Ineens raar doen, gekke bekken trekken, dierengeluiden maken of een speciaal loopje of gek stemmetje gebruiken. Een kind verandert ineens in een “clowntje” zodra hij spanning voelt of alle aandacht op hem is gevestigd. Dit noemen we ook wel clownesk gedrag, dit gedrag heeft vaak te maken met onzekerheid. Wat kun je doen om een kind te helpen zichzelf te zijn?
Waar komt clownesk gedrag vandaan?
Clownesk gedrag is veelal een manier voor een kind om onzekerheid te verbergen. Een poging om erbij te mogen horen. Een kind neemt de houding van een ‘clown’ aan en merkt dat hij aandacht krijgt als hij gek doet. Er kunnen verschillende redenen voor clownesk gedrag zijn:
Een belangrijke reden is onzekerheid. Een kind voelt zich onzeker als mensen naar hem kijken. Dit verbergt hij met clownesk gedrag.
Hij vindt een bepaalde situatie eng of juist spannend en overschreeuwt zichzelf met clownesk gedrag.
Een kind wil graag contact maken met andere kinderen, maar heeft nog niet geleerd om op een andere manier aandacht te vragen.
Hij merkt dat anderen om hem lachen als hij grappig doet. Om erbij te horen, gaat hij lekker gek doen.
Hoe kun je een kind helpen met clownesk gedrag?
Als een kind vaak de clown uithangt, niet zichzelf kan of durft te zijn, is het goed om hem te helpen in deze situaties. Een kind moet leren en ervaren dat hij zicht zelf mag zijn. Daarnaast is het goed als hij een beter gevoel krijgt wanneer het een goed moment voor een grapje is. Hoe hij zichzelf kan kalmeren als hij spanning voelt, of als hij zich onzeker voelt. En heel belangrijk op welke manier hij contact kan maken met andere.
Enkele tips om een kind hiermee te helpen bij clownesk gedrag
Inzien wanneer het tijd is voor een grapje maar ook wanneer niet Vraag een kind op welke momenten het op school of tijdens het sporten leuk is om een grapje te maken en wanneer het goed is om serieus te zijn. Als een kind dit moeilijk onder woorden kan brengen, help hem dan door een paar situaties te schetsen. Vertel dat jullie dat gaan oefenen, dat hij bijvoorbeeld in de pauze iets geks mag doen en serieus doet als hij moet werken. Leer een kind hoe hij serieus te zijn. Laat het hem voordoen, of refereer aan een moment waarop hij dit altijd goed doet.
Op een sociaal handige manier contact maken Oefen met een kind hoe hij op een positieve manier de aandacht kan vragen. Bijvoorbeeld door te vragen of je mee mag doen of door te zeggen: ‘ik wil iets grappigs laten zien, wil je het zien?’ Maar dit kan ook door bij een groepje te gaan staan.
Zichzelf durven laten zien Geef een kind zelfvertrouwen door het verantwoordelijkheden te geven en zoveel mogelijk zelf tot oplossingen te komen. Besteed vooral aandacht aan zijn positieve kanten, door hem bijvoorbeeld een collage te laten maken over wat zijn kwaliteiten zijn. Of door ’s avonds voor het slapen gaan nog even te praten over alles wat zo goed ging die dag.
De positieve kant aan clownesk gedrag
Clownesk gedrag wordt vaak als vervelend ervaren. Maar aan clownesk gedrag zitten ook mooi positieve kanten. Zo kan een kind andere goed vermaken, heeft hij humor en kan een groep beïnvloeden. Om van deze positieve kanten gebruik te kunnen maken is het belangrijk dat een kind leert, wanneer hij wel de clown kan uitgangen en wanneer hij serieus moet zijn.
Dyslectische zijn niet goed in spelling en grammatica maar velen zijn geweldige communiceren. Van gewaardeerde journalisten, spraakmakende acteurs tot begaafde ruimtevaarders, dyslectici gebruiken hun nieuwsgierigheid en passie om de wereld te verkennen, complexe situaties of feiten te begrijpen en ze op een eenvoudige en gemakkelijk manier aan anderen uit te leggen. Lees waarom dyslectische goed in communiceren zijn
5 redenen waarom dyslectische goed in communiceren zijn
1. Dyslectici begrijpen het grotere geheel
Het dyslectische brein is anders bedraad, dat stelt je in staat om verhalen met elkaar te verbinden en patronen in verhalen te zien waar anderen dat misschien niet doen. Dit maakt ze bedreven in het begrijpen van grote geheel en deze aan anderen uit te leggen.
Velen dyslecten worden journalisten of tv-presentatoren. Bijvoorbeeld Adriaan van Dis en CNN nieuwslezer, Robyn Curnow. “Schrijven voor televisienieuws is als een dyslectische droom… de zinnen zijn eenvoudig, je schrijft naar plaatjes en je moet alle nutteloze informatie wegnemen. Het moet de echte essentie van het verhaal zijn. ”
Haar vermogen om snel een situatie samen te vatten. De feiten te beoordelen en een invalshoek te presenteren, komt voort uit haar dyslectische communicatieve vaardigheden.
Luister hoe ze uitlegt waarom haar grootste zwakte ook haar grootste kracht is in dit interview met Made By Dyslexia:
2. Dyslectici zijn goed in vereenvoudigen
Dyslectische geesten zijn goed in het weg laten van onnodige details om zo duidelijke en boeiende boodschappen te creëren. Dit betekent dat ze uitblinken in carrières waar uitleggen, opvoeden of beïnvloeden centraal staan. Denk hierbij aan lesgeven, marketing, journalistiek, campagne voeren of PR.
Roland Rudd, oprichter en voorzitter van PR-firma, Finsbury legt uit: “Dyslectisch zijn stelt je in staat om dingen heel snel te vereenvoudigen. Het stelde me in staat het grote geheel te zien en daardoor kon ik creatiever en effectiever beslissingen nemen. ”
Andere dyslectische geesten, zoals ruimtewetenschapper Maggie Aderin-Pocock, gebruikt haar dyslectische communicatieve vaardigheden om concepten die ‘niet van deze wereld’ zijn, te vereenvoudigen. Om een nieuw publiek aan te spreken en een generatie te inspireren.
“Als wetenschapper heb ik gemerkt dat ik in staat ben om complexe ideeën te nemen en ze te vereenvoudigen, verhalen te vertellen en wetenschappelijke ideeën tot leven te brengen op mijn eigen unieke manier. Dit was een enorm voordeel.”
Bekijk hier het inspirerende Made By Dyslexia-interview van Maggie
3. Dyslectici hebben een hoge mate van empathie
Het is niet alleen hun vaardigheid om complexe ideeën duidelijker te maken. Dyslecten kunnen ook hun hoge niveaus van empathie en emotionele intelligentie gebruiken om berichten te creëren die ook boeiend zijn. Dit maakt dyslectische goed in communiceren.
Dyslectici hebben een groter vermogen om aan te voelen, te begrijpen en erop te reageren hoe anderen zich voelen. Dit zorgt voor een meer authentieke verbinding met mensen. Dit kan resulteren in een dieper begrip van hun verhalen en een grotere vaardigheid om ze te vertellen. Het maakt allemaal deel uit van hun ‘verbindende’ vaardigheden.
Wat dyslectici echt geweldige communicatoren maakt, is hun passie en nieuwsgierigheid. Ze houden ervan om nieuwe dingen te leren. En de energie en passie die ze gebruiken om het te doen, inspireert anderen.
De aanstekelijke energie van Jamie Oliver en de vaardigheid in communiceren hebben ervoor gezorgd dat zelfs de meest complexe recepten voor de meesten mensen eenvoudig en gemakkelijk te maken zijn. Op deze manier kan hij zijn passie en nieuwsgierigheid doorgeven aan miljoenen mensen over de hele wereld.
5. Dyslectici inspireren en entertainen
De combinatie van in staat zijn om het grotere geheel te begrijpen, complexe ideeën te vereenvoudigen en emotionele intelligentie te gebruiken, samen met hun passie en nieuwsgierigheid, betekent dat dyslecten geweldig zijn in het inspireren en entertainen van mensen.
Dav Pilkey, de maker van Kapitein Onderbroek, zegt dat zijn dyslexie en andere leervaardigheden: “Heeft me geholpen om verhalen te schrijven die niet saai waren. Het heeft me geholpen mijn woorden heel, heel zorgvuldig te kiezen. ”
Zijn woorden (en afbeeldingen) hebben miljoenen kinderen (dyslectisch of niet) geholpen met lezen.
De emotionele intensiteit en de overweldigende energie van hoogbegaafde kinderen is groot. Ze hebben een speciale manier waarop zij de wereld beschouwen, kwalitatief, kwantitatief of allebei tegelijk. Ook verwerken ze ervaringen anders. Dit maakt hoogbegaafde kinderen vaak intenser, sensitiever. Ze schieten makkelijk in extreme gemoedstoestanden van heel erg gelukkig tot vol wanhoop. Deze kenmerken van hoogbegaafdheid zijn vaak minder bekend bij mensen.
Kenmerken van hoogbegaafdheid
Het gedrag van hoogbegaafde kinderen wijkt vaak af van “de norm”, dit kan ook op veel onbegrip rekenen. Hun opwinding wordt gezien als excessief, hun niet stil kunnen zitten van opwinding wordt gezien als ADHD gedrag. Het eeuwig doorvragen wordt gezien als zeuren of als ondermijnen van de autoriteit. Hun verbeeldingskracht wordt gezien als gebrek aan realiteitszin. De passie wordt gezien als obsessief gedrag of syndroom van Asperger. De sterke emoties worden gezien als kinderachtig. En hun creatieve eigenzinnigheid wordt gezien als tegendraads. Hoogbegaafden maken veelal een ontwikkeling door die sterk afwijkt van de ‘normale’ ontwikkeling van kinderen.
Bijna elk hoogbegaafd kind is op één of meerdere vlakken zeer prikkelgevoelig. Deze gevoeligheid is een van de kenmerken van hoogbegaafdheid die niet altijd even bekend zijn. Hoe gevoeliger een kind is hoe meer problemen er ontstaan in de omgeving. Ze sluiten op onbegrip en kunnen moeilijk aansluiting vinden.
Lichamelijk
Hoogbegaafde kinderen hebben vaak een hoog energieniveau wat zich uit in een grote beweeglijkheid, opgewondenheid en snel praten. Maar ook lichamelijke onrust, bezig willen zijn, gedrevenheid en competitiviteit. Het gaat hierbij om de capaciteit actief en energiek te zijn. Bij emotionele spanningen kan deze prikkelgevoeligheid zich uiten door overdreven veel praten, impulsieve acties, zenuwachtig gedrag (nagelbijten of trommelen) of ‘de clown uithangen’.
Zintuiglijk gevoelig vermogen
Kinderen genieten intens van zintuiglijke waarnemingen, zoals schoonheid, beeldende kunst, literatuur en muziek. Het kan zich tevens uiten door een drang naar comfort, luxe en behoefte aan bewondering en aandacht. Maar ook de gevoeligheid voor labels aan kleren of de naden van sokken zijn moeilijk te verdragen. Kinderen met deze prikkelgevoeligheid hebben over het algemeen plezier in zien, ruiken, proeven, aanraken en horen. Ze worden blij van mooie woorden, muziek, vormen, kleuren, harmonie en evenwicht. Bij emotionele spanning kan deze hoge prikkelgevoeligheid leiden tot veel en lekker eten, al jong seksueel gretig zijn en een grote behoefde aan aandacht hebben.
Intellectueel, intense activiteit van de geest
Hoogbegaafde kinderen hebben veelal de neiging diepzinnige vragen te stellen, problemen op te lossen en te zoeken naar de waarheid. Dit kan zich uiten door van alles te willen analyseren, door logica en theoretische problemen, scherp observatievermogen. Kritisch zijn, symbolisch denken, ontwikkelen van nieuwe ideeën en concepten en denken over het eigen denken. Hierdoor ontstaat als het ware een intellectuele honger. Ze zijn onverzadigbaar nieuwsgierig, geconcentreerd, vaak gretige lezers. Ze kunnen scherp observeren, zich dingen gedetailleerd herinneren, gedetailleerde plannen maken en hebben het vermogen tot aanhoudende intellectuele inspanning. Bij emotionele spanning kan deze prikkelgevoeligheid zich uiten door te kritisch zijn naar zichzelf en anderen, perfectionisme en betweterigheid. Tevens kan de focus op morele vraagstukken een kind tot wanhoop drijven door zijn hulpeloosheid.
Verbeelding
Dit kan zich uiten door frequent gebruik van beelden en metaforen in de taal, poëtisch woordgebruik, sterk vermogen tot gedetailleerde en levendige visualisaties, inventiviteit fantasievolheid, het snel wegdromen bij verveling, imaginaire vriendjes hebben, het leven dramatiseren. Verbeelding kan zorgen voor vreugde en creativiteit in het dagelijks leven en helpt bij de ontwikkeling van intellectuele gaven. Zoals Einstein zei: ‘’Verbeeldingskracht is belangrijker dan kennis’’. Bij emotionele spanning kan deze prikkelgevoeligheid zich uiten door fantasie en werkelijkheid niet meer kunnen scheiden, leven in een schijnwereld, heftige dromen en zich dingen verbeelden.
Emotioneel
De hoge prikkelgevoeligheid voor emoties is vaak de eerste van de prikkelgevoeligheden die ouders opmerken. Kinderen voelen de emoties van andere sterk aan en kunnen zich hiermee identificeren. Deze kinderen kunnen erg verlegen zijn en zijn zich sterk bewust van hun eigen gevoelens en hoe ze veranderen. Bij emotionele spanning kan deze prikkelgevoeligheid zich uiten door klachten als buikpijn, hoofdpijn, slecht slapen of blozen. Kinderen zijn soms veel bezig zijn met de dood. Ze zijn angstig of hebben last van depressie. Hun mededogen en bezorgdheid voor anderen, hun focus de verbinding met anderen en de intensiteit van hun gevoelens zal regelmatig lastig zijn. Het kan irritatie opwekken bij mensen die deze prikkelgevoeligheid niet begrijpen.
Als ouder van een kind met een ADHD brein kun je voor de moeilijke keuze komen te staan om je kind medicatie te geven. Dit met als doel dat hij zich beter voelt en het op school en in de omgang met andere beter gaat. Wij hebben geen mening over wel of geen medicatie en zijn ook geen medici. In dit blog hebben we nuttige en praktische informatie verzamelt die je kunnen helpen bij een keuze als het gaat om medicatie voor kinderen met ADHD.
Wat doet adhd medicatie voor kinderen
Medicatie kan heel effectief zijn om minder last te hebben van een ADHD brein. Bij veel kinderen worden de impulsiviteit en hyperactiviteit veel beter hanteerbaar. Een kind krijgt meer controle over zijn focus, concentratie en aandacht.
ADHD is neurobiologisch, een deel van de hersenen functioneert anders dan gemiddeld. Er is spraken van een verminderde activiteit van boodschapperstoffen, de neurotransmitters, zoals dopamine en noradrenaline.
Door een relatief tekort aan dopamine treedt een “afwijkende” functie van bepaalde hersengebieden op. Hoe meer deze hersenfunctie afwijkt, des te meer zal het kind met ADHD baat hebben bij medicatie. Medicatie corrigeert deze verminderde activiteit. Hoeveel tekort aan deze stofjes een kind heeft kan helaas niet worden getest.
Waarom wel medicatie?
Gedragstherapie kunnen de uitingen van ADHD bij sommige kinderen helpen beheersen. Maar dit is niet voor elk kind voldoende.
Als een kind sociaal en emotioneel veel hinder ondervind van zijn ADHD. Veel ruzie heeft met kinderen of geregeld negatieve reacties ontvangt op zijn gedrag kan dit een belangrijke overweging zijn om medicatie te nemen. Ook indien schoolprestaties achterblijven omdat concentreren en opletten niet lukt kan medicatie helpen. Vaak presteert een kind onder zijn niveau, waardoor frustraties en faalangst op de loer liggen.
Het komt ook veel voor dat ouders er voor kiezen om thuis geen medicatie te gebruiken, omdat een kind het dan niet nodig heeft. Wanneer je een kind toch vaak corrigeert, vraagt of hij stil wil zitten, niet op de bank wil springen of zijn zus met rust te laten. Dan accepteer je eigenlijk niet volledig dit gedrag. Denk goed na over wat al het corrigeren doet met het gevoel voor eigenwaarde van een kind.
De medicatie die bij ADHD wordt voorgeschreven wordt als veilig beschouwd. De risico’s van het geen medicijnen gebruiken kunnen hoog zijn. Denk aan onderpresteren, schooluitval, sociale problemen en drugsmisbruik.
Als een kind een tijdje medicatie gebruikt wil dit niet zeggen dat hij er voor zijn leven aan vast zit. Je kunt altijd, proberen om er tijdelijk even mee te stoppen om te zien om een kind het nog steeds nodig heeft. Doe dit altijd in overleg met een arts en kies een voor jouw kind geschikt moment uit.
Wat zijn de bijwerkingen van ADHD medicatie voor kinderen?
ADHD medicatie zijn stimulerende middelen welke een reeks bijwerkingen kunnen hebben, zoals verminderde eetlust en gewichtsverlies.
Rilatine is een amfetamine-achtige stof. Amfetamines remmen de eetlust af. Minder eten leidt soms tot een iets lager gewicht. Wanneer kinderen systematisch minder eten, remt dat de groei van hun organen en hun lichaam af.
Als de medicatie is uitgewerkt, krijgen kinderen vaak wel weer honger. Wanneer ze dan wat eten, compenseren ze het minder eten van eerder op de dag.
Kinderen met een ADHD brein hebben vaak al op jonge leeftijd een zwak slaapritme (door het later optreden van de Melatonine piek). Dat kan verergeren door Methylfenidaat. Als er serieuze in slaapproblemen zijn, dan kan voor het slapen gaan wat Melatonine innemen helpen. Dit is een stof die het lichaam zelf ook aanmaakt, en waar geen bekende nadelen aan zitten. Melatonine is niet verslavend, in tegenstelling tot veel slaapmiddelen die bij volwassenen gebruikt worden.
Soms bestaat er de angst dat een kind verandert in een zombie als hij medicatie inneemt. Dit is uiteraard niet de bedoeling. De dosis is dan vaak te hoog.
Angst voor verslaving aan Methylfenidaat komt veel voor. Dit is een wijdverbreid misverstand. Als kinderen met ADHD Methylfenidaat krijgen in de goede dosis, dan worden zij juist beschermd tegen het zoeken naar stoffen waar zij zich rustiger door voelen. Omdat drugs -zoals amfetamine, XTC en cocaïne- ook dopamine in de hersenen verhogen, worden mensen met ADHD daar namelijk rustiger van. Als zij dat merken, kunnen zij gemakkelijk verslaafd raken aan deze middelen.
Dat kun je voorkomen door het gebruik van Methylfenidaat. Methylfenidaat heeft weliswaar enigszins de structuur van amfetamine, maar is niet verslavend bij normaal gebruik.
ADHD-stimulerende middelen werken niet voor alle kinderen
Sommige kinderen reageren niet op stimulerende middelen. Ook zijn er kinderen die wel reageren, maar voor wie de bijwerkingen te heftig zijn. Ook zijn er medische redenen waarom het gebruik van ADHD medicatie niet verstandig is. .
Primaire Reflexen zijn essentieel voor de ontwikkeling van de mens. Deze reflexen, zoals de zuig- en grijpreflex, zijn nodig om de fase van hulpeloosheid naar zelfredzaamheid te kunnen overbruggen. Er is een sterk verband tussen leerproblemen en primaire reflexen
Asymmetrische Tonische Nek Reflex ( ATNR ) wordt ook wel de “leerreflex” genoemd. Deze reflex is belangrijk voor leervaardigheden. Deze reflex speelt een belangrijke rol bij het tot stand komen van de oog-hand coördinatie en de ontwikkeling van het visuele en auditieve systeem (ogen en oren)
Vaak is het leerproces van kinderen met een niet goed afgesloten ATNR erg moeizaam. Doordat de oog-hand handcoördinatie niet in orde is, zijn er vaak visuele problemen. Informatie via de ogen komt een fractie van een seconde na elkaar binnen of wordt ongelijkmatig verwerkt. Dit is vervelend als je een bal wilt vangen, maar belemmert ook het schrijven, spellen en lezen. Een kind moet zijn hoofd draaien van het schoolbord of zijn boek, naar zijn schrift. Dyslexie
Kinderen met een actieve ATNR kunnen vrijwel niet automatiseren. Dit kan hun leerproces op school moeilijk maken. Vaak komt er dyslexie of dyscalculie voor bij deze kinderen.
Schrijfproblemen
Het is voor een kind met ATNR problemen bijna onmogelijk om netjes te schrijven. Iedere keer als ze hun hoofd draaien om te kijken naar het papier, wil hun arm zich strekken en wil de hand zich openen. Probeer dan maar eens om je pen goed vast te houden en je tegelijk te concentreren op de inhoud!
Een kind merkt dat het schrijven moeizaam gaat. Hij probeert dit te compenseren, dit leidt vaak tot een krampachtige, verkeerde pengreep en spanning in het lichaam. Schrijven gaat schots en scheef, in verschillende richtingen en van de ene kant van de pagina naar de andere. Er zijn kinderen die hun papier 90 graden draaien om makkelijker te kunnen schrijven.
Leesproblemen
Kinderen ondervinden problemen bij het lezen. Hun ogen gaan niet soepel van de ene kant van de pagina naar de andere, ze verspringen. Hierdoor raken ze de plaats in de tekst kwijt. Dit maakt het moeilijk om een tekst goed te begrijpen.
Leerproblemen en primaire reflexen versus Lateralisatie problemen
Het lateralisatieproces is het rijpingsproces van beiden hersenhelften, waarbij één helft zich gaat ontwikkelen tot de dominante helft. Beiden hersenhelften kunnen dan goed gaan samenwerken. Bij sommige kinderen verloopt dit proces niet goed. Bij kinderen met dyslexie of hoogbegaafdheid komt het zelfs vaak voor dat ze niet goed lateraliseren. Ze slaan vroege ontwikkelingsfasen over omdat ze anders leren. Kinderen hebben vaak problemen met lezen, schrijven, verwisselen de b en d om, maar ook cijfers worden vaak omgekeerd. Het werktempo van deze kinderen ligt ook vaak lager.
Reflex integratie therapie kan helpen bij het verminderen van de problemen die ontstaan als gevolg van een actieve reflex
