeltuin. Waar hun opwinding om EINDELIJK mee te mogen doen, energie creëert die hun lichaam moet vrijgeven met geschreeuw en luid gelach. Wat allemaal andere kinderen afschrikt.
Ik begrijp het
Ik begrijp de frustraties van de andere kinderen en ouders. Ik wou echter dat ze een dag in mijn schoenen konden staan. Ik wil dat ze die jongen kennen – voor wie hij werkelijk is. Ik wil dat ze weten dat mijn kind degene is die een kind zal zien als hij huilt en alles zal doen om ze aan het lachen te maken, zelfs als dit ten koste van zichzelf gaat. Mijn kind is serieus grappig en zorgt voor tranen in de ogen van mensen die hem echt leren kennen.
Hij ligt ook huilend in zijn bed en vraagt zich af waarom ‘niemand me leuk vindt’. Hij kan een LEGO-set van 750 onderdelen voltooien en dat in twee uur tijd. Hij zal het verdiende geld met zijn krantenwijk naar school brengen en iemand een traktatie kopen of de lunch betalen. Hij heeft empathie als geen ander kind, omdat hij de pijn van de wereld op zich neemt. Mijn kind is een mooie, prachtige, liefdevolle persoon.
Hij is ook een handvol
Ja, ik heb mijn destijds 4-jarige over mijn schouder gegooid om hem de winkel uit te dragen terwijl hij schreeuwt, me slaat en schopt. Ik hoor de mensen zeggen: “Ze moet haar kind beter onder controle krijgen. Ja, zelfs met een schreeuwend kind in mijn oor, hoor ik je” Wat denk je dat ik op dat moment aan het doen ben. Dit ben ik die het probeert! Ook zie ik mensen sympathiek glimlachen en knikken. Ik heb zelfs gehoord: “Je doet het geweldig” Tegen hen zeg ik: “dank je wel.” Echt, bedankt voor het begrip dat ik hier mijn best doe om een goede moeder te zijn.
Praat alsjeblieft met je kinderen over ‘dat kind’. Als je een vraag hebt over hun gedrag, vertel je kind dan niet dat je niet weet wat er mis is met ‘dat kind’. Praat met mij, de moeder.
Als je ziet dat mijn kind tegen de jouwe schreeuwt omdat hij de glijbaan op is gegaan en niet naar beneden wil. Of als hij overstuur reageert omdat een regel in het spel ineens wordt veranderd. Zeg dan alsjeblieft niet tegen je kind om weg te blijven van dit kind. Als je niet weet hoe je hem moet benaderen, praat dan met mij. Ja, hij heeft het label ADHD, maar hij is niet immuun voor zich buitengesloten voelen.
Hij is gewend aan een schema en regels. Wanneer iemand uit de pas loopt of plotseling de regels van het spel verandert, is dit een BIG DEAL voor hem. Begrijpen waarom andere kinderen de regels niet volgen, is zo moeilijk voor hem. Hij is hier lang door van streek. Tegen je kind zeggen weg te blijven, helpt beide niet om te leren omgaan met elkaar en verschillen te accepteren.
Wat ik zou wensen voor mijn kind
Ik ga dingen niet goed praten en geloof me ook ik vind het elke dag weer een uitdaging. Maar ik kan je eerlijk zeggen: voor elk slecht gedrag dat ze vertonen, zijn er tien andere die geweldig zijn.
Dus ik vraag je: neem de tijd om “dat kind” te leren kennen. Je zult er geen spijt van krijgen.
Als je jezelf of iemand in dit verhaal herkent, deel dit dan! Het is soms een eenzame wereld om de ouder van ‘dat kind’ te zijn. Maar ik wil dat je weet dat je niet ALLEEN BENT. Dit ben ik die mijn best doet voor mijn kind
Veel mensen en kinderen hebben een tekort aan magnesium, vaak zonder dit te weten. Veelal hebben deze personen klachten die samen hangen met AD(H)D en hooggevoeligheid. Uit onderzoek blijkt dat meer dan 60% van de mensen in de westerse wereld tegenwoordig een magnesiumtekort heeft. Wat betekent dit?
Wat is magnesium
Magnesium is een van de belangrijkste levensbehoefte die de mens nodig heeft naast zuurstof en water. Het is een van de 10 meest voorkomende mineralen in ons lichaam. Magnesium is behalve een mineraal ook een elektrolyt. Ze zijn verantwoordelijk voor alle elektrische activiteit (dus het geleidingsvermogen van de hersenen) in het lichaam. Zonder elektrolyten zoals magnesium, kunnen spieren niet werken (spierkramp), het hart niet optimaal kloppen en je hersenen niet optimaal signalen ontvangen. Wanneer we niet voldoende magnesium binnen krijgen verliezen we energie en krijgen we klachten.
Symptomen van magnesium te kort kunnen zijn:
Obstipatie, verstopping of constipatie
Depressie, spanning, angst, nervositeit
Gedragsstoornissen
Verminderd geheugen/denken
Vermoeidheid, slaapstoornissen
Spierkrampen, spierzwakte, spierpijn
Nervositeit
Misselijkheid, tintelingen
Verminderde eetlust
Hoofdpijn, migraine
Woede, agressie
ADHD, ADD, HSP
Hoe komt dit magnesiumtekort?
We leven is een maatschappij vol met prikkels. Elk kind gaat anders om met prikkelverwerking. Daarnaast wordt er veel van kinderen gevraagd, zowel op school, op sportclubs als met vriendjes. Dit soort bewust en onbewust voor veel druk en mogelijk zelfs stres. Soms leven we steeds meer in de toekomst en vergeten we te genieten van wat we al wel hebben. De focussen ligt te veel op het consumeren van materialistische dingen. De productie van stresshormonen vereist een hoog magnesiumgehalte en stressvolle ervaringen van het steeds meer willen hebben leiden tot uitputting daarvan.
“We eten meer suiker dan ooit”. In bijna al onze voeding zit suiker, zowel verborgen als dat er op etiketten staat vermeld. Voor elke molecule suiker die we eten gebruikt ons lichaam 28 moleculen magnesium om het te verwerken.”
Magnesium en AD(H)D
De voedingsstoffen magnesium, vitamine B6 en zink hebben alle drie vele functies in de hersenstofwisseling. Ze zijn alle drie betrokken bij de stofwisseling van de essentiële vetzuren.
Een verstoring hiervan wordt in sommige gevallen als mogelijke oorzaak van ADHD –ernstige aandachts-, impulsiviteit-, en hyperactiviteit problemen – gezien. Ook zijn deze voedingsstoffen betrokken bij de melatonine- en dopamine synthese die ook een rol spelen bij ADHD.
Sommige kinderen hebben genetisch bepaald een verhoogde behoefte aan bepaalde voedingsstoffen. Als zij niet de voedingsstoffen krijgen die ze nodig hebben kunnen ze kenmerken krijgen die geassocieerd zijn met ADHD-symptomen zoals hyperactiviteit en concentratieproblemen. Idealiter zou een meer Individuele aanpak, gebaseerd op o.a. bloed- en urineonderzoek noodzaak zijn.
Een magnesiumtekort tegen gaan
Eet producten waar magnesium in zit. Magnesium zit voornamelijk in groene groenten, noten en zaden. Een handjevol gemengde noten per dag is goed voor het binnen krijgen van genoeg magnesium. Groente eten is altijd goed voor de vitaminen. Wanneer je denkt dat je kind een tekort aan magnesium heeft, is het aan te raden dit tekort aan te vullen door de volgende voeding vaker op tafel te zetten.
Vandaag de dag krijgen kinderen vaak het label autisme of adhd, als ze iets drukker zijn dan gemiddeld of zich iets anders gedragen dan hun leeftijdsgenoten. Vaak heeft het gedrag van deze kinderen te maken met hun manier van prikkelverwerking. Kinderen zijn overprikkeld of juist onderprikkeld. Wanneer je met dit in je achterhoofd naar het gedrag van kinderen kijkt, brengt je dit veelal tot hele andere inzichten en betere mogelijkheden om een kind te helpen, daar waar nodig.
Het ene kind wat gevoelig is voor prikkels en indrukken, houdt van rust. Terwijl een ander kind juist constant stuitert, friemelt, praat en geen twee seconden kan stil zitten. Een kind wat gevoelig is voor prikkels, wil na een drukke dag op school, graag even alleen zijn om tot rust te komen. Een onderprikkeld kind klimt in bomen, springt op de trampoline om extra prikkels op te doen.
Verschillende manieren om te reageren op prikkels
Er zijn twee manieren waarop kinderen kunnen reageren wanneer ze over of onderprikkeld zijn. Dit kan op een actieve en passieve manier. In het boek Wiebelen en friemelen wordt onderscheid gemaakt in vier verschillende “prikkeltypes
Onderprikkeld en actief (actief bezig om meer prikkels te krijgen)
Omdat er te weinig prikkels worden doorgegeven aan het bewustzijn, krijgt een kind geen signalen dat er iets aan de hand is of iets gebeuren moet. Een kind blijft daardoor wat slomer of slaperiger.
Een onderprikkeld actief kind gaat zelf op zoek naar extra prikkels. Die prikkels mogen van hem langer duren, harder zijn en vaker herhaald worden dan iemand met een gemiddelde zintuiglijke prikkelverwerking. Hij krijgt dus niet snel genoeg van prikkels; want prikkels ? véél prikkels ? zijn juist fijn!
Druk, spontaan, uitbundig/chaotisch, vraagt veel aandacht, gaat maar door.
Een kind is altijd op zoek naar nieuwe ervaringen, houd niet van routines en regels. Hij is erg enthousiast en impulsief, verveelt zich snel. Een kind zit vaak te wiebelen of loopt van zijn plek.
Onderprikkeld en passief (niet bezig om meer prikkels te krijgen)
Omdat er te weinig prikkels doorgegeven worden aan het bewustzijn, krijgt een kind geen signalen dat er iets aan de hand is of iets gebeuren moet. Een kind wordt daardoor wat loom of dromerig .
Een onderprikkeld passief kind gaat niet zelf op zoek naar de extra prikkels die hij nodig heeft. Daardoor blijft hij slomer en mist hij informatie. Wanneer die prikkels wel op zijn pad komen, kan hij daarvan genieten.
Kenmerken van overprikkeld en passief zijn:
Flexibel en sloom, onverschillig, mist informatie, is moeilijk te bereiken
Een kind is vaak heel rustig en kan zich goed concentreren. Presteert goed onder druk, omdat hij daar niet veel van opmerkt. Lijkt soms ongeïnteresseerd, is geregeld traag en vergeetachtig. Droomt snel met zijn gedachte weg. Mist het overzicht om goed te kunnen plannen.
Overprikkeld en actief (is zichzelf aan het kalmeren)
Omdat er te veel prikkels doorgegeven worden aan het bewustzijn, wordt een kind overspoeld door prikkels. Het is daardoor lastig om de prikkels die op dat moment belangrijk zijn eruit te filteren.
Een overprikkeld actief kind probeert zelf de hoeveelheid prikkels in zijn omgeving te beïnvloeden, zodat hij niet de hele tijd overprikkeld raakt. Hij probeert onprettige prikkels te vermijden en zoekt prikkels op die hem kalmeren.
Kenmerken van een overprikkeld actief kind zijn: Gestructureerd en besluitvaardig, met oog voor detail, snel gespannen, wil controle hebben Een kind vindt het prettig om alleen te zijn. Hij vergeet niet snel iets, merkt alles op. Een kind is niet heel flexibel, hij bepaalt graag zelf hoe dingen gaan. Hij verzet zich tegen verandering en kan zeer emotioneel zijn.
Op school gaat een kind achter in de rij staan, als hij te veel prikkels ervaart, omdat het daar rustiger is. Of hij trekt zijn capuchon over zijn hoofd om minder last te hebben van de prikkels
Overprikkeld en passief (is zichzelf niet aan het kalmeren)
Omdat er te veel prikkels doorgegeven worden aan het bewustzijn, worden deze kinderen overspoeld door prikkels. Het is daardoor lastig om de prikkels die op dat moment belangrijk zijn er uit te filteren.
Een overprikkeld passieve kind is niet veel bezig om de hoeveelheid prikkels in zijn omgeving te beïnvloeden, waardoor hij regelmatig overprikkeld raakt.
Kenmerken van overprikkeld passief kind zijn: Gevoelig, opmerkzaam, vindt rust prettig, nerveus, kan opeens overstuur raken Een kind is zich heel bewust van zijn omgeving, heeft oog voor detail. Hij is snel afgeleid, is hyper en nerveus, hij schrikt van prikkels niet verwacht. Hij onthoudt wat mensen vertellen.
Huiswerk afraffelen doen veel kinderen. Maar voor kinderen met ADHD kan haasten een voortdurende uitdaging zijn die resulteert in slordig, onjuist of onvolledig werk.
Waarom gebeurt dit? Een belangrijke reden is dat kinderen met ADHD worstelen met executieve functies . Ze vinden het vaak moeilijk om gefocust te blijven, hun tijd te beheren, te wachten en hun werk te controleren.
Ook andere factoren kunnen ook een rol spelen. Kinderen met een ADHD brein kunnen na school uitgeput zijn. Als ze medicatie gebruiken zijn deze uitgewerkt, wat soms voor een dip in hun energie niveau kan zorgen. Een overzicht van veel voorkomende redenen waarom kinderen hun huiswerk afraffelen
1. Moeite om informatie vast te houden
Problemen met het werkgeheugen kunnen het voor kinderen met ADHD moeilijk maken om informatie in gedachten te houden terwijl ze hun huiswerk maken. In plaats van de tijd te nemen om over hun antwoorden na te denken, kunnen ze ze misschien zo snel mogelijk opschrijven voordat ze hun gedachtegang verliezen. Wat kan leiden tot onvolledige of zelfs onjuiste antwoorden.
2. Slechte tijdmanagementvaardigheden
Wanneer kinderen met ADHD meerdere opdrachten hebben, kunnen ze moeite hebben om in te schatten hoeveel tijd ze aan elke taak moeten besteden. Ze kunnen zich ook hyperfocussen op één taak en dan moeite hebben om door te gaan naar de volgende. Als ze een uur aan een opdracht hebben besteed, kunnen ze hun resterende huiswerk misschien sneller afwerken.
3. Moeite om geïnteresseerd te blijven
Kinderen met ADHD hebben moeite met focus en haken vaak snel af als taken vervelend zijn. Geconfronteerd met een werkblad met 25 vergelijkbare wiskundige problemen, zoomen ze er misschien achteloos doorheen omdat ze zich vervelen.
4. Moeite met zelfcontrole
Voor kinderen met ADHD lijkt huiswerk maken eindeloos. Dus het idee om nog langer te zitten om hun werk op fouten te controleren, kan ondraaglijk zijn. Ze denken misschien ook dat het oké is om gewoon hun eerste poging in te leveren, in plaats van meer tijd te besteden aan het controleren op correct -en volledigheid
5. Problemen met zelfbeheersing
Kinderen met ADHD kunnen het moeilijk vinden om uit te stellen wat ze willen, ook al is het beter voor hen om te wachten. Als ze staan te popelen om hun nieuwe videogame te spelen of tv te kijken, maken ze snel hun huiswerk zonder er bij na te denken of zich druk te maken of ze het correct doen.
6. Leeruitdagingen
Kinderen met ADHD hebben vaak ook leerproblemen zoals dyslexie en dyscalculie. Dus bovenop de uitdagingen die ADHD met zich meebrengt, kunnen ze worstelen met het werk zelf. Dat kan ertoe leiden dat ze zich door huiswerk haasten om het achter de rug te hebben.
7. Je verslagen voelen
Worstelen op school kan kinderen uitputten en hun zelfvertrouwen doen verliezen. Na verloop van tijd kunnen ze gaan geloven dat ze het niet zullen ‘snappen’. Of dat ze het niet goed zullen doen, hoe hard ze ook proberen. Als kinderen denken dat het resultaat hetzelfde zal zijn, of ze nu 20 minuten of twee uur aan huiswerk besteden, denken ze misschien niet dat het de moeite waard is om de tijd te nemen om zorgvuldig te werk te gaan.
Als jouw kind zijn huiswerk afraffelt, probeer er dan achter te komen waarom hij of zij dat dit om zo op een goede en fijne manier ondersteuning te kunnen bieden.
Het begeleiden van hyperactieve kinderen en hun activiteiten kan zowel belastend als vermoeiend zijn. Dit is vooral lastig bij kinderen die niet stil kunnen zitten, onoplettend zijn, moeilijk instructie kunnen volgen. Ze worden snel bestempeld als vervelend, ongehoorzaam of lui. Maar als je je bedenkt dat deze kinderen mogelijk een ADHD brein hebben, ga je er anders naar kijken. De spontane reactie van kinderen met ADHD beïnvloedt hun spraak en aandacht. ADHD kan drastisch invloed hebben op het succes op school en in relaties met andere.
Een ADHD brein brengt ook veel moois. Om dit ten volle te benutten is een goede begeleiding van kinderen essentieel. We hebben negen mooie en praktische tips verzamelt die je als ouder kunnen helpen.
Tips om kinderen met ADHD te helpen
1. Speel de manager:
Bij kinderen met ADHD ontbreekt veelal het vermogen om te plannen en taken te organiseren
Speel de rol van een uitvoerend planner en organisator voor een kind.
Biedt extra begeleiding zodat een kind geleidelijk aan zich deze vaardigheden kan eigen maken.
2. Geduld en medeleven
Zorg er voor dat jezelf en naaste familie geduldig zijn en medeleven tonen.
Reageer positief op een kind, ondersteun daar waar mogelijk en help op een constructieve manier.
Zorg voor een stabiele en gelukkige thuis situatie.
3. Let op de gezondheid
Zorg er voor dat er goed gegeten en geslapen wordt om stress op afstand te houden.
4. Blijf Positief
Een vrolijk gevoel voor humor en bereidheid tot compromissen helpen een kind om zijn gedrag te ontwikkelen. Een perfectionistische houding daarentegen leidt tot onmogelijke verwachtingen en uiteindelijk tot teleurstellingen.
De kans voor kinderen om taken succesvol af te ronden, wordt vergroot als ze deze vaker en routine matig doen in een voorspelbare omgeving.
Zorg voor een voorspelbaar dag ritme rondom opstaan, eten, spelen en slapen.
Gebruik klokken of timers om een kind te informeren over de start van een nieuwe taak of activiteit
Creëer een rustige, eigenplekje voor een kind
6. Stel duidelijke regels en gevolgen
Kinderen reageren effectief op regels als ze helder en duidelijk zijn en consequent worden toegepast.
Noteer regels en hang ze op een plaats die zichtbaar is voor een kind.
Leg een kind uit wat de gevolgen zijn van gehoorzamen en ongehoorzaam zijn aan de regels.
Prijs een kind over de dingen die hij goed doet. Lof is een belangrijke en positieve manier van handhaving.
Probeer kritiek te vermijden en geef juiste feedback voor dingen die niet goed gaan.
Kleine beloningen hebben een positief effect op de aandacht, concentratie en impulscontrole van een kind.
7. Moedig sport en slapen aan bij kinderen met ADHD
Sporten en fysieke activiteiten zorgen ervoor dat een kind zijn energie kwijt kan, hetgeen veelal weer zal leiden tot beter slapen.
Kies een sport waar een kind van geniet en welke past bij zijn sterke punten.
Team sporten zoals basketbal en voetbal welke een constante beweging vragen zijn heel geschikt voor kinderen met ADHD.
Het beoefenen van yoga verbetert de geestelijke controle.
Zorg voor een rustige overgang naar het slapen gaan, bijvoorbeeld door een verhaaltje voor te lezen.
8. Let op eten
Hoewel voedsel niet de directe oorzaak is van ADHD, speelt het wel een essentiële rol bij kinderen. Klachten kunnen verminderen door de juiste voeding.
Zorg voor voldoende verse maaltijden, vermijd junk food. Probeer een kind elke drie uur iets te laten eten.
9. Help sociale vaardigheden en interacties te verbeteren:
Het is moeilijk, maar niet onmogelijk voor kinderen met ADHD om sociale vaardigheden en regels te leren.
Spreek zacht en eerlijk met een kind over de uitdagingen en hoe ze kunnen worden overwonnen.
Speel geregeld een rollenspel met leuke scenario’s. Wissel geregeld van rol!
Selecteer zorgvuldig vriendjes om mee te spelen.
Houd een kind in de gaten als hij met vriendjes speelt. Zorg dat er niet wordt geschreeuwd, geduwd of geslagen.
Beloon goed gedrag
En vergeet niet: De acties van kinderen met ADHD zijn niet opzettelijk of moedwillig. Ze weten vaak niet hoe het anders kan.
Al decennia lang wordt bij hyperactieve, impulsieve kinderen ADHD vastgesteld. Vastelling van een ADHD brein waren veelal gebaseerd op onderzoek naar jongens, die druk waren. Meisjes met ADHD zijn vaak meer onoplettend dan hyperactief. Om die reden zijn er minder meisjes met een diagnose. In 1980 veranderden de diagnostische criteria voor ADHD. Vanaf die tijd is er meer aandacht voor onoplettendheid zonder hyperactiviteit.
ADHD meisjesstijl
Bij jongens met een ADHD brein neemt de hyperactiviteit in de puberteit af. Het ontwikkelingstraject voor meisjes is het tegenovergestelde van jongens. Omdat de symptomen van meisjes erger worden naarmate oestrogeen zich in hun system opbouwt, hebben meisjes op jonge leeftijd vaak minder last van hun ADHD brein. Ze ondervinden daarentegen in de pubertijd juist meer last hiervan. Het regulieren van emoties, angsten en stemmingswisselingen zorgen elke maand vaak weer voor een emotionele achtbaan
Terwijl meisjes over het algemeen sneller volwassen worden dan jongens, ervaren meisjes met ADHD een vertraging in sociale en emotionele volwassenheid in vergelijking met niet-ADHD leeftijdsgenoten. Veel meisjes met ADHD zijn eerder hyper-spraakzaam, -sociaal en -emotioneel dan hyperactief. Lichamelijke rusteloosheid uit zich in friemelen met haar of nagels, in plaats van niet stil kunnen zitten en constant opstaan.
Op school komen ze vaak wat passief over, ze dagdromen, zijn bang de beurt te krijgen, vaak reageren ze met “Ik weet het niet.” In tegenstelling tot hun meer ontwrichtende mannelijke tegenhangers, zijn ze terughoudend om de aandacht op zichzelf te vestigen en om hulp te vragen. Met als gevolg dat hun intelligentie en capaciteiten vaak worden onderschat.
Voor meisjes met een ADHD brein, is het een constante uitdaging om gefocust te blijven wanneer dit nodig is. Wanneer hun hersenen optimaal worden geprikkeld met stimulatie uit de omgeving, concentreren ze zich ongelooflijk goed, bijvoorbeeld wanneer ze zich bezighouden met sociale media) De ene keer zijn ze op zoek naar meer stimulatie, dan andere keer vermijden ze dit juist liever. Hun hypergevoelige lichaam is moeilijk in evenwicht te brengen.
Wanneer ze overprikkeld worden, kunnen ze geïrriteerd en ongeduldig worden en roepen: “laat me met rust!” Als ze te weinig gestimuleerd worden, kunnen ze lusteloos en ongemotiveerd worden en klagen dat ze zich vervelen.
Sociale emotionele verwachtingen
Voor zowel jongens als meisjes met ADHD kan het moeilijk zijn om vrienden te maken. Voor meisjes komt hier een extra uitdaging bij. Van meisjes wordt veelal verwacht dat ze bepaalde sociale vaardigheden hebben. Bijvoorbeeld dat ze zich kunnen inleven in een ander, gevoelens tonen en subtiele sociale hints oppikken. Dit is lastig voor een ADHD brein. Het snelle verbale samenspel van leeftijdsgenoten kan ontmoedigend zijn voor kinderen met een vertraagde verwerking. Ze missen subtiele aanwijzingen en grappen en voelen zich buitengesloten. Ze verlangen naar acceptatie door leeftijdsgenoten, ze voelen zich vaak genegeerd en verkeerd begrepen.
Jongens uiten vaak hun ongenoegen, meisjes zijn vaak meer binnenvetters. Ze voelen zich anders en schamen zich hiervoor. Hun gevoel voor eigenwaarde lijdt hier onder. Dit kan resulteren in nog meer isolement.
De sociaal emotionele ontwikkeling van een meisje met een ADHD brein ontwikkeld zich vaak langzamer dan bij leeftijdsgenoten. Meisjes proberen door een onvoorspelbare en verwarrende wereld te navigeren. Reactief in plaats van proactief, worstelen ze met zelfcontrole en zelfregulering. Hun gedrag wordt veelal verkeerd geïnterpreteerd en ze interpreteren het gedrag van hun leeftijdsgenoten verkeerd. Dit maakt dat ze veelal weinig vertrouwen hebben in hun eigen oordeel, omdat het hen zo vaak verraadt.
Meisjes met ADHD helpen
Het is belangrijk dat meisjes met een ADHD brein gehoord worden en succes ervaren. Wat kan voor meisjes het verschil maken:
Creëer een gestructureerde thuisomgeving met voorspelbare routines
Moedig haar aan om voldoende privé-downtime in te ruimen
Zorg voor een aparte, rustige, overzichtelijke huiswerkruimte
Zorg voor een bedtijdroutine die haar helpt om geleidelijk tot rust te komen
Waardeer haar perspectief, zelfs als je het er niet mee eens bent
Bied gestructureerde naschoolse activiteiten aan als uitlaatklep, bijvoorbeeld sporten
Bouw wekelijkse een-op-een tijd in om verbinding te maken die niet doelgericht is
Help haar een kracht of talent te identificeren en te omarmen
Probeer te luisteren zonder oplossingen of correcties aan te bieden
Erken dat haar functioneren consequent en inconsequent zal zijn
Bedenk dat goed opgevoede vrouwen zelden geschiedenis schrijven.
