Veel opvoedadviezen vertellen ons dat we gedrag moeten belonen dat je wilt aanmoedigen en dat je gedrag dat je niet wilt moet bestraffen. Vaak is dit een pleister op een onopgelost probleem. Belangrijker is om tot de kern van het uitdagende gedrag van een kind te komen.
Problemen met het gedrag van kinderen zijn geen teken van ongehoorzaamheid, gebrek aan respect of grofheid. Ze zijn een rode vlag die je per ongeluk negeert. Ze vertellen je dat een kind worstelt om aan de verwachtingen te voldoen, mogelijk vanwege zijn ADHD en dat hij of zij niet weet hoe het verder moet. Bestraffen en belonen van gedrag dat iemand niet kan uitvoeren is ineffectief.
Dit is het centrale uitgangspunt van het model voor collaboratieve en proactieve oplossingen (CPS) voor het beter omgaan met uitdagend gedrag. Het is gebaseerd op de volgende uitgangspunten.
1. Benadruk problemen (en los ze op) in plaats van gedrag (en pas ze aan)
Veelal richten we ons voornamelijk op uitdagend gedrag en hoe dit te stoppen. Wat als je dit gedrag ziet als een signaal – een teken dat een kind communiceert: ‘Ik zit vast. Er zijn verwachtingen waar ik moeite mee heb” Een uitbarsting is vaak de aanduiding van een probleem, net zoals koorts duidt op een infectie elders in het lichaam.
Als u koorts behandelt zonder te zoeken naar de aandoening die deze veroorzaakt, is het herstel vaak slechts tijdelijk. Ditzelfde geldt als je gedrag wilt veranderen zonder het onopgeloste probleem te identificeren dat het veroorzaakt. Een uitbarsting zal dan zeker opnieuw gebeuren.
2. Probleemoplossing is samenwerken, niet eenzijdig
Problemen oplossen doe je liever met je kind dan voor hem. Vaak beslissen volwassenen over de oplossing en leggen deze dan op aan een kind, vooral wanneer een kind uitdagend gedrag vertoont dat moet stoppen.
Werk met je kind als een team samen. Over het algemeen denken kinderen graag mee in oplossingsrichtingen.
3. Het oplossen van problemen is proactief
Bij het oplossen van probleemgedrag draait alles om timing. Een interventie mag niet reactief plaatsvinden, in de hitte van het moment. Het moet worden gepland en uitgevoerd voordat de uitbarsting plaatsvindt. Een actieve manier met het omgaan met uitdagend gedrag
Kinderen worden niet zomaar uit het niets boos. De aandacht ligt vaak bij hetgeen wat maakte dat iets gebeurde. Belangrijker is het om antwoord te vinden op de vraag waarom en wanneer heeft een kind problemen. Deze twee vragen kunnen helpen de oorzaak van het probleem te achter halen.
4. Begrip gaat vooraf aan helpen
Kinderen communiceren op verschillende manieren wanneer ze teleurgesteld of boos zijn. Kinderen die dit uiten met woorden, huilen of zich terugtrekken ontvangen vaak meer begrip, dan kinderen die beginnen de schreeuwen, schoppen of bijten.
Uitdagende kinderen zijn uitdagend omdat ze niet over de vaardigheden beschikken om op een niet- uitdagende manier te communiceren .
Toon begrip voor deze reactie en help ze met het leren van vaardigheden om zich anders te uiten.
5. Anders omgaan met uitdagend gedrag
Alle kinderen willen het goed doen, en dat doen ze als dat lukt. Als ze het niet goed doen, zit er iets in de weg.
Het mooiste wat je kun doen voor een kind dat zich ongelukkig voelt, is erachter komen wat hem in de weg staat. Welke vaardigheden moet een kind nog meer ontwikkelen. Wat zijn oplossingen voor zijn probleem.
Sommige kinderen zijn al zo lang zo veel gecorrigeerd en gestraft dat ze besluiten dat ze het toch nooit goed doen. Laat bovenstaande helpen een kind goed te begeleiden. Onder alle het gedragsuitdagingen van een kind, zit een kind wat het goed wil doen, maar het heel moeilijk heeft om daar te komen.
