Autistische buurjongen

Blogs

Ieder persoon is anders, dat geldt ook voor kinderen met autisme. Ze hebben altijd wel talent waar ze in uitblinken. Zoals lezen, leren of meerdere talen schrijven en of spreken. Kinderen met autisme kunnen moeilijk contact maken met andere mensen. Sommige kunnen dat wel, maar ze praten wel alleen over dingen dat hun interesseren. Niet omdat ze geen interesse in jouw hebben, maar omdat ze niet weten hoe ze moeten beginnen of hoe ze zich moeten gedragen.

Prettige omgeving

In deze blog ga ik het over een jongen van zeven hebben. Hij had ouders die niet met zijn autisme om konden gaan. De situatie thuis was ook niet bepaald gezond voor die jongen. Hij kon daardoor niet zichzelf zijn. Jeugdzorg besloot de jongen uit huis te plaatsen. Hij kwam terecht bij de buurvrouw van mijn moeder. Alvorens hij bij haar en haar vriend kwam intrekken, kwam ze daar al vaak op bezoek. Dus de jongen leerde haar al aardig kennen. Hij heeft zijn eigen kamer, waar hij ontzettend blij mee is. En waar hij ook zo blij mee is, is zijn buurvrouw. Hij is ontzettend dol op mijn moeder. De eerste keer dat hij daar binnenkwam, voelde hij zich meteen al op zijn gemak. Hij bleef wild rondjes lopen in de woonkamer. En liet haar een lied horen waar hij herhaaldelijk naar luisterde. Let it go van Frozen. Dat vertelde ze me pas nadat ik uren zat te raden naar het liedje (omdat ze de naam niet meer wist). Ik heb volgens mij heel youtube af gespitst, omdat ik zo nieuwsgierig was naar wat hij zo leuk vindt. En zelfs toen ik Frozen raadde kreeg ik nog een nee te horen. Dag later “Ik weet welk liedje hij altijd luisterd hoor. Het is van frozen.”

Hij is dol op Elsa. Laatst gaf hij mijn moeder een plaatje van Elsa, die hij zelf had uitgeknipt en zei “Leg het op de tafel. Niet kwijt raken.” Elsa is ook zijn denkbeeldig vriendinnetje. Hij voert hele gesprekken met haar.

Vaste afspraken

Hij is altijd heel vrolijk. Maar als er thuis of op school geen duidelijke afspraken gemaakt worden dan kan hij nogal opstandig worden, want dat is in zijn ogen oneerlijk omdat hij dat niet kan begrijpen. Daarom moet er altijd eerst van tevoren verteld worden wat er gaat gebeuren. Elke dag hetzelfde. Daar moeten ze niet van afwijken, dat is het beste voor hem. Hij gaat elke dag om de zelfde tijd onder de douche en zelfde tijd naar bed. En èèn keer in de week in bad, dat is dan van tevoren uitgelegd aan hem.

Je zou hem ook niet kunnen verassen met bijvoorbeeld een dagje uit, als dat zomaar spontaan zou zijn. Maar als je beloofd heb ergens naartoe te gaan, kan je niet opeens zeggen dat je inplaats van vandaag morgen weggaat. Daar wordt hij onrustig door. Want hij heeft zich dan de hele week ingesteld  om die ene dag weg te gaan.

School

Op school gaat het goed, tenzij hij niet lekker in zijn vel zit. Als er thuis wat gebeurd is, neemt hij dat mee naar school. Hij uit dat in agressief gedrag, bijvoorbeeld andere kinderen slaan. Op een dag dat hij op werd gehaald, zei zijn pleegmoeder “Kom, we gaan naar huis.” Maar hij was zo onrustig, dat ze vroeg wat er was. Wat bleek nou, zijn puzzel lag door elkaar. Ze zei op een rustige toon dat ze dat wel in orde zouden maken. Nadat de puzzel in orde was, ging hij rustig mee. De reden dat hij zo onrustig was, kwam doordat hij het gevoel kreeg dat hij niet werd begrepen door de juffrouw. Daardoor had hij de puzzel die hij al mooi in elkaar had gezet, woest door elkaar gegooid.

Gevoelens

Hij is een keer in de auto van mijn stiefvader gegaan en had alle deuren open gelaten. Mijn stiefvader zei “Hey wat doe je nou?” Toen rende hij naar zijn pleegouders met de mededeling “De buurman is boos op mij.” Een vriend van hun kwam toen langs, samen met hem en ging zijn excuses aanbieden op zijn manier. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het bij die kinderen allemaal groter aankomt dan wat het in werkelijkheid is. Hij had geen ruzie met de buurman, maar in zijn ogen was dat wel zo. Maar alles boven alles, is het gewoon een kwestie van begrip tonen voor deze kinderen.

De mooie eigenschappen van een hooggevoelig kind

Blogs

Allereerst wil ik zeggen dat HSP geen ziekte, maar een bijzonder en speciaal persoon is. Je hebt geen HSP, je bent het, want je zegt ook niet “Ik heb hooggevoelig”. Je bent anders, maar zeker niet vreemd en gek. Ze reageren heftiger op emoties zowel van zichzelf als van anderen. Ieder mens heeft een energieveld om zich heen en een hooggevoelig persoon voelt deze energieën heel sterk aan.

De invloed van zijn/haar omgeving

Misschien ben je wel eens met een hooggevoelig kind in aanraking gekomen. Als je een kind kent die dat is, is je misschien wel opgevallen dat het kind van blij zo kan omslaan naar huilen of gooien met spullen. Dan zou het zo maar kunnen zijn dat er iemand in haar of zijn energieveld is gaan staan die, die dag veel heeft meegemaakt of niet lekker in zijn vel zit. Het kind pikt die energie op alsof het van hem zelf is en dat is voor zo’n kind nogal overweldigend. Ze kunnen er zelfs twee dagen later nog last van hebben. Het beste is om daar rustig mee om te gaan. Laat het kind voelen en merken dat het oké is, door rustig te praten. Doe iets leuks met ze, zodat ze afgeleid worden van dat gevoel wat ze hebben. Bijvoorbeeld tekenen of een tekenfilm kijken.

Een hooggevoelig meisje

Mijn nichtje is twee jaar en erg gevoelig (Het zal wel in de familie zitten). Als ik een ochtend of een avond ga oppassen, dan heeft ze altijd eerst nog wat moeite ermee. Zodra ik het huis binnenstap is het al foute boel. En dat terwijl ik echt niet slecht in mijn vel zit, maar dan heb ik die dag behoorlijk veel achterelkaar gedaan en dat voelt zij dan. Ook hoeft het niet altijd aan energie te liggen. De eerste keer dat ik ging oppassen in mijn bedrijfskleren was ook heel erg wennen voor haar. Mijn schoonzusje vroeg zich af of het verstandig was om weg te gaan, maar ik zei dat het wel goed zou komen. En ja hoor, op het moment dat ze de deur uitgingen, stond mijn kleine nichtje te zwaaien voor het raam. En dat is met een hooggevoelig kind nou eenmaal zo. Zodra er iets anders aan je is, dan zien ze dat en ervaren ze dat als vreemd. Zoals mijn moeder, haar oma, opeens haar bril droeg, ging ze huilen. En toen ze hem af deed was het weer goed.

Nog een voorbeeld van een hooggevoelig kind

Naast mijn nichtje ken ik nog een hooggevoelig kind. Toen hij vijf was, was hij al heel erg met de natuur bezig. Hij hield van alle beestjes en insecten. Als er insecten doodgingen, wikkelde hij ze in keukenpapier en gaf ze een rustplek. Nu is hij inmiddels negen en nog steeds erg begaan met alles wat leeft in de natuur. Toen we op een bruiloft waren en mijn moeder er niet bij was, vroeg hij waarom niet. Ik zei dat ze alleen voor de avond was gevraagd en dat ze geen zin had om, voor maar een paar uurtjes, langer onderweg te moeten zijn. Hij begon ineens te zeggen dat het niet goed met haar gaat en dat ze pijn heeft, dus hij wilde haar bellen. Ik liet het toe en mijn moeder had er opeens een maatje bij.

Het zijn zulke mooie kinderen met een hart van goud. Luister naar ze, begrijp ze en je krijgt er ontzettend veel liefde voor terug.