Een ruzie proberen op te lossen vanuit boosheid of verdriet. We hebben hier allemaal weleens mee te maken. Wanneer we reageren vanuit deze emoties heeft dit invloed op onze verbale (taal) en non-verbale (lichaamshouding) manier van communiceren. We worden niet gehoord en zo kan het zelfs agressie oproepen. Een oplossing is ver te zoeken. Over ruzie en communiceren
Kinderen hebben vaker met conflicten te maken. Zij zijn zich op cognitief en sociaal gebied volop aan het ontwikkelen. Binnen hun ontwikkeling zijn dit dan ook situaties waarvan zij veel kunnen leren.
Naast mijn eigen praktijk ben ik 1 keer in de week als vrijwilliger werkzaam als overblijf (grote pauze) op een lagere school.
Deze week kwam er een jongeman (jongen 1) van ongeveer 10 jaar, boos en verdrietig naar mij toe. Hij vertelde mij dat hij een Pokémon kaartje had geruild voor 2 kaartjes, hij had de twee kaartjes al gegeven, maar zijn klasgenootje (jongen 2) wilde dat ene kaartje niet geven.
Opties om te benaderen:
Ik kan helemaal meegaan in het verhaal (inclusief boosheid) van jongen 1. Zo zou ik geen aandacht hebben voor het verhaal van jongen 2. In de ogen van beide jongens kies ik partij voor jongen 1. Kortom, een gesloten eenzijdig contact.
Door met een neutraal, rustige houding de situatie te benaderen, probeer ik vertrouwen en respect uit te stralen. Dit gevoel van vertrouwen biedt kans het patroon waar zij zich in bevinden te doorbreken. Zo creëer je een open en eerlijk contact. Een bodem van waaruit de jongens samen een oplossing kunnen bedenken.
Hoe doe je dat dan ruzie en communiceren
Mijn voorkeur ging uit naar optie 2!
Ik vertelde jongen 1 dat het goed is dat hij met zijn verhaal en woede naar mij toe is gekomen, dat het vervelend is, maar dat er vast een oplossing voor gevonden kan worden. Zo zochten we samen zijn klasgenootje (jongen 2), die boos was weggelopen.
Toen we bij elkaar stonden riepen de beide jongens, boos en verontwaardigd, van alles naar elkaar.
Ik onderbrak de jongens in hun woede. Vroeg ze hoe de boosheid voelde. Beide jongens gaven aan het geen fijn gevoel te vinden.
Vervolgens legde ik aan de jongens uit dat je elkaar niet kunt verstaan als je schreeuwt.
Dus, ik liet ze om de beurt vertellen……
Zo vertelden ze o.a. dat het ene bewuste kaartje een waardevol kaartje is. Dat de jongen 1 had besloten er 2 kaartjes voor te willen geven.
Jongen 2 voelde zich voor het blok gezet omdat jongen 1 het niet goed had overlegd. Het kaartje was minstens 3 kaartjes waard!
“Oké, omdat jullie nu rustig reageren en luisteren naar elkaar, is er heel veel duidelijk geworden”, vertelde ik de jongens, en vatte het nog even voor ze samen.
Hierna vroeg ik de jongens of ze samen een oplossing zouden kunnen bedenken.
Aarzelend vertelde jongen 1 dat het speciale Pokémon kaartje inderdaad meer waard is dan twee kaartjes. Hij zou er best 1 kaartje extra voor willen geven. Ook gaf hij aan anders zijn 2 kaartjes terug te willen.
Oké, de jongens hebben samen twee opties bedacht:
Twee kaartjes terug en de ruil gaat niet door.
Een derde kaartje in plaats van 2 en de ruil gaat door.
De jongens besloten samen dat één kaartje extra een goed plan is.
Met vertrouwen liet ik de twee jongens samen om het verder op te lossen, zodat ik mijn aandacht ook weer op de andere kinderen kon richten.
Een paar minuten later kwamen de jongens, die eerder elkaar niet konden verstaan van woede, samen naar mij toe om trots te vertellen dat het opgelost is.
Samen opgelost! Mijn complimenten met een dikke pluim!
Wat hebben deze twee jongens van een jaar of 10 mogen ervaren en geleerd over ruzie en communiceren?
Als je schreeuwt hoor je alleen jezelf.
Boos zijn voelt niet goed.
Als je elkaar hoort, kun je elkaar begrijpen.
Je kunt samen tot een oplossing komen.
Samen een oplossing bedenken voelt goed!
Even later zag ik op enig afstand de jongens nogmaals samen. Ze keken me beiden nog even aan (lief) en ik stak mijn duim naar ze op. Toppers!!
Van ervaringen leer je en JONG geleerd is OUD gedaan!
Als ouder kun je denken dat je je kind zelfvertrouwen geeft door hun verstand en talent te prijzen. Dit kan echter een tegenovergestelde effect in de hand werken, want kinderen kunnen aan zichzelf gaan twijfelen als iets moeilijk is of fout gaat. Je kind kan vervolgens het gevoel krijgen niet te voldoen en faalangst en het ontwikkelen van een vaste mindset liggen op de loer. Terwijl een groei-mindset zoveel meer biedt.
Als ouder kun je je kind beter leren om te genieten van de inspanning, houden van uitdagingen, nieuwsgierig te zijn naar fouten en dit als wijze te zien om te blijven groeien. Hiermee geef je namelijk mee onafhankelijk te worden van beloningen en leer je je kind het eigen zelfvertrouwen te versterken en herstellen.
Nu hoor ik je denken; ’ik mag toch wel complimenten of beloningen geven?’ Natuurlijk mag dat! Van complimentjes en zo nu en dan een beloning geniet immers iedereen (gever en ontvanger) en daar groei je ook van. Het gaat er hierbij om wat je beloond. Het is namelijk beter om complimenten te geven over het proces in plaats van het resultaat. Hiermee bedoel ik het proces dat gaat over het oefenen en de weg naar het behaalde resultaat toe. Door je complimenten te richten op het proces en de weg ergens naar toe stimuleer je de groei-mindset. Dit principe, hoe het werkt en het belang hiervan, leg ik graag uit.
Kenmerken van een vaste-mindset en groei-mindset
“Een mindset is een verzameling innerlijke overtuigingen, een manier van denken die van invloed is op je gedrag en houding ten opzichte van jezelf en anderen.”
Prof. Carol Dweck ontdekte dat een vaste-mindset ontwikkeling belemmert, terwijl een groei-mindset zorgt voor motivatie, doorzettingsvermogen en een passie voor ontwikkeling en leren.
Vaste-mindset
Met deze mindset ga je ervan uit dat intelligentie vast staat. Dit zorgt ervoor dat je graag slim wil over komen. Je vermijdt uitdagingen, want dan kun je fouten maken. Je zoekt steeds bevestiging op basis van intelligentie, persoonlijkheid of karakter. Het draait om succes hebben, slim overkomen, geaccepteerd worden en een winnaar voelen. De grote angst is falen, dom overkomen, afgewezen worden en een verliezer voelen. Je gedraagt je defensief bij belemmeringen en geeft het al gauw op.
Inspanning is zinloos, want als je echt een genie bent, dan hoef je je toch niet in te zetten? Kritiek komt over als een bedreiging, daarom negeer je leerzame negatieve feedback. Het succes van anderen zie je als een bedreiging. Het resultaat van de vaste-mindset is dat je je niet echt ontwikkelt en dus minder bereikt dan mogelijk is.
De vaste-mindset beperkt de prestaties van je kind. Het werkt destructief op de gedachten en leidt tot slechte leermethoden.
“Gelukkig kun je een vaste mindset veranderen naar een op groei gerichte mindset.”
Groei-mindset
Met deze mindset ga je ervanuit dat je jouw basiskwaliteiten kunt ontwikkelen door er moeite voor te doen. Intelligentie is te ontwikkelen. Dit zorgt ervoor dat je graag wil leren. Het geloof dat kwaliteiten ontwikkeld kunnen worden kan een intrinsieke motivatie tot leren geven.
Een kind met een op groei gerichte mindset is blij met uitdagingen en geeft niet op bij tegenslag. Inspanning is de weg tot meesterschap. Met de intrinsieke motivatie om zich volledig in te zetten en vol te houden, is je kind in staat om zichzelf door moeilijke perioden van het leven heen te slaan.
Zo leer je je kind uitdagingen te omarmen en te zien als mogelijkheden om te groeien.
Leer je kind dat iedereen mogelijkheden heeft ergens beter in te worden.
Leer doorzetten als iets moeilijk is; vertel over eigen ervaringen.
Leer dat fouten als filter werken en als inspirator dienen om te groeien
Geef kans nieuwe dingen te proberen, ruim obstakels niet uit de weg.
Geef complimenten over het proces; hoe heeft je kind het aangepakt?
Benadruk de inzet; je ziet en beloond de inspanning die je kind geleverd heeft.
Laat je kind ervaren dat hard werken een voorwaarde is om iets te bereiken.
Maak je kind bewust van zijn mindset.
Leg uit dat het brein verbindingen aanlegt met oefenen (bijv. fietsen, lopen).
Creëer leerzame momenten.
Voordelen voor je kind.
Meer vertrouwen in eigen kunnen.
Meer open voor ‘negatieve’ feedback.
Laat zich minder ontmoedigen door tegenslagen
Meer doorzettingsvermogen.
Meer plezier in wat ze doen.
Stella KinderJeugdCoach heeft ook een Facebook pagina. Hier vind je verschillende artikelen, columns van Stella, tips, leuke en handige weetjes…en meer…
Spanning hoort bij het leveren van prestaties. Te weinig of te veel spanning zorgt voor een slechte prestatie, een goed spanningsniveau zorgt voor een goede prestatie. Sommige kinderen hebben hun spanning niet onder controle. Het gebrek aan zelfvertrouwen dat daarvan het gevolg is, zorgt ervoor dat hun geloof in het ‘eigen’ kunnen wordt vertroebeld.
Faalangst is angst om te falen. Een kind met faalangst heeft angst om fouten te maken of iets niet goed te doen in situaties waarin ze beoordeeld worden, of waarin zij zichzelf beoordelen.
Hoe kan faalangst ontstaan?
Faalangst is angst dat vaak gekoppeld is aan schoolprestaties en beoordeeld worden. De sociale omgeving die invloed heeft op je kind (met faalangst) zijn voornamelijk leerkrachten, ouders, vrienden en klasgenoten.
Door gedrag van een specifiek persoon (bijvoorbeeld de leerkracht) kan faalangst ontstaan. De manier waarop een leerkracht prestaties van leerlingen beoordeelt, speelt een belangrijke rol.
Een competitieve sfeer onder klasgenoten zorgt voor meer druk om te presteren.
Ook de thuissituatie kan invloed hebben op faalangst bij je kind. Wanneer je als ouder(s) prestatiegericht bent, hoge verwachtingen hebt van je kind en je kind onder druk zet om te presteren kan dit tot faalangst leiden.
Een andere mogelijkheid is wanneer je als ouder zelf faalangst hebt. Je kind kan jou als model zien, waardoor de faalangst van je kind wordt versterkt.
Kinderen schamen zich er vaak voor dat ze angstig zijn voor bepaalde situaties en praten er daarom niet makkelijk thuis over. Daarom is het voor jou als ouder niet altijd makkelijk te herkennen.
Hoe kun je faalangst herkennen?
Je hebt 3 soorten faalangst.
Cognitief: Angst om ‘slechte’ leerprestaties te laten zien (toetsen, huiswerk)
Sociaal: Angst om afgewezen of slecht beoordeeld te worden (spreekbeurt, voorlezen, vrienden maken)
Motorisch: Angst om fouten te maken bij het uitvoeren van lichamelijk handelen (sport, gymnastiekles, tekenen)
Deze kunnen afzonderlijk bestaan, maar meestal overlappen ze elkaar.
Bij jongeren kan ook het eigen uiterlijk aanleiding zijn tot faalangst.
Je hebt 2 types
Passief faalangstige kinderen gaan moeilijke situaties uit de weg, zij vermijden fouten en kritiek. Kenmerken:
vaak bevestiging vragen, twijfelen om aan iets te beginnen, antwoorden uit de weg gaan, weinig tot niet studeren (spijbelen), opstandig, rustig/teruggetrokken of druk gedrag.
Actief faalangstige kinderen willen alles goed doen, maximum aan inspanning om een mislukking te voorkomen. Kenmerken:
braaf, werken hard, perfect doen wat gevraagd wordt, krampachtig (op)volgen, weinig sociale contacten, weinig tijd voor ontspanning en/of hobby’s.
Deze laatste groep wordt denk ik dikwijls niet (h)erkend omdat zij vaak als de ideale leerling worden gezien: gemotiveerd, hard werkend voor hoge cijfers. Bij dit type faalangst, is het belangrijk dat je, naast dat het een positief effect heeft op de prestaties, beseft dat dit een sterk negatief effect kan hebben op het welbevinden van je kind!
Faalangst uit zich ook vaak in lichamelijke klachten: hartkloppingen, zweten, maagklachten, darmklachten, hoofdpijn, slapeloosheid, hyperventilatie en trillen.
Wat kun je als ouder doen?
Stel geen hoge verwachtingen, kijk naar wat je kind aankan.
Probeer het vertrouwen in je kind over te brengen, geloven in dat hij/zij het kan.
Positief benaderen en leg de nadruk op wat (al wel) goed gaat.
Stimuleer je kind, zonder dwang, om toch datgene te doen waar het tegen opziet.
Maak duidelijk dat niet alles in één keer goed hoeft te gaan. Van fouten leer je!
Bespreek de stapjes voorwaarts, maak kenbaar dat je zijn/haar inzet ziet.
Neem niet (te snel) dingen uit handen omdat jij denkt dat het beter of sneller kan.
Zorg dat je kind aan ontspanning toekomt. Maak samen een huiswerkschema.
Stimuleer ontspanning (sport, muziek of hobby, omgang vrienden).
Bespreek indien nodig met school, sportvereniging en houdt contact.
Maak tijd SAMEN. Creëer rust en ruimte, een gevoel van geborgenheid waarin je kind zich veilig voelt.
Keer op keer geconfronteerd worden met (faal)angst kan ervoor zorgen dat je kind in een vicieuze cirkel beland waarmee de angst om te falen zich kan uitkristalliseren op meerdere terreinen/vlakken. Tijdige onderkenning en je kind leren ermee om te gaan is daarom belangrijk.
Stella KinderJeugdCoach heeft ook een Facebook pagina. Hier vind je verschillende artikelen, columns van Stella, tips, leuke en handige weetjes…en meer…
Vakantie is een periode voor kinderen waarbij ze even helemaal niets moeten. Echt een tijd om naar uit te kijken, toch? Of voel je de momenten al aankomen…. Bij sommige kinderen slaat het namelijk pas na een aantal dagen vakantie toe, anderen hebben er gelijk al last van: VERVELING!
Kinderen die zich vervelen kunnen naast klagen een hangerig, chagrijnig en onrustig gedrag vertonen. Dit wekt uiteindelijk irritaties op bij allen. Vanuit de beste bedoelingen heb je als ouder vaak de neiging er ALLES aan te doen om dit te voorkomen.
Verveling is goed voor een kind!
Om te beginnen is het goed te weten dat het helemaal niet verkeerd is dat een kind zich verveeld. Het is goed voor hen om te leren vrije tijd zelf in te vullen en iets van hun dag te maken. Verveling stimuleert namelijk de eigen creativiteit.
Wanneer je als ouders de vrije tijd continue probeert in te vullen, verhinder je dat een kind leert iets voor zichzelf te doen.
Wanneer het ze namelijk zelf lukt om iets te verzinnen, hebben ze dit zelf gedaan en dat maakt ze zelfstandig. Leren door zelf te doen en ontdekken is belangrijk, zie het als oefenen -voor later- om bestaande problemen op te lossen. Zich even lekker kunnen en mogen vervelen levert hier een belangrijke bijdrage aan!
Soms is een klein beetje inspiratie genoeg om de creativiteit te prikkelen.
Met dit gegeven kun je als ouder een kind inspireren door vooraf samen een lijstje te maken van dingen die ze graag willen doen tijdens hun vakantie. Let hierbij op dat jullie zowel activiteiten bedenken die je samen kunt doen als ook die een kind alleen kan doen. Maak hier vervolgens afspraken over. Wanneer een kind dan aangeeft zich te vervelen kun je naar het lijstje verwijzen.
Kamer opruimen en overtollige spullen op Marktplaats zetten
Klusjes in huis, auto wassen voor extra zakcentje
Nog wat extra inspiratie!
Deze 100 instant doe ideeën van ‘Klasse’ kun je downloaden en uitprinten. Zoek vervolgens samen leuke activiteiten en knip deze uit. Door ze in een pot te doen, heb je altijd iets leuks om te grabbelen.
Verveling stimuleren
Ja, je leest het goed! Het kan namelijk ook zijn dat jouw kind zich nooit weet te vervelen doordat deze teveel in schermen gedoken zit. Tijd voor een favoriet computer spel kan echt geen kwaad, maar het is goed om hierover afspraken te maken. Vraag ook wat voor spel ze doen, kijk eens mee en spreek vervolgens samen tijden af. Zo weet je wat een kind bezighoudt, blijf je betrokken en kun je o.a. voorkomen dat een kind midden in een game hoeft af te breken.
Ook goed om te weten!
Een kind kan in jouw ogen ook verveeld lijken. Ze ogen dan heel passief terwijl ze eigenlijk best actief zijn. Op de bank hangen bijvoorbeeld kan namelijk ook een manier zijn om indrukken te verwerken of om gewoon even lekker na te denken, fantaseren, dagdromen over van alles en nog wat. Wanneer je dan aandringt en met suggesties komt, verstoor je eigenlijk een heel mooi proces.
Verveling van een kind kan ook een vraag om jouw aandacht zijn. Door van tevoren momenten aan te geven wanneer je er als ouder wel of niet bent, in combinatie met wat dagelijkse exclusieve aandacht, kan deze vorm van verveling voorkomen worden.
Een individuele activiteit samen met een kind is heel fijn en waardevol. Bijvoorbeeld alleen met papa of mama lunchen, winkelen of wandelen. De gesprekjes die dit kunnen opleveren tussen jullie beiden kunnen van grootte waarde zijn
Laat je verrassen door de creatieve, inspirerende ideeën en oplossingen waar een kind zelf mee komt. Meer rust, minder irritaties, schuldgevoel aan de kant, vervelen mag!
Stella KinderJeugdCoach heeft ook een Facebook pagina. Hier vind je verschillende artikelen, columns van Stella, tips, leuke en handige weetjes…en meer…
Voel je als ouder soms onmacht met verlegenheid, nachtmerries of slaapproblemen. Eetproblemen, zorgen en intense emoties, die niet zozeer op anderen gericht zijn, maar gewoon plotseling tot uitbarsting kunnen komen bij je kind? Een hoogsensitief kind vertoont mogelijk ongewenst gedrag voor de buitenwereld, maar heeft zoveel te bieden!
Heeft de school -mogelijk – geconstateerd dat je kind niet kan meekomen, geen interesse heeft in de lesstof, snel afgeleid is, dromerig, verlegen, zich moeilijk kan concentreren, de informatie niet begrijpt, onderpresteren, lastig gedrag vertoont, maar heb jij thuis een heel ander beeld van je kind? Misschien is je kind hoog sensitief.
Wat is hoog hoogsensitief?
Elaine N.Aron (grondlegster van het begrip HSP-HSK).
Hoogsensitieve personen zijn mensen die zijn geboren met de neiging veel dingen op te merken in hun omgeving en diep te reflecteren alvorens te handelen. Dit in vergelijking met degenen die minder opmerken en snel en impulsief handelen. Daardoor zijn sensitieve mensen, zowel volwassenen als kinderen, vaak invoelend, slim, intuïtief, creatief, nauwgezet en gewetensvol. Ze worden ook eerder overweldigd door een hoog volume of een grote hoeveelheid input ineens. Dit proberen ze te vermijden en zodoende lijken ze verlegen of timide of ‘de spelbreker’. Wanneer ze de overprikkeling niet kunnen voorkomen, lijken ze ‘snel overstuur’ en ‘overgevoelig’.
Het gaat voornamelijk om de hersenen die informatie grondiger verwerken. Deze informatieverwerking speelt zich niet alleen in de hersenen af, aangezien hoog sensitieve personen snellere reflexen hebben (meestal een reactie vanuit het ruggenmerg). Ze ondervinden meer invloed van pijn, medicijnen en opwekkende middelen en hebben vaker last hebben van een overactief immuunsysteem en allergieën. In zekere zin is hun hele lichaam ontworpen om nauwkeurig te kunnen waarnemen en evalueren wat het lichaam binnen komt. Ongeveer 15 / 20% van de bevolking is hoog sensitief.
Karaktereigenschap
Hoogsensitief is een karaktereigenschap met grote kwaliteiten als je het positief inzet. Zo kunnen hoog sensitieve personen/kinderen intenser genieten, zich beter afstemmen op- en inleven in anderen, sneller gevaren signaleren, subtiele nuances waarnemen. Verder zijn ze vaak heel creatief en niet alleen wat kunst en muziek betreft, maar ook in het bedenken van verrassende ideeën en oplossingen.
Keerzijde is dat je kind overweldigd kan worden, doordat er meer informatie wordt ingenomen die vollediger verwerkt wordt.
Enkele kenmerkende aspecten van een hoogsensitief kind en mogelijkheden om daarmee om te gaan.
Diep nadenken
Stellen diepzinnige vragen. Wijs voor hun leeftijd. Sterk rechtvaardigheidsgevoel en erg gewetensvol.
★Luister goed naar je kind, neem hier de tijd en je volle aandacht voor. Wanneer je kind erg van slag is, zorg dan voor een rustig moment later. Ruimte en rust biedt vertrouwen.
Verandering
Vinden plotselinge veranderingen en onverwachte gebeurtenissen niet fijn.
★Maak bijvoorbeeld een weekplanner en bespreek ook de afspraken die je als ouders maakt voor het weekend, dit biedt overzicht en houvast. Willen graag betrokken worden wanneer hun slaapkamer wordt veranderd. Plan bij jonge kinderen geen plotseling kappersafspraak in.
Angst en falen
Zijn bang om iets verkeerd te doen (perfectionistisch). Kunnen erg gefrustreerd reageren als iets niet lukt. Gevoelig voor negatief commentaar. Schrikken bijvoorbeeld snel van harde stemmen/geluiden.
★Leg de nadruk op wat wel goed gaat en benoem bij iets wat minder goed gaat de inzet die je ziet bij je kind. Alles hoeft niet in een keer goed te gaan. Let bij corrigeren op je toon en houding.
Zien de schoonheid van dingen. Stellen behoeftes van anderen voorop eigen behoeftes en kunnen moeite hebben voor zichzelf op te komen.
★Zorg dat er geen overvol agenda ontstaat, denk hierbij ook aan de weekenden. Hoog sensitieve kinderen hebben erg veel baadt bij rust en regelmaat.
Emoties en gevoelens
Lijken gedachten te kunnen lezen. Voelen emoties en stemmingen van anderen. Veel mensen in een ruimte vinden ze vaak niet fijn.
★Neem aan het eind van de dag (voor het slapen) in alle rust samen de dag door. Ontspanningsoefeningen, rustige muziek kan ook heel fijn zijn. Voldoende slaap is belangrijk.
Nemen subtiele veranderingen waar. Ook fysiek; Labels in kleding, strakke kleding, natte kleding worden vaak moeilijk verdragen.
★Dwing je kind niet tot het dragen van een kledingstuk wat niet lekker voelt of zit. Het verwijderen van labels biedt soms een goede oplossing. Met ‘misschien’ een kast vol kleding draagt je kind maar een paar favoriete kledingstukken.
Slim en creatief
Kunnen ‘vanuit stilte’ met verrassende oplossingen/ideeën komen.
★Zorg voor een rustige plek in huis (slaapkamer) waar je kind zich kan terugtrekken en zo tot zichzelf kan komen. Gun je kind ook die tijd voor zichzelf!
Overprikkeling
Wanneer je kind overprikkeld is moet jij als ouder ingrijpen. Daarom is het goed -vooraf- in te kunnen grijpen om de kans op overprikkeling bij je kind te verkleinen/voorkomen. Er is namelijk geen knop die het intens beleven van -te veel- indrukken kan stoppen bij je kind. Wanneer jij bijvoorbeeld ziet dat je kind moe is, kun je je kind beter geen afspraken laten maken na school. Dit ingrijpen kan soms gepaard gaan met -hevige- tegenwerking van je kind. Echter, uit eigen ervaring met mijn dochters, ondervind ik dat het bijstaan in het reguleren van -teveel- prikkels van grote waarde is. Wanneer je kind wat ouder is kun je het natuurlijk bespreken en uitleggen.
Bovengenoemde beschreven aspecten van de karaktereigenschappen bieden jou als ouder (hoop ik) herkenning en inzicht. Daaruit voortvloeiend houvast in het bijstaan en begeleiden van jouw hoog sensitieve kind.
Heb je vragen of wil je iets delen? Welkom: Contact
Het is van groot belang dat ouders en leerkrachten hoog sensitiviteit vroegtijdig (h)erkennen. En nog belangrijker een hoogsensitief kind daarin begeleiden. Dit om de kans op leer- en gedragsproblemen te voorkomen of te verkleinen.
