Dyslexie anders bekeken
Lezen speelt een belangrijke rol in ons onderwijs. Bij alle vakken is het belangrijk dat je kunt lezen. Denk bijvoorbeeld aan vakken als geschiedenis, aardrijkskunde en ook bij rekenen is het van belang dat je het verhaaltje bij een som goed begrijpt. Toetsen bevatten ook vaak teksten.
Het behalen van leerdoelen is eigenlijk afhankelijk van hoe goed je kunt lezen. Dus als je niet zo goed bent in lezen en spellen, heeft dit invloed op haast al je schoolprestaties. Maar nog belangrijker: als je niet zo goed bent in lezen en spellen kun je hier heel onzeker van worden..
Je wordt dyslectisch genoemd. Als je dyslectisch bent, heb je moeite met het koppelen van klanken aan letters. Het lukt je niet om klanken en letters vlot aan elkaar te verbinden: er is een probleem met het automatiseren en daarom is het heel lastig om vloeiend te lezen. Vaak wordt dyslexie gezien als een probleem. Het belemmert je namelijk in allerlei activiteiten waarbij je moet kunnen lezen en spellen. En dit zijn er nogal wat!
Dyslectische kinderen en volwassenen verwerken informatie anders dan mensen die niet dyslectisch zijn. Ze denken eigenlijk gewoon anders en houden niet van denken in woorden maar van denken in beelden. En juist dit beelddenken heeft veel voordelen!
Beelddenkers:
- Zijn heel creatief en denken buiten de kaders
- Hebben een goed gevoel voor ritme
- Hebben snel overzicht, zien het totaalbeeld en kunnen snel tot een oplossing komen
- Hebben ruimtelijk inzicht en kunnen objecten van verschillende kanten bekijken
- Zijn dromers en zeer fantasierijk
- Kunnen goed tekenen, schilderen, kleuren mengen en schaduwen op de juiste plaats zetten
Stuk voor prachtige eigenschappen die je op school en zeker ook daarbuiten heel goed kunt gebruiken!
Over de oorzaak van dyslexie is al heel wat geschreven. Nog steeds is onduidelijk waardoor dyslexie ontstaat. Wel is duidelijk dat problemen met lezen vaak erfelijk zijn, in elk milieu voorkomen en dat meer jongens dan meisjes er last van hebben.
De Davis-methode
Volgens de Davis-methode is dyslexie geen gebrek of een probleem dat moet worden opgelost en is er wél een oorzaak aan te wijzen voor het ontstaan van dyslexie: een hapering in de communicatie tussen de rechter- en linkerhersenhelft zonder dat de prefontale cortex dit proces controleert. (De prefontale cortex zorgt voor een goede samenwerking tussen de beide hersenhelften en bevindt zich net achter het voorhoofd.)
De linkerhersenhelft gebruiken we meer bij de logische, analytische denkprocessen (woorddenken). De rechterhersenhelft gebruiken we meer als we creatief en ruimtelijk denken (beelddenken) en als we ons gevoel laten ‘spreken’. Beide hersenhelften werken continue samen.
De Davis-methode benadrukt dat je allebei de hersenhelften nodig hebt om te kunnen lezen, te rekenen en creatief te denken. Het is nooit alléén de linker- of alléén de rechterhersenhelft. Het gaat om de manier waarop beide samenwerken.
De Davis-methode leert dyslectici te ontspannen, te focussen en zich beter te oriënteren zodat ze:
- controle houden op de samenwerking van de verschillende delen van de hersenen
- de verschillende delen van de hersenen zo goed mogelijk kunnen laten samenwerken
Dit betekent dat ze tegelijk kunnen profiteren van hun creativiteit én nauwkeurig kunnen waarnemen en dus goed kunnen lezen en rekenen.
In onderstaand filmpje de ervaring van Annelieke, de moeder van Mees, met de Davis-methode:
Zelfvertrouwen
Naast het aanpakken van het leesprobleem dat dyslectische kinderen ervaren, is het denk ik heel belangrijk dat ze weer zelfvertrouwen krijgen. Ook al vinden ze lezen lastig en zijn ze er misschien niet zo goed, er zijn heel veel andere dingen die ze wel kunnen!
Bronnen:
Brakenhoff, J., Homminga, S., 1995, Ontwikkelingspsychologie voor het onderwijs, Uitgeverij Wolters-Noordhoff, Groningen.
Van der Leij, A., Van der Linde-Kaan, A., 1998, Zorgverbreding, bijdragen uit speciaal onderwijs aan basisonderwijs, Uitgeverij Intro, Baarn.
Lees ook het gedicht wat zij voor De Leukste Kinderen schreef
beeld: alalosha.
